Την Πέμπτη 8 Απριλίου το παράρτημα ΣΔΕ Αγίου Νικολάου, στο πλαίσιο του μαθήματος project πραγματοποίησε ζωντανή συνέντευξη στον κύριο Σαρρή Δημήτρη, με τη μέθοδο της εξ’αποστάσεως διδασκαλίας και χωρίς την παρεμβολή οποιουδήποτε τρίτου, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και στην εποχή του Κορωνοϊού, το Project μπορεί να πραγματοποιείται εξίσου καλά και δημιουργικά με την προ Κορωνοϊού εποχή!
Ο κύριος Σαρρής Δημήτρης διατηρεί Λευκοσιδηρουργείο – Χαλκουργείο στην Νεάπολη Λασιθίου και ήταν καλεσμένος μας για να μας μιλήσει για την Τέχνη του Λευκοσιδηρουργού-Χαλκουργού. Ο κύριος Σαρρής, μυήθηκε στην τέχνη από τον παππού και τον πατέρα του. Ξεκίνησε να ασχολείται από μικρό παιδί 12 ετών. Αργότερα σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων, αντικείμενο το οποίο δεν τον κέρδισε, αποφασίζοντας να ακολουθήσει τα βήματα των προκατόχων του. Μας εξήγησε ότι η τέχνη του έχει πολλές δυσκολίες καθώς «μετρά» πολλές ώρες μπροστά στο καμίνι με θερμοκρασίες που ξεπερνάν τους 280ο C! Δύσκολο, ανθυγιεινό αλλά ενδιαφέρων και πολύ δημιουργικό.
Τα μέταλλα που χρησιμοποίει κυρίως, σαν πρώτη ύλη είναι η Λαμαρίνα, ο Μπρούτζος και ο Χαλκός. Με αυτά κατασκευάζει καζάνια που χρησιμοποιούνται για την απόσταξη της ρακής, υδρορροές, κανάλια εξαερισμού, διακοσμητικά αντικείμενα, οικιακά σκεύη, ενώ μεγάλο μέρος της δουλειάς του είναι και η επισκευή όλων των παραπάνω. Παράλληλα κατασκευάζει αντικείμενα σύμφωνα με τις παραγγελίες και απαιτήσεις του κάθε πελάτη του, βλέποντας το κάθε νέο έργο του σαν πρόκληση! Έχει κατασκευάσει με μεγάλη λεπτομέρεια, όπως βλέπετε στη φωτογραφία μινιατούρα καζάνι ρακής το οποίο λειτουργεί σαν κανονικό!
Ο κύριος Σαρρής μας μίλησε για τον Χαλκό που αγαπάει ιδιαίτερα, ο οποίος είναι ένα μέταλλο διαχρονικό και άμεσα συνδεδεμένο με το παρελθόν του Έλληνα, κάτι που αποδεικνύεται από τα Χάλκινα ειδώλια που βρίσκει κατά καιρούς η αρχαιολογική σκαπάνη, σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, ειδώλια τα οποία αν ήταν κατασκευασμένα από σίδηρο, θα είχαν διαβρωθεί μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Επίσης μας μίλησε για τις ιδιαίτερες θεραπευτικές ιδιότητες του Χαλκού που ήταν το κατεξοχήν μέταλλο το οποίο χρησιμοποιούσαν παλαιότερα στα πόμολα των Νοσοκομείων αφού εξουδετερώνει τα μικρόβια. Ο χαλκός, ένα μέταλλο που βρίσκεται στο υπέδαφος είναι ένα ακριβό μέταλλο, 8ος σε αγοραστική αξία, ενώ η χώρα με τα πλουσιότερα κοιτάσματα παγκοσμίως είναι η Κούβα. Πλούσια κοιτάσματα υπάρχουν και στη χώρα μας, στην Τουρκία αλλά και στη Σουηδία με πολύ μικρές διαφοροποιήσεις στην σκληρότητα του.
Οι ερωτήσεις των μαθητών και καθηγητών μας πολυάριθμες και συνεχείς και ο κύριος Σαρρής απάντησε σε όλες με μεγάλη χαρά!
Μας μίλησε για το Παραδοσιακό Γάνωμα και το πως σήμερα έχει αλλάξει για να καλύπτει τις απαιτήσεις υγιεινής και ασφάλειας. Στο επάγγελμά του απαιτούνται και γνώσεις Χημείας έτσι ώστε να γίνουν όλα σωστά! Ξεκινάμε με το ξεγάνωμα, όπου ουσιαστικά, με τον συνδυασμό χημικών οξέων και συγκεκριμένων θερμοκρασιών καθαρίζονται τα κατάλοιπα στα σκεύη μέχρι να φανεί το χρώμα του Χαλκού. Έπειτα ακολουθεί το νέο γάνωμα με νέα υλικά για την τελική επίστρωση. Το γάνωμα είναι μία διαδικασία η οποία θέλει χρόνο και προσοχή! Σήμερα ο κύριος Σαρρής έχει δικό του νέο Εργαστήριο βάση Ευρωπαϊκών Προδιαγραφών και χρησιμοποιεί συγκεκριμένους κωδικούς για το νέο γάνωμα των αντικειμένων του. Ρακοκάζανα τα οποία φεύγουν έτοιμα από εκείνον συνοδεύονται από εγκεκριμένα πιστοποιητικά, καλύπτοντας κάθε απαίτηση από άποψη υγιεινής. Ο κύριος Σαρρής δέχεται ότι η τέχνη του αλλάζει και εξελίσσεται και θεωρεί ότι η Τεχνολογία έχει σταθεί αρωγός στη δουλειά του, χωρίς να αλλοιώνει το παραδοσιακό στοιχείο.
Σε ερώτηση αν θα γύριζε τον χρόνο πίσω, αν θα ξαναέκανε αυτή τη τόσο δύσκολη εργασία απάντησε, ότι δεν θα άλλαζε την επιλογή του! Η Τέχνη είναι η εσωτερική αναζήτηση για τη Δημιουργία!
Μας μίλησε για τις συνεργασίες που έχει σε άλλες πόλεις της Ελλάδας τονίζοντας μας ότι πλέον η τέχνη του τείνει να εκλείψει μαζί με τόσες άλλες. Μας ανέφερε ότι στο παρελθόν είχε κάνει κάποιες κινήσεις για την ανάδειξη και διατήρηση των Τεχνών μας, χωρίς όμως να έχει καμία ανταπόκριση από το αρμόδιο Υπουργείο και τις Τοπικές Αρχές.
Μας ανέφερε επίσης ότι τον έχουν πλησιάσει διάφορα μέσα, έντυπος τύπος, ξένα και ελληνικά τηλεοπτικά δίκτυα έτσι ώστε να μιλήσει για τη δουλειά του, αντιλαμβανόμενοι ότι όντως είναι ένα επάγγελμα που σιγά σιγά σβήνει. Ο ίδιος μας ανέφερε ότι έχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό και ότι θα ήθελε να βιντεοσκοπήσει τις διαδικασίες που ακολουθεί στη τέχνη του ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές, βήμα το οποίο όλοι οι μαθητές επικρότησαν!
Σήμερα μετρά 26 χρόνια επαγγελματίας και δυστυχώς δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς για να του μεταδώσει την Τέχνη του, ενώ κλείνοντας εξέφρασε και την ανησυχία του ότι «Σήμερα οι Τέχνες πεθαίνουν και ότι έχουμε χρέος να μεταδώσουμε αυτές τις γνώσεις και αυτή την ιδιαίτερη πολιτιστική μας κληρονομιά στις νέες γενιές».
Οι εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι του παραρτήματος ΣΔΕ Αγ. Νικολάου τον ευχαριστούν θερμά και εύχονται να συνεχίσει να φτιάχνει αριστουργήματα προάγοντας την τέχνη του.
Ο υπεύθυνος παραρτήματος Αργυράκης Δημήτριος
Η εκπαιδεύτρια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
του Παραρτήματος, Βαϊλάκη Ισμήνη