Στην κατάληψη του σχολείου τους προχώρησαν χθες οι μαθητές του Γενικού Λυκείου και του Γυμνασίου Νεάπολης συμμετέχοντας στην πανελλήνια αντίδραση των μαθητικών κοινωνιών ενάντια στο νέο σχολείο που ήταν προγραμματισμένη για χθες 3 Νοεμβρίου. Οι μαθητές της Νεάπολης έβαλαν αλυσίδες και λουκέτο στις πόρτες του και ανάρτησαν πανό με τα συνθήματα τους ενώ περιφρούρησαν την κατάληψη και δεν επέτρεψαν να δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα. Την ίδια δε στιγμή της κατάληψης το σχολείο επισκέφθηκε ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας Λογοτέχνης Θανάσης Βαλτινός που βρίσκονταν στην περιοχή μας για την εκδήλωση προς τιμή του που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο ΡΕΞ του Αγίου Νικολάου. Τον κ. Βαλτινό συνόδευε ο σύμβουλος φιλολόγων κ. Βλαχοδήμος και για 90 περίπου λεπτά οι μαθητές και οι καθηγητές είχαν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κουβέντα στην αίθουσα του παλιού γυμνασίου. Οι μαθητές δε απέστειλαν την επιστολή που ακολουθεί προς τον προϊστάμενο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του νομού κ. Γιάννη Σταμέλο η οποία εκπροσωπεί και τα τρία σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Νεάπολης.
«Αξιότιμε κύριε Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού Λασιθίου,
ως προβληματισμένοι μαθητές και μαθήτριες αλλά προ πάντων, ως ανερχόμενοι πολίτες της Ελλάδας και με αφορμή τη συμμετοχή τόσο του Γενικού Λυκείου, του Επαγγελματικού Λυκείου και του Γυμνασίου Νεαπόλεως στην πανελλήνια κατάληψη της 3ης Νοεμβρίου εναντίον του νέου εκπαιδευτικού συστήματος σας αποστέλλουμε αυτήν την επιστολή.
Συγκεκριμένα, θα θέλαμε με επικοινωνία με τους ανωτέρους σας και με το Υπουργείο Παιδείας να γίνετε φορέας των αιτημάτων και των επιθυμιών μας, καθώς η δική μας δύναμη και ευκαιρία στο λόγο είναι πολύ περιορισμένη και ίσως περνάει αδιάφορη στη σύγχρονη Ελλάδα.
Στρεφόμαστε, λοιπόν, εναντίον του νέου εκπαιδευτικού συστήματος που είναι ακόμη πιο επιβαρυντικό αλλά και ατελέσφορο από ότι το προηγούμενο. Η υπεραυξημένη εκπαιδευτική ύλη έχει ως αποτέλεσμα την πρόχειρη διακπεραίωσή της από τους καθηγητές και ουσιαστικά, την ανούσια και στείρα εκπαιδευτική διαδικασία όπου ο μαθητής βομβαρδίζεται από πλήθος πληροφοριών αντί να γίνεται δέκτης γόνιμων ερεθισμάτων που θα καλλιεργήσουν την κριτική του σκέψη. Έτσι, η παιδεία χάνει το απώτερο νόημά της και όχι απλά παύει να επιτελεί έργο αλλά δρα αρνητικά στην πνευματική και διανοητική πορεία των νέων.
Επιπλέον, το νέο εκπαιδευτικό σύστημα διαθέτει αφοπλιστικούς όρους και μεθόδους, για να μη γίνει αναφορά και στη συνεχή αλλαγή τους ώστε να εξυπηρετηθούν οι εκάστοτε ανάγκες του Υπουργείου, οι οποίες ουσιαστικά ποτέ δεν λήφθηκαν σοβαρά υπόψη, όπως η συμψήφιση ή μη των μαθημάτων και το χάος που επικράτησε με τις ανακοινώσεις των αποτελεσμάτων το προηγούμενο καλοκαίρι. Συνεπώς, όχι μόνο το μέλλον είναι αβέβαιο για τους μαθητές και το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι σταθερό αλλά συγχρόνως, η πίεση που ασκείται σε αυτούς και οι απαιτήσεις που υπάρχουν είναι υπερβολικές και καταρρίπτουν κάθε απόθεμα ενέργειας, ελπίδας και αισιοδοξίας που μπορεί να τους έχει απομείνει. Άλλωστε, η υπερεξειδίκευση που έχει εισηχθεί, ιδιαίτερα στη Γ’ Λυκείου, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού στα σχολεία περιορίζει τους δρόμους των μαθητών και τους εξαναγκάζει να πάρουν γρήγορα και αβίαστα σημαντικότατες αποφάσεις που θα καθορίσουν το υπόλοιπο της ζωής τους. Η ψυχολογία των νέων μαθητών, λοιπόν, καταρρέει, το μυαλό τους κλονίζεται και σημαντικό ποσοστό τους απογοητεύεται με την αποτυχία ή το ενδεχόμενο αυτής και εύκολα, παραιτείται ή αναζητά εναλλακτικές λύσεις καταφεύγοντας στο εξωτερικό και τελικά, καταλήγει να προσφέρει τις αξιόλογες υπηρεσίες του εκεί και όχι στην ίδια του τη χώρα, που μάλιστα το έχει ανάγκη.
Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει και στην υπέρογκη ανάπτυξη της παραπαιδείας στη χώρα που πλέον, με την εφαρμογή του νέου συστήματος κρίνεται απαραίτητη από την Α’ Λυκείου ή και νωρίτερα. Είναι ειρωνικό και απαράδεκτο να εθελοτυφλεί το Υπουργείο και οι εκπαιδευτικοί φορείς στην έξαρση των εξωτερικών μαθημάτων που δεν είναι απλώς συμπληρωματικά στο έργο του σχολείου αλλά καλύπτουν τα κενά του και τις αδυναμίες του, που όπως φαίνεται δεν είναι αμελητέες. Ακόμα, σε μία εποχή οικονομικής κρίσης και φτώχειας, τα χρηματικά ποσά που απαιτούνται για τα λεγόμενα φροντιστήρια είναι τεράστια και προφανώς, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν όλες οι οικογένειες. Πέρα, λοιπόν, από την κρίση της ισοτιμίας – που άλλωστε ενισχύθηκε και με την Τράπεζα Θεμάτων όπου θέματα διαφορετικού βαθμού δυσκολίας που επιλέγονται με κλήρωση θα καθορίσουν το μέσο όρο των μαθητών ο οποίος συνεκτιμάται για την εισαγωγή τους σε κάποιο ΤΕΙ ή ΑΕΙ- το ερώτημα είναι το εξής: μπορούμε πια να μιλάμε για δωρεάν εκπαίδευση; Σίγουρα όχι.
Δε θέλουμε, όμως, να εκφράσουμε απλά την οργή και την αγανάκτησή μας αλλά και να ζητήσουμε την αλλαγή και την εφαρμογή νέου συστήματος βασισμένου σε σταθερά θεμέλια και προσαρμοσμένου στις πραγματικές ανάγκες ενός φυσιολογικού εφήβου και όχι ενός ρομποτοποιημένου ατόμου. Το αίτημά μας είναι η καθιέρωση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος που θα καλλιεργεί την κριτική ικανότητα και τη δημιουργικότητα των μαθητών, θα ερεθίζει τη γόνιμη αμφισβήτηση και συγχρόνως, θα παρέχει απαραίτητες και χρήσιμες γνώσεις. Ενός συστήματος που θα προετοιμάζει το νέο και θα τον εξοπλίζει με τα κατάλληλα στοιχεία ώστε να ανταπεξέλθει και να επιβιώσει στην αγορά εργασίας. Ενός συστήματος που θα σέβεται την προσωπικότητα του καθενός και θα διαθέτει τα απαραίτητα μέσα για να καλλιεργήσει καταλλήλως τις δεξιότητές του και το χαρακτήρα του. Ενός συστήματος που θα διαπλάθει ηθικά το άτομο και θα μεταλαμπαδεύει βασικές αξίες όπως ο σεβασμός, η αλληλεγγύη και η ενεργητικότητα. Ενός συστήματος που θα επιδιώκει τη μόρφωση και την πολιτική παιδεία με απώτερο στόχο την εξαγωγή πραγματικών και δυναμικών πολιτών στην κοινωνία και όχι τον αποπροσανατολισμό των νέων από τα φλέγοντα ζητήματα ώστε να έχουν οι ισχυροί το προνόμιο να αυτενεργούν χωρίς να δέχονται κριτική. Ενός συστήματος προσιτού σε όλους που δε θα έχει ανάγκη τον ιδιωτικό τομέα και τα εξωτερικά συμπληρώματα. Θέλουμε να γίνουμε ενεργοί παίχτες και όχι άβουλα και παθητικοποιημένα πιόνια στην περίπλοκη σκακιέρα του συστήματος.
Ανακεφαλαιώνοντας, νομίζουμε πως γίνεται αντιληπτό πως το όραμά μας για το σχολείο, την παιδεία και την εκπαίδευση καθόλου δε συμπίπτει με τα δεδομένα και τα χαρακτηριστικά του νέου εκπαιδευτικού συστήματος. Κρίνουμε, λοιπόν, αδήριτη την ανάγκη να υπάρξουν άμεσα μεταβολές και αποτελεσματικές λύσεις που θα ικανοποιούν τα αιτήματά μας και θα οδηγήσουν σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα εμπνέει εμπιστοσύνη, θα πρεσβεύει βασικά ιδεώδη και προ πάντων, θα είναι φορέας ουσιαστικής και πολυδιάστατης παιδείας. Εξάλλου, στην κρίση της σύγχρονης εποχής που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και ηθική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική, η εκπαίδευση είναι η βάση και ο κυρίαρχος όλων των παραγόντων για την αναγέννηση της ελπίδας στη σύγχρονη Ελλάδα αλλά και στο σύγχρονο κόσμο, καθώς έχει τη δύναμη να μετουσιώσει τους νέους σε δραστήριους και δυναμικούς πολίτες που θα μπορέσουν να επιφέρουν τη γενικότερη αλλαγή.
Πραγματικά ελπίζουμε να λάβετε σοβαρά υπόψη την επιστολή μας και να ενεργήσετε αναλόγως.
Με εκτίμηση,
ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ
in ΕΔΩ ΖΟΥΜΕ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΝΕΑΠΟΛΗ, ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ