“Θυσία” αναμένονται να γίνουν οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις και οι περιορισμοί στις ομαδικές απολύσεις από πλευράς κυβέρνησης προκειμένου να κλείσει η 2η αξιολόγηση.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και ανωτάτων θεσμών ξεκίνησαν χθες στην Αθήνα. Το απόγευμα αναμένεται να συμμετάσχει και η Υπ. Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου στα πλαίσια της συνάντησης-“επισκόπησης” των διαπραγματεύσεων.
Στο μέτωπο του Ασφαλιστικού το αντικείμενο των συνομιλιών των δύο πλευρών πέραν από την πορεία εφαρμογής του νόμου Κατρούγκαλου (σ.σ. ενοποίηση ταμείων, έσοδα εισφορών, επανϋπολογισμός συντάξεων κλπ.) είναι πάνω απ’ όλα η εξοικονόμηση έως 1,8 δισ. ευρώ από περικοπές στις “υψηλές” κύριες συντάξεις μετά το 2019. Τα κεφάλαια αυτά αντιστοιχούν στο 7% της ετήσιας συνταξιοδοτικής δαπάνης.
Σε ό,τι αφορά το νέο Εργασιακό, φαίνεται να περνά η θέση των θεσμών για κατάργηση της κρατικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων, διατήρηση της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών και παράλληλα του καθορισμού του κατώτατου μισθού από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Οι “θυσίες” αυτές “επιβάλλονται” πλέον –όπως έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό από κυβερνητικούς κύκλους- όχι μόνο λόγω της καθυστέρησης που “έπαιξε” η κυβέρνηση εδώ και δύο μήνες απέναντι στους θεσμούς, αλλά και της όψιμης κατάρρευσης του ασφαλιστικού νόμου ειδικά σε ό,τι αφορά το σκέλος των ανατροπών στην κύρια ασφάλιση.
Συγκεκριμένα:
*Οι εκκρεμείς κύριες συντάξεις δεν μπορούν να υπολογιστούν λόγω της αδυναμίας της ΕΛΣΤΑΤ να εκδώσει ένα δείκτη μισθών, όπως προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου.
*Παράλληλα, ο στόχος για την είσπραξη 200 εκατ. ευρώ μέχρι σήμερα από τις νέες εισφορές κύριας ασφάλισης και υγειονομικής περίθαλψης κάθε άλλο παρά επετεύχθη, δεδομένου ότι δόθηκε παράταση για την καταβολή της πρώτης μηνιαίας δόση τους έως τις 17/3.
Σε σχέση με το νέο Εργασιακό, η τελική συμφωνία κυβέρνησης –θεσμών εκκρεμεί από τον περασμένο Δεκέμβριο, με τους θεσμούς –όπως φαίνεται – να περνάνε τη θέση τους για:
· Κατάργηση της κρατικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων (και όχι διατήρηση της, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση)
· Αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από το 5% που είναι σήμερα στο 10% του μόνιμου προσωπικού των επιχειρήσεων με 100 έως 300 εργαζομένους.
· Διατήρηση της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών (και όχι των κλαδικών έναντι των επιχειρησιακών)
· Διατήρηση του καθορισμού του κατώτατου μισθού από το κράτος (και όχι από τους κοινωνικούς εταίρους, όπως ζητά η ελληνική πλευρά).
Η καθυστέρηση στη διαμόρφωση της τελικής (μιας και κάποιοι κοινοί άξονες με τους θεσμούς είχαν καθοριστεί ήδη από το Δεκέμβριο του 2016, ανεξάρτητα από τις περί του αντίθετου ανακοινώσεις του Υπ. Εργασίας) συμφωνίας στο Εργασιακό δεν φαίνεται να ωφέλησε τίποτα την κυβέρνηση:
· Στις εκθέσεις τις οποίες δημοσίευσε το ΔΝΤ στο α’ δεκαήμερο του Φεβρουαρίου, επιμένει στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, ενώ δεν κάνει καμία αναφορά στα περί “επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων”, τα οποία υποστηρίζει η ελληνική πλευρά.
· Εξάλλου, ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν, κος. Ζαν –Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε την περασμένη εβδομάδα πως οι μνημονιακές αλλαγές στα εργασιακά δεν είναι υποχρεωτικά συμβατές με το κοινοτικό δίκαιο.
· Υπενθυμίζεται, επίσης, πως η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την υπόθεση των ομαδικών απολύσεων στην ΑΓΕΤ (21/12/2016), στην οποία “πόνταρε” το Υπ. Εργασίας προκειμένου να αναχαιτίσει το ΔΝΤ, κάθε άλλο παρά μονόπλευρα θετική για την ελληνική πλευρά ήταν.
ΠΗΓΗ: capital.gr