ΤΟ ΄΄ΕΚΤΟ ΠΑΤΩΜΑ΄΄ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ…
…γράφει ο Μανώλης Συλλιγάρδος συγγραφέας.
Μη σας ξαφνιάσει ούτε ο τίτλος ούτε ότι δεν έχει ευθυγραμμιστεί η επικεφαλίδα! Ευθύς αμέσως θα σας λύσω την απορία τόσο της ευθυγράμμισης όσο και του περίεργου τίτλου.
΄΄ΕΚΤΟ ΠΑΤΩΜΑ΄΄ είναι η θεατρική παράσταση που είδα πρόσφατα στο Ηράκλειο, στην ανακαινισμένη αίθουσα του ΄΄ΑΣΤΟΡΙΑ΄΄ όπου είχα να πάω από τότε που νεαρός ακόμα είχα δει την παράσταση ΄΄Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά΄΄ της αείμνηστης Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Κώστα Σπυρόπουλου. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση: (Η Εθνική μας σταρ είχε πάμπολλους θαυμαστές αλλά δεν της υπολείπονταν και αρκετοί επικριτές, συνήθως κουλτουριάρηδες, για το ταλέντο της και τις ταινίες που επέλεγε. Τέλος πάντων, εμένα μου άρεσε ο αυθορμητισμός της, η ζωντάνια και η αισιοδοξία που εξέπεμπε).
Λίγο πριν αρχίσει η παράσταση, κοίταξα πάνω από την σκηνή την οροφή του ΄΄ΑΣΤΟΡΙΑ΄΄. Δεν την πρόσεξα από την αρχή γιατί χαλαρωμένος στην κόκκινη στόφα του αναπαυτικού μου καθίσματος απολάμβανα τα γνωστά γαλλικά τραγούδια της υπέροχης Εντίθ Πιαφ. Μελαγχολικά συναισθήματα με κατέκλεισαν όταν είδα σχεδόν σαν να αιωρούνταν ψηλά ασπρόμαυρες φωτογραφίες αγαπημένων μου ηθοποιών, που άφησαν εποχή στο θεατρικό και κινηματογραφικό στερέωμα. Το μάτι μου έπεσε πρώτα στην μελαγχολική Έλλη Λαμπέτη. Πιο πέρα ο Δημήτρης Χορν, πιο κάτω η Τζένη Καρέζη και δίπλα της η Αλίκη Βουγιουκλάκη με μαντήλι και ψάθινο καπέλο στο κεφάλι. Με τη σκηνή ενδιάμεσά τους, σχημάτιζαν ένα αέρινο ημικύκλιο που πάνω του εναλλάσσονταν οι φωτογραφίες του Τζέιμ Ντιν, του Μάρλον Μπράντον, της Μάρλεν Ντίτριχ, του Τσάρλι Τσάπλιν και αρκετών άλλων μη εν ζωή ευρισκομένων…
Ο συνειρμός μου για το ΄΄έκτο πάτωμα΄΄ ήλθε να δέσει με Αυτούς που ΄΄εφυγαν΄΄ ψηλά. Μετά το πρώτο μου συναίσθημα είπα μέσα μου ΄΄μπράβο΄΄ στον ιδιοκτήτη του ΄΄ΑΣΤΟΡΙΑ΄΄ για την πετυχημένη έμπνευση που είχε ώστε με τον τρόπο αυτό να αποθανατίσει αυτούς τους αμίμητους Ηθοποιούς. ΄΄Ηθοποιός σημαίνει Φως΄΄ έγραψε και συνέθεσε ο μεγάλος Μ. Χατζιδάκις. Ένα φως που εκπέμπεται από τον χαρακτήρα που υποδύονται οι ηθοποιοί. Ένα νέο φως που περιμένουμε καθώς ο χρόνος ο παλιός φεύγει και έρχεται ο καινούργιος! Ένα φως που συνήθως γρήγορα γίνεται σκοτάδι από τη συγχορδία των πολεμικών εγκλημάτων, των σεισμών, της βίας, της φτώχιας, της ακρίβειας.
Η θεατρική παράσταση με την Μίρκα Παπακωνσταντίνου, την Υρώ Μανέ, την Ελένη Καστάνη, τον Δημήτρη Πιατά, τον Κώστα Μακεδόνα και άλλους γνωστούς ηθοποιούς μου άρεσε πολύ. ΄΄ΤΟ ΕΚΤΟ ΠΑΤΩΜΑ΄΄ κάποτε θα χαθεί από τη μνήμη μου καθώς ο χρόνος θα το προσπεράσει γρήγορα…(μη ευθυγράμμιση τους στον τίτλο του άρθρου!). Στο μυαλό μου θα παραμείνουν οι εικόνες των ΄΄τεράτων΄΄ της έβδομης τέχνης όπως τους φαντάστηκε ο ιδιοκτήτης του ΄΄ΑΣΤΟΡΙΑ΄΄. Βαθιά μέσα μου κρατώ το φως που εξέπεμψαν μέσα από την τέχνη τους σαν εφόδιο και όχι σαν ουτοπία για το νέο έτος!
΄΄Ηθοποιός σημαίνει Φως΄΄ (Δημήτρης Χορν)
(Μουσική, στίχοι Μ. Χατζιδάκις)
Μανώλης Συλλιγάρδος
Συγγραφέας