του Μανώλη Απλαδενάκη (*)
Με ιδιαίτερο προβληματισμό και με το γνωστό μούδιασμα παρακολουθούμε όλοι επαγγελματίες του τουρισμού την κουβέντα για τα υγειονομικά πρωτόκολλα.
Πολύ μελάνι έχει χυθεί για τα ξενοδοχεία που πιθανόν θα γίνουν σανατόρια και τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων στις αφίξεις όταν και αν αυτές ξεκινήσουν καθώς ως γνωστόν ο τουρισμός είναι ψυχολογία και οι διακοπές σε μονάδες που θα θυμίζουν νοσοκομεία δεν είναι ότι καλύτερο…
Περισσότερος όμως είναι ο προβληματισμός σχετικά με τα θέματα αποστάσεων και πληροτήτων κυρίως στις μεταφορές, όπου έχουμε το εξής ιλαρό και παράδοξο φαινόμενο, στο αεροπλάνο να υπάρχει η λογική «όλα τα καθίσματα» πρέπει να γεμίσουν (και σωστά κατά την γνώμη μου πρέπει να γεμίσουν), όμως στα πλοία ή στις οδικές μεταφορές μιλάμε για περίπου 50% πληρότητα…
Παράδοξο θες να το πείς;
Δυο μέτρα και δυο σταθμά θες να σκεφτείς;
Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι απορίας άξιο…
Απορίας άξιο λοιπόν πως γίνεται ένας επιβάτης που ήταν σε ένα γεμάτο αεροπλάνο επί 3-4 ώρες σε 30-40 εκατοστά απόσταση από τον διπλανό του με βάση το πρωτόκολλο των αερομεταφορών, όταν αφιχθεί στην χώρα να αλλάζει το πρωτόκολλο αυτό και να πρέπει να επιβιβασθεί σε ένα λεωφορείο ή σε ένα ταξί με τις μισές θέσεις άδειες, πως γίνεται δηλαδή κάποιος να μην κινδυνεύει στο ένα μεταφορικό μέσο και να κινδυνεύει στο άλλο…;
Δεν είναι απορίας άξιο θα μου πεις εσύ που το διαβάζεις αυτό και είσαι ποιο υποψιασμένος… είναι απλά η οικονομία… είναι οι Αεροπορικές εταιρείες που δήλωσαν ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να «σηκώσουν» τα αεροπλάνα με τέτοιες πληρότητες γιατί τα κόστη θα είναι δυσανάλογα.. Άρα σκέφτομαι πάλι μήπως τα πρωτόκολλα δεν είναι ακριβώς υγειονομικά.. αλλά είναι πρωτόκολλα οικονομικά.. και αν είναι έτσι τότε με τους άλλους τομείς της οικονομίας τι γίνεται άραγε; Δηλαδή στις άλλες μεταφορές δεν υπάρχουν εξίσου δυσανάλογα κόστη όπως στις αερομεταφορές; Και αυτό είναι απορίας άξιο..
Α, και αφού μιλάμε για την οικονομία τότε αλήθεια σκέφτηκε κανείς ότι με πληρότητες 50% σε λεωφορεία και άλλα μεταφορικά μέσα πολύ απλά δεν θα βγαίνουν εκδρομές, καθώς θα είναι πανάκριβες και ασύμφορες;
Και αν κάποιος όντως το σκέφτηκε αυτό, σκέφτηκε επίσης πόσοι άνθρωποι θα επηρεαστούν, πόσα χρήματα θα χαθούν; Τουριστικά γραφεία οργανωτές εκδρομών, Ξεναγοί, Ακτοπλοϊκές εταιρείες, Σκάφη αναψυχής, Εστιάτορες, Έμποροι προϊόντων, Αρχαιολογικοί χώροι, κ.λπ., κ.λπ..
Είναι απορίας άξιο τελικά…
(*) Ο κ. Μ. Απλαδενάκης είναι Γενικός Διευθυντής, TezTour Hellas
Πηγή: money-tourism.gr