Αν και η πρακτική υλοποίηση του ταξιδιού στο χρόνο μένει να φανεί, οι θεωρητικές συνεισφορές του Mallett έχουν αναμφισβήτητα διευρύνει τους ορίζοντες της φυσικής, ανοίγοντας νέα πεδία δυνατοτήτων για να εξερευνήσουν οι μελλοντικές γενιές.
Σε μια αποκάλυψη που ακούγεται σαν να βγήκε κατευθείαν από μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, ο Ronald Mallett, ομότιμος καθηγητής Φυσικής στο πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, δήλωσε ότι έχει διατυπώσει την εξίσωση που είναι απαραίτητη για το ταξίδι στο χρόνο. Η ανακοίνωση αυτή, όπως αναφέρει το Earth.com, δεν αποτελεί απλώς μια σημαντική ανακάλυψη στη θεωρητική φυσική, αλλά και ένα βαθιά προσωπικό επίτευγμα για τον Mallett.
Στην τρυφερή ηλικία των 10 ετών, η ζωή του Mallett πήρε τραγική τροπή με τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του από καρδιακή προσβολή. Αυτή η κομβική στιγμή άλλαξε δραστικά την πορεία της ζωής του, φυτεύοντας τους σπόρους της εμμονής του με τα ταξίδια στο χρόνο. Ο πόνος της απώλειας ώθησε τον Mallett σε μια αναζήτηση που πολλοί θα θεωρούσαν αδύνατη: να δει αν το ταξίδι πίσω στο χρόνο, για να αποτρέψει τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του, ήταν μέσα στη σφαίρα της δυνατότητας. Βρίσκοντας παρηγοριά στη λογοτεχνία, ήταν το θεμελιώδες έργο του H.G. Wells, «Η Μηχανή του Χρόνου», που άναψε τη φλόγα της ελπίδας στον νεαρό Mallett. Ο ίδιος θυμάται: «Το βιβλίο άλλαξε τη ζωή μου. Είναι η πρώτη παράγραφος που άλλαξε τη ζωή μου. Ακόμα θυμάμαι το απόσπασμα ‘Οι άνθρωποι της επιστήμης γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Χρόνος είναι μόνο ένα είδος Διαστήματος. Και γιατί δεν μπορούμε να κινούμαστε στο Χρόνο όπως κινούμαστε στις άλλες διαστάσεις του Διαστήματος;”».
Ορμώμενος από αυτή την έμπνευση, ο Mallett αφιέρωσε την καριέρα του στην εξερεύνηση των περίπλοκων θεωριών του Albert Einstein, ιδίως εκείνων που αφορούν τις μαύρες τρύπες και τη γενική σχετικότητα. Ήταν κατά τη διάρκεια μιας στιγμής περισυλλογής στο νοσοκομείο, καθώς ανάρρωνε από μια καρδιακή πάθηση, που ήρθε η επιφοίτηση στον Mallett. Υποστήριξε ότι το βαρυτικό πεδίο που δημιουργείται από τις μαύρες τρύπες θα μπορούσε να δημιουργήσει βρόχους χρόνου, προσφέροντας μια θεωρητική οδό για ταξίδια στο χρόνο.
Ο Mallett οραματίζεται μια χρονομηχανή που χρησιμοποιεί «μια έντονη και συνεχή περιστρεφόμενη δέσμη φωτός» για να κάμψει τη βαρύτητα, παρόμοια με τα φαινόμενα διαστρέβλωσης του χωροχρόνου που παρατηρούνται στις μαύρες τρύπες. Αντλεί μια απλή αναλογία για να εξηγήσει την ιδέα του: «Ας πούμε ότι έχετε μπροστά σας ένα φλιτζάνι καφέ αυτή τη στιγμή. Αρχίστε να ανακατεύετε τον καφέ με το κουτάλι. Αρχίζει να στροβιλίζεται, σωστά; Αυτό κάνει μια περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα. Στη θεωρία του Αϊνστάιν, ο χώρος και ο χρόνος σχετίζονται μεταξύ τους. Γι’ αυτό ονομάζεται χωροχρόνος. Έτσι, όταν η μαύρη τρύπα περιστρέφεται, θα προκαλέσει τη μετατόπιση του χρόνου».
Ωστόσο, η πρωτοποριακή ιδέα του Mallett συνοδεύεται από σημαντικά εμπόδια. Η δημιουργία μιας τέτοιας μηχανής του χρόνου θα απαιτούσε «γαλαξιακές ποσότητες ενέργειας», ενώ το μέγεθος της συσκευής παραμένει ένα αίνιγμα. Αν και ο Mallett αναγνωρίζει τις πρακτικές προκλήσεις και την αβεβαιότητα για την υλοποίηση του οράματός του, παραμένει αισιόδοξος. «Κατάλαβα πώς να το κάνω. Θεωρητικά, είναι εφικτό», δηλώνει.
Αν και η πρακτική υλοποίηση του ταξιδιού στο χρόνο μένει να φανεί, οι θεωρητικές συνεισφορές του Mallett έχουν αναμφισβήτητα διευρύνει τους ορίζοντες της φυσικής, ανοίγοντας νέα πεδία δυνατοτήτων για να εξερευνήσουν οι μελλοντικές γενιές.