ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΘΥΜΙΣΕΣ
…γράφει ο Μανώλης Συλλιγάρδος
Ίσως ο τίτλος του χριστουγεννιάτικου άρθρου μου να σας ξαφνιάσει.
Πολύ γρήγορα θα καταλάβετε ότι δεν πρόκειται για ένα άρθρο εμπλουτισμένο με έλκηθρα και ταράνδους, χριστουγεννιάτικα δένδρα και πολύχρωμα φωτάκια! Θα τολμήσω να γράψω με αντισυμβατικό τρόπο για το πνεύμα των ΄΄εορτών΄΄.
Θέλω να πιστεύω ότι γράφω όπως εσείς σκέφτεστε και περισσότερο νιώθετε, για αυτές τις χαρούμενες μέρες. Το άρθρο μου αυτή τη φορά δεν θα είναι γλαφυρό και ευχάριστο για τους αναγνώστες του.
Όσο και αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχτούν, τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι για τα μικρά και αγνά παιδιά που οι δυσκολίες της ζωής δεν τους έχουν αγγίξει ακόμα και η λέξη απώλεια είναι ακόμη άγνωστη σε αυτά… Ναι σωστά καταλάβετε.
Η λήθη αυτές τις ημέρες δεν είναι σύμμαχός μας. Υπάρχουν φορές ίσως τις περισσότερες, που μας κάνει να ξεχνάμε ότι μας πίκρανε ή μας στέρησε κάποια πράγματα στην πορεία της ζωής μας.
Όμως αυτές τις μέρες εκείνη θεριεύει μέσα μας για να μας θυμίσει τον κάθε αγαπημένο μας που ο΄΄πανδαμάτωρ΄΄ χρόνος μας στέρησε την ύπαρξή του στη ζωή στο διάβα του χρόνου…
Βέβαια ο καθένας το κάθε γεγονός όσο σκληρό και αν είναι το αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο, όμως τις ημέρες αυτές και η πιο αδιάφορη καρδιά θα τρέξει κάπου…
Εύχομαι σε όλους μας οι χαρές της ζωής να μας συντροφεύουν στο διάβα του χρόνου και να υπερκαλύπτουν ιαματικά τις γλυκόπικρες θύμισες.
Τα δάκρυά μου είναι καυτά…(Ζωή Φυτούση)
Σ΄αναζητώ…(Μαρία Δημητριάδη) Μανώλης Συλλιγάρδος
Συγγραφέας