γράφει ο Ματθαίος Φιλιππάκης
Το 1848 γράφτηκε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο από το οποίο παραθέτουμε την πρώτη φράση με την οποία ξεκινούσε το εγκόλπιο αυτό απελευθέρωσης του εργάτου, με την περίφημη προφητεία του Μάρξ: «ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη , το φάντασμα του κομμουνισμού» και κατέληγε με το «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε».
Όποιος διαβάζει και σήμερα το επιστημονικό-ιδεολογικό-πολιτικό-λογοτεχνικό –επαναστατικό αυτό πόνημα, που καθοδήγησε έκτοτε όλες τις νεόφερτες εξελίξεις στην αιώνια βασανιστική πορεία εξανθρωπισμού της παγκόσμιας κοινωνίας μας , θα μένει πάντοτε εμβρόντητος για την επικαιρότητα των διαπιστώσεων, λες και να γράφτηκε μόλις χθες!
Το επαναστατικό κίνημα της περιόδου 1848 και έως το 1990, (όπου ο κομμουνισμός έπαψε να υπάρχει ως κρατική υπόσταση με την τελική ανατροπή του σοσιαλισμού στην Σοβιετική Ένωση και αλλού) , κύλισε σε περίοδο ραγδαίας εισόδου του καπιταλιστικού συστήματος από την προβιομηχανική στην βιομηχανική συγκρότησή του με αφετηρία την Ευρώπη και την επέκτασή του σε παγκόσμιο επίπεδο.
Την ίδια περίοδο, ως νομοτελειακό φαινόμενο, ο κομμουνισμός προήλασε σε όλο τον κόσμο αφυπνίζοντας τις καταπιεσμένες και καθυστερημένες πολιτικά μάζες , έως του σημείου να καταχτηθούν όλα τα σύγχρονα δικαιώματα του ανθρώπου, των εθνών , των κοινωνιών να βελτιωθεί η ζωή, να αναδιανεμηθεί δικαιότερα ο πλούτος, να επικρατήσει η ειρήνη. Στο στάδιο αυτό μπορούμε να πούμε πως τα καταφέρα
με αρκετά και μάλιστα τόσο ώστε η ανθρωπότητα να έχει σημαδευτεί οριστικά προς τα μπρός. Όχι μόνο κατακτήθηκαν εργατικά δικαιώματα που ποτέ η ανθρωπότητα δεν γνώρισε σε τέτοια έκταση, αλλά και από νομοτελειακή άποψη το ρωμαλέο κομμουνιστικό κίνημα και ειδικότερα η κρατική του συγκρότηση, εξανάγκασε την επιτάχυνση των εξελίξεων και στην ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό αποκόπηκε παγκόσμια πλέον από τα υπολείμματα της δουλοκτησίας και του φεουδαρχισμού, μείνανε δυστυχώς μόνο οι ουρές της θρησκοληψίας.
Προκειμένου δε να τελειώνει και με την απειλή του κομμουνισμού προχώρησε εκτάκτως στον εκσυγχρονισμό , την παραγωγική κορύφωσή του, στην παραχώρηση των δευτερευόντων στους λαούς για να νομιμοποιείται η συγκέντρωση του πλούτου σε λίγους και ισχυρούς, διεξήγαγε εξοντωτικούς πολέμους. Δηλαδή δομήθηκε στη τελική του φάση, αυτή του παγκόσμιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος όπως εύστοχα είχε αναλύσει ο Λένιν στις αρχές του 20ου αιώνα.
Από το 1990 με την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση του κομμουνιστικού κινήματος, έως τις μέρες μας, χωρίς αντίπαλο πιά, αποκλιμακώνεται αυτή η προοδευτική διαδικασία , αφαιρούνται δικαιώματα, σβήνουν καταχτήσεις , σφάζονται λαοί , διαλύονται κράτη, η φτώχεια , η ανεργία, η περιβαλλοντική καταστροφή και η μετανάστευση έγιναν κοινός παγκόσμιος τόπος .
Στο σύγχρονο εξηλεκτρισμένο-ρομποτικό –ψηφιακό -μεταβιομηχανικό καπιταλισμό, την κάθε νέα επιστημονική ανακάλυψη , την κάθε νέα εφαρμογή , την στρέφουν κατά των φτωχών, φτωχοποιούν και τους υπόλοιπους , ρημάζουν το περιβάλλον, οι λίγοι μαζεύουν τον πλούτο .
Ανήσυχοι όμως αυτοί οι ολίγοι δεν ξεχνούν την προφητεία του 1848, λόγια που ηχούν τώρα στ΄αυτιά τους με τα σημερινά διευρυμένα πρόσημα, «ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη Γη , το φάντασμα του κομμουνισμού», «προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε» . Γι΄αυτό και η αντικομμουνιστική προπαγάνδα τους παραμένει αμείωτη σε όλα τα επίπεδα και παρότι σε γήπεδα εν ού παικτοίς, κενών αγώνων, με άδειες τις κερκίδες.
Κι΄αφού κομμουνιστικό κίνημα που να τους απειλεί στις σύγχρονες παγκόσμιες συνθήκες δεν υπάρχει ακόμη γύρω μας , θα έλεγε κανείς πως τα βάζουν με σκιές, τους κυνηγούν φαντάσματα, τους σκιάζουν φοβέρες. Δεν είναι όμως έτσι! αυτοί γνωρίζουν καλύτερα πως το κύμα έρχεται , οι διεργασίες γίνονται, τα συμπεράσματα εδραιώνονται, η επανάσταση φουσκώνει, ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος είναι η μόνη τους λύση, η ανθρωπότητα θα αντιδράσει , τα κεφάλια τους θα πέσουν.
Η πρώτη Μάη καθιερώθηκε ως η ημέρα που τιμούμε τους εργατικούς αγώνες , αδιαχώριστα και απόλυτα συνυφασμένους με το κομμουνιστικό κίνημα, διότι κακά τα ψέματα οι αγώνες αυτοί πέραν των μεταρρυθμίσεων αποσκοπούν και στην τελική ανατροπή του καπιταλισμού, στη μετάβαση στον κοινοκτήμονα σοσιαλισμό χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπως έλεγε και ο Μάρξ: «από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας».
Η κίνηση αυτή προς τα μπρός δεν θα γίνει ανώδυνα και από μόνη της , «η βία είναι η μαμή της ιστορίας» μας προειδοποίησε ο Μαρξ . Καθήκον μας να αποτρέπουμε τη βία ακόμη και με βία, καθήκον μας είναι η επαναστατική οργάνωση της κοινωνίας, η ενίσχυση του κομμουνιστικού κινήματος.
Την 1η ΜΑΗ το πρωϊ κόψτε απ΄τη δική σας γαρουφαλιά των αγώνων σας και μόνο, ένα κόκκινο γαρίφαλο. Κατεβείτε σε δρόμους και πλατείες, και καταθέστε αυτό και μόνο το ένα κόκκινο γαρίφαλο στη μνήμη των νεκρών, στα μνημεία των ηρώων. Ποτέ μην καταθέτετε για λογαριασμό σας όνειρα αλλότρια, δόξες άλλων, στέφανα και γαρίφαλα ξένα. Οι νεκροί του αγώνα αναπαύονται μόνο πάνω στους δικούς σας αγώνες .
Φιλιππάκης Ματθαίος
Δασολόγος
Δημόσιος υπάλληλος