Σημαντικές οι απουσίες ακόμα και των εκπρόσωπων σωμάτων ασφαλείας καταγραφήκαν από την εκδήλωση τιμής και κατάθεσης στεφάνων που έγινε το πρωί της Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου στον Αγιο Νικόλαο.
Εκδήλωση τιμή και μνήμης στα θύματα της μικρασιατικής καταστροφής μεταξύ άλλων δεν κατάθεσαν στεφάνι εκπρόσωποι του λιμενικού σώματος ούτε της πυροσβεστικής.
Στην εκδήλωση της οποίας είχε προηγηθεί μνημόσυνο στην Αγία Τριάδα Αγίου Νικολάου και ομιλία σχετικά, ουσιαστικά τιμήθηκε η τελευταία φάση της Μικρασιατικής εκστρατείας, δηλαδή το τέλος του “ελληνοτουρκικού πολέμου του 1918-22”, η φυγή από την Τουρκία της ελληνικής διοίκησης, που είχε εγκατασταθεί στα δυτικά μικρασιατικά παράλια, στη Σμύρνη, κατά τη Συνθήκη των Σεβρών, όπως και η σχεδόν άτακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού μετά την κατάρρευση του μετώπου και η γενικευμένη πλέον εκδίωξη μεγάλου μέρους τους ελληνικού και χριστιανικού πληθυσμού από τη Μικρά Ασία, που είχε όμως ξεκινήσει πολύ νωρίτερα και που είχε διακοπεί με την “ανακωχή του Μούδρου”.
Ο πλήρης απολογισμός της καταστροφής αυτής που συντελέσθηκε ιστορικά σε δύο περιόδους, (αμφότερες τετραετίες),1914–1918 και 1920–1924 είναι πράγματι πολύ δύσκολος. Οι αρπαγές και οι λεηλασίες σπιτιών και περιουσιών, οι γεωργικές και κτηνοτροφικές καταστροφές, το γκρέμισμα σχολείων, ναών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, η χρεοκοπία και καταστροφή βιοτεχνικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων με τον παράλληλο ευτελισμό κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας που περιλαμβάνονται μαρτυρικοί βασανισμοί αιχμαλώτων, βιασμοί και ηθική οδύνη υπό το κλίμα του τρόμου και της απειλής του θανάτου, αλλά και οι ατέλειωτες πορείες αιχμαλώτων, στα περιώνυμα “τάγματα εργασίας”, με άγνωστο αριθμό ανθρώπων που χάθηκαν σ’ αυτά, οι σφαγές, οι θηριωδίες μέχρι και οι εκτελέσεις επί των αποφάσεων των τουρκικών Δικαστηρίων της Ανεξαρτησίας δεν έχουν μέχρι σήμερα ερευνηθεί πλήρως.
Θ.Κ με στοιχεία απο wikipedia