Ήταν από εκείνες τις εκδηλώσεις που εξελίχθησαν σε απρόσμενα όμορφες και ιδανικές για το μέρος, τον χρόνο, τους ανθρώπους.
Ήταν η εκδήλωση της ΠΛΕΑΜ στον φυσικό της χώρο πλέον, στο προαύλιο του παλιού γυμνασίου Νεάπολης που αποτελεί την αυλή του νέου λαογραφικού μουσείου της πόλης. Με τις αίθουσες του μουσείου ανοικτές και το μεγάλο φεγγάρι του Αυγούστου στον ουρανό, με την καλή Κρητική μουσική σε ιδανικές εντάσεις, το χορευτικό συγκρότημα να δείχνει τα βήματα των παραδοσιακών χωρών της Κρήτης, το κέρασμα απλό, λίγες ελιές, κουκιά, τυρί, αγγούρι και παξιμάδι, λίγο ρακί και ξαφνικά όλοι μια παρέα, σαν τότε που η κάθε γειτονιά έκανε το γλεντάκι της.
Η πρόσκληση ήταν για όλους και το προαύλιο του παλιού γυμνασίου είχε φίλους πολλούς, η μουσική από το βιολί του Βαγγέλη Βαρδάκη και των συνεργατών του Μανόλη Λιαπάκη στο λαούτο και Γιώργου Φραγγάκη στην κιθάρα ακούστηκε λίγο μετά τις 9.30 όταν το φως του φεγγαριού του Αυγούστου φώτιζε το Μεραμπελιώτικο κάμπο, λίγο πιο μετά βγήκαν για χώρο τα μέλη του χορευτικού συγκροτήματος από το Λαογραφικό Όμιλο «ΛΑΖΑΡΟΣ & ΜΑΝΟΛΗΣ ΧΝΑΡΗΣ» και έδειξαν με τον πιο διακριτικό, παράλληλα εντυπωσιακό και παραδοσιακό τρόπο τι σημαίνει Κρητικός χορός. Λίγο αργότερα και στον χώρο μπροστά από τους μουσικούς βρέθηκε το Δ.Σ της ΠΛΕΑΜ που άνοιξε τον χορό με τους φίλους του νέου μουσείου να ακολουθούν. Ήταν όμορφα, φιλικά, απλά και ταυτόχρονα τόσο πλούσια βραδιά σαν αυτές που όλοι μας θέλουμε σαν αυτές που οι φορείς καλούνται συχνά να διοργανώνουν, χωρίς δυνατές εντάσεις ή περίσσια άλλα.
«Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσουν, είπε ο Γιάννης Ρίτσος. Πανσέληνος, σημαίνει ή μάλλον πρέπει να σημαίνει σιωπή. Περισυλλογή. Έρωτας αγιασμένος από το φως της. Σήμερα, η Αυγουστιάτικη Πανσέληνος επιβάλλετε σοφά με τη σιωπή της σε ένα χώρο όμορφο και ιερό, για να ακουστεί η μουσική που αναβλύζει μέσα από την παράδοση, το συναίσθημα και τις αναμνήσεις. Και αυτή η σιωπή, επιβάλλεται στο νέο Λαογραφικό Μουσείο Νεάπολης. Λένε ότι για το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, μόνο οι ερωτευμένοι και οι ποιητές μπορούν να μιλήσουν. Αν και το φεγγάρι πατήθηκε από ανθρώπου πόδι, κρατάει γερά ακόμα την αίγλη του για όσους ακόμα μπορούν να ερωτεύονται, για όσους μπορούν να ονειρεύονται, για όσους τούτες τις πανσέληνες μέρες σε κάποιο βράχο σε ερημική ακρογιαλιά, αγκαλιασμένοι σιγοτραγουδούν: «Ήσουνα φεγγάρι κι ήμουνα πουλί/ Πέταξα ψηλά για να σε φτάσω… … ή σε κάποιο μουσείο, σε κάποιον αρχαιολογικό χώρο θυμούνται τη Μελίνα να τραγουδά ως Φαίδρα: «αστέρι μου φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου»
Σήμερα, πανσελήνου βραδιά, οι Έλληνες και οι επισκέπτες της χώρας, θα έχουν την τύχη να απολαύσουν το μοναδικό θέαμα του ολόγιομου αυγουστιάτικου φεγγαριού σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία που θα παραμείνουν ανοιχτά, πέραν του συνήθους ωραρίου, για να μας «δροσίσουν» με μουσική, χορό, θέατρο, εικαστικές εκθέσεις, προβολές ταινιών, βραδιές ποίησης και διάφορες άλλες δραστηριότητες. Στο δικό μας χώρο, τρεις μουσικοί και εννέα χορευτές, οι οποίοι δεν κατάγονται από τη Νεάπολη, θα μας δροσίσουν με όμορφους σκοπούς και χορούς του τόπους μας και θα μας παρασύρουν να διασκεδάσουμε όλοι μαζί σα μια μεγάλη παρέα. Τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε, ότι βρίσκονται μαζί μας αφιλοκερδώς.» είπε μεταξύ άλλων από το Δ.Σ της ΠΛΕΑΜ ο Γιώργος Μαυροειδής καλώντας και παρακαλώντας τους φίλους που βρίσκονταν στην εκδήλωση, να ανοίξουν τα σεντούκια τους και να δώσουν στο νέο μουσείο της ΠΛΕΑΜ ότι παλιό έχουν ώστε να μην σταματήσει η συλλογή να εμπλουτίζεται και να διαμορφώνεται. Από το Δ.Σ της ΠΛΕΑΜ τόσο οι μουσικοί όσοι και το χορευτικό συγκρότημα μαζί με το ευχαριστώ τους δώρισε και μια από τις εκδώσεις της.
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ