..γράφει η Άννα Μετζογιαννάκη Τζώρτζη
<< Εζευγαρώσαν τα πουλιά κ’ ένα δε ζευγαρώνει, μόνο πομένει αταίργιαχτο κι αμοναχό γυρίζει……Πανάθεμά σε, κυνηγέ, που σκότωσες το ένα και δεν το σκότωνες κι αυτό νάχεις μιστό μεγάλο, να μη γυρίζει μοναχό στον κόσμο δίχως ταίρι….>>
Μας ήρθε και φέτος από τη Σητεία το ημερολόγιο της Στέγης Βιτσέντζος Κορνάρος. Ένα ημερολόγιο στολισμένο από υδατογραφίες και ποιήματα.
Το ημερολόγιο ξεκινάει το ταξίδι του στο Χρόνο αφηγούμενο την ιστορία του: Ο πατέρας του Κωστής Φραγκούλης -Ανταίος, τυπογράφος από τη Λάστρο, είχε τον Κορνάρο ως πρότυπο. Δούλευε με τη γλώσσα, τις λέξεις. Τις δοκίμαζε, τις ταίριαζε και σαν τον καλό καρδιολόγο αφουγκράζονταν τους χτύπους της καρδιάς τους. Και έτσι έφτιαχνε την ποίηση του. Η μητέρα του η Τζέιν Καφετζάκη δούλευε με τα χρώματα . Ήταν ζωγράφος και της άρεσε η υδατογραφία . Ερωτεύθηκε στην Κρήτη και εγκαταστάθηκε στη Σητεία. Ξετρελάθηκε με το Κρητικό τοπίο, τα χωριά , τις ελιές, τα παλιά σπίτια, το Κρητικό φως.
Από αυτούς γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 2022 στο ΄΄μαιευτήριο΄΄ της Στέγης Βιτσέντζος Κορνάρος, το ημερολόγιο που έφτασε και σε εμάς, ξαφνιάζοντας μας με την παράξενη ιστορία του.
Κάθε σελίδα του ημερολογίου έχει μία υδατογραφία και ένα ποίημα. Ποίημα που σε μεταφέρει σε χωριά, σε εξοχές, με νοικοκυρές , ζευγολάτες, δασκάλους, κυνηγούς.
Η Στέγη Βιτσέντζος Κορνάρος με το ημερολόγιο μας ταξιδεύει στον πολιτισμό της Σητειακής γης. Με τις δράσεις της θέλει να αναδείξει τη σημασία και την επικαιρότητα του Βιτσέντζου Κορνάρου και της Κρητικής Αναγέννησης.
Άννα Μετζογιαννάκη Τζώρτζη