Μπορεί η μάσηση μια τσίχλας να καίει μόνο τρεις θερμίδες την ώρα, αλλά η δαπάνη θερμίδων δεν επηρεάζει μόνο τους μικρούς μύες της γνάθου σας.
Για κάποιο λόγο, η μάσηση τσίχλας ανεβάζει τους παλμούς της καρδιάς έως και 12 επιπλέον ανά λεπτό, ακόμα και σε κατάσταση ηρεμίας. Λειτουργεί επίσης ενώ περπατάτε, αυξάνοντας τον καρδιακό ρυθμό κατά περίπου τρεις ακόμη παλμούς ανά λεπτό, κάτι που αποδεικνύει και επιστημονικά ότι οι άνθρωποι μπορούν πράγματι να περπατούν και να μασούν τσίχλα ταυτόχρονα.
Αυτό ήταν πάρα πολύ, έτσι οι συμμετέχοντες κατέληξαν να τρώνε λιγότερο, μειώνοντας τα γεύματά τους από τέσσερα την ημέρα κατά μέσο όρο κοντά στα τρία. Ωστόσο, κατανάλωναν περισσότερες θερμίδες σε καθένα από αυτά τα γεύματα και δεν είχαν συνολικά σημαντική αλλαγή στην πρόσληψη θερμίδων και ούτε κάποια αλλαγή στο βάρος.
Σε μία άλλη μελέτη, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα δοκίμασαν μια διαφορετική μέθοδο, τυχαιοποιώντας τους ανθρώπους να μασούν τσίχλα μετά και μεταξύ των γευμάτων. Μετά από δύο μήνες, σε σύγκριση με εκείνους που κλήθηκαν να αποφεύγουν εντελώς τις τσίχλες, δεν σημειώθηκαν βελτιώσεις στο βάρος, τον δείκτη μάζας σώματος ή την περίμετρο της μέσης.
Αλλά ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει ότι η τσίχλα έχει δράση κατασταλτική της όρεξης. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη οι άνθρωποι έτρωγαν 68 λιγότερες θερμίδες από ζυμαρικά στο μεσημεριανό γεύμα μετά από 20 λεπτά μάσησης, αλλά άλλες μελέτες έχουν δείξει διαφορετικά αποτελέσματα.
Πώς εξηγούνται τα διφορούμενα επιστημονικά αποτελέσματα
Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Δρ. Michael Greger, γιατρός και ιδρυτικό μέλος του Αμερικανικού Κολλεγίου Lifestyle Medicine, που υπογράφει και το σχετικό άρθρο στο Nutrition Facts, κάθε φορά που υπάρχουν αντικρουόμενα ευρήματα, είναι χρήσιμο να ξεκαθαρίζουμε τυχόν διαφορές των μελετών που θα μπορούσαν ενδεχομένως να ευθύνονται για τα ανόμοια αποτελέσματα.
«Το προφανές ζήτημα είναι η πηγή χρηματοδότησης. Η αποτυχημένη μελέτη απώλειας βάρους στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα χρηματοδοτήθηκε από μια εταιρεία τσίχλας, επομένως τα αποτελέσματα δεν είναι απαραίτητα προκαθορισμένα», τονίζει ο ειδικός.
Επίσης, διαφορετικοί τύποι τσίχλας που χρησιμοποιούν διαφορετικά γλυκαντικά μπορεί να έχουν συμβάλει στην ποικιλομορφία των ευρημάτων. Μια μελέτη που διαπίστωσε ότι η μάσηση μπορεί πραγματικά να αυξήσει την όρεξη έγινε με τσίχλα με ζαχαρούχο ασπαρτάμη.
Οι άνθρωποι ανέφεραν ότι αισθάνονταν πιο πεινασμένοι μετά από τη μάσηση προϊόντος με ζάχαρη – και όχι μόνο σε σύγκριση με τη μη μάσηση, αλλά σε σύγκριση με το ότι μασούσαν το ίδιο προϊόν χωρίς προσθήκη ασπαρτάμης. Είναι αλήθεια ότι καμία τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή δεν έδειξε ποτέ όφελος από το μάσηση ως στρατηγική απώλειας βάρους, αλλά όλες χρησιμοποίησαν προϊόντα που περιέχουν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες.
«Η ουσία είναι ότι δεν έχουμε καλά τεκμηριωμένα επιστημονικά στοιχεία που να δείχνουν ότι η μάσηση τσίχλας οδηγεί σε απώλεια βάρους», υπογραμμίζει ο Δρ. Greger.
Θα μπορούσε αυτό να οφείλεται στο ότι οι μελέτες χρησιμοποίησαν τεχνητά γλυκαντικά που μπορεί να έχουν εξουδετερώσει τα οφέλη; Ίσως, αλλά η πιο προφανής εξήγηση για τα αποτελέσματα μέχρι σήμερα είναι ότι η μάσηση τσίχλας απλά δεν είναι μια αποτελεσματική στρατηγική απώλειας βάρους -και αυτό προέρχεται από ερευνητές που χρηματοδοτούνται από την ίδια την βιομηχανία τσίχλας.