Πλησιάζει η ημέρα των Φώτων και οι παλιές ιστορίες λένε, ότι τα Καλικαντζαράκια σιγά σιγά μας αποχαιρετούν. Τα Καλικαντζαράκια ήταν μικρά ξωτικά που ζούσαν κάτω από την γή ,ολημέρα και όλη νύχτα πριόνιζαν το δέντρο που στήριζε την γή για να μην πέσει.
Την παραμονή των Χριστουγέννων ανέβαιναν στην γή για να γλεντήσουν και να περάσουν την ώρα τους γεμάτα χαρά. Έμεναν έως την ημέρα των Φώτων, έκαναν τις σκανταλιές τους, έκλεβαν φαγητό, έπιναν κρασί και χόρευαν μέχρι το πρωί. Με το πρώτο
φώς την ημέρας κρυβόταν στα δάση και ξαναγύριζαν το βράδυ. Αυτό όλο κρατούσε μέχρι να έρθει η γιορτή των Φώτων που αγίαζαν τα νερά. Τότε ξαναγύριζαν κάτω στην γή και έβρισκαν το δέντρο ανανεωμένο, με τον κορμό του να είναι πιο χοντρός. Άρχιζαν ξανά την δουλειά έως και την επόμενη παραμονή των Χριστουγέννων.
Όμορφη ιστορία που σε μικρούς και μεγάλους σίγουρα αρέσει, γιατί όλες αυτές τις ημέρες όλοι μας μοιάζουμε λίγο πολύ με τα Καλικαντζαράκια . Διασκεδάζουμε, τρώμε πολύ φαγητό, πίνουμε, κάνουμε σκανταλιές και περνάμε όμορφα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.!
ΜΑΡΙΑ ΚΑΣΩΤΑΚΗ
