in , , ,

Λύσεις πάντα υπάρχουν αρκεί να θέλουμε να τις βρούμε

Για μια ακόμα φορά είμαστε αναγκασμένοι να επανέλθουμε στο θέμα της προσβασιμότητας στον Άγιο Νικόλαο. Αφορμή η παραπάνω φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ΄΄φωνή εν επικοινωνία΄΄ την Παρασκευή το απόγευμα , βλέπουμε ούτε ένα ούτε δύο αλλά τρία αυτοκίνητα να είναι παρκαρισμένα μπροστά στον Δήμο. .
Η αδιαφορία και η ατιμωρησία σε όλο τους το μεγαλείο. Τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά… δεν σέβονται τίποτα…οι οδηγοί αυτων των αμαξιών που παρκάρουν σε θέσεις ΑμεΑ γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν συνέπειες συνεχίζουν αυτή την ανεύθυνη συμπεριφορά με την χιλιοειπωμένη δικαιολογία των πέντε λεπτών.

Οποίον ρωτήσεις γιατί άφησε εκεί το όχημα του η απάντηση είναι ίδια, πέντε λεπτά έλειψα….οι δημοτικοί άρχοντες που μπαινοβγαίνουν στο δήμο ας μας δωσουν επιτελους μια απαντηση… για ποιο λόγο έφτιαξαν αυτές τις θέσεις τις οποίες έχουν διαγράμμιση κιόλας; ας βγει κάποιος να μας πει. η αστυνομία που είναι; εάν δεν σέβονται απέξω από το δήμο τις θέσεις αναπήρων , θα σέβονται όλες τις άλλες θέσεις που έχουν φτιάξει στην πόλη!

Άλλο ένα ερώτημα. μήπως ενδιαφέρει κανέναν από όσους βρίσκονται εκεί μέσα; εάν έπαιρναν θέση και έλεγαν να γράψουν αυτά τα αμάξια την πρώτη και την δεύτερη φορά, την τρίτη δεν θα πάρκαραν ξανά…αλλά όταν τίποτα δεν λειτουργεί σωστά, πως να δώσουν σημασία σε θέματα που αφορούν τα Α.μ.ε.Α.?

Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι τι κάνουν οι δημοτικοί άρχοντες αυτής της πόλης όταν μάλιστα τετοια περιστατικά συμβαίνουν κυριολεκτικά μπάστα στα μάτια τους. Ποιος ο λόγος να υπάρχουν θέσεις σταθμεύσεις ΑμεΑ όταν κανείς δεν τις σέβεται και όταν η έλλειψη αστυνόμευσης διευρύνει αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Απλώς για να λέμε ότι υπάρχουν;

Την ίδια απορία έχουμε επίσης και για τις ράμπες που υπάρχουν σε διάφορα σημεία του Άγιου Νικολάου όπως στην κιτροπλατεια οι οποίες είναι τελείως ακατάλληλες έως και επικίνδυνες.

Μια σωστή ράμπα πρέπει να τελειώνει στο ίδιο επίπεδο με τον δρόμο ώστε το αμαξιδιο να ανεβαίνει ή να κατεβαίνει με ευκολία χωρίς τον φόβο της ανατροπής.

Πολλές φορές αναγκαζόμαστε, ειδικά τα άτομα που δεν έχουν συνοδό, να προχωράμε με τα αμαξιδια μας στην άκρη του δρόμου γιατί είναι αδύνατον να ανάβουμε τις ράμπες που έχουν σκαλοπατακια.

Αν προχωρήσουμε προς τον παραλιακό η κατάσταση είναι ακόμα πιο τραγική αφού ράμπα δεν υπάρχει ούτε για δείγμα.

Εμείς ως συλλογος για άλλη μια φορά [αφού τις προηγούμενες δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση] προσκαλούμε-προκαλούμε τις δημοτικές αρχές της πόλης να δούμε στην πράξη το πρόβλημα της προσβασιμότητας [ίσως με μια βόλτα στην πόλη μιας ομάδας από μέλη του δημοτικού συμβουλίου και του συλλόγου μας] και μετα να βρούμε λύσεις.

Γιατί λύσεις πάντα υπάρχουν αρκεί να θέλουμε να τις βρούμε.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΜΕΑ ΜΕΡΑΜΒΕΛΛΟΥ