ΤΟ ΝΕΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ.
Ανάλυση Κρητική και κριτική.
Του Στέλιου Αδαμάκη.
Θα ασχοληθώ για πολλοστή φορά με ένα συγκεκριμένο θέμα, έχοντας κάποιες απόψεις, για μια από τις ευκαιρίες που μας παρουσιάσθηκαν και δεν έπρεπε να χαθεί.
Πριν μερικά χρόνια είχα δημοσιεύσει άρθρα κατ’ επανάληψη, για την ανάγκη ανανέωσης-αντικατάστασης του πεπαλαιωμένου και μη “εκμεταλλεύσιμου” λογότυπου του Δήμου μας, δηλαδή την αρχαία θεότητα Ειλειθυία ή Ελεύθεια που πρωτολατρεύθηκε στην περιοχή μας πριν χιλιάδες χρόνια.
Πρότεινα τότε την επιλογή ενός ζώου, πτηνού ή εντόμου και θα πρόσθετα τώρα ή και προσώπου. Αντιπροσωπευτικό, μυθολογικά ή ιστορικά, του τόπου μας. Να ήταν συνδεδεμένο με κάτι το χαρακτηριστικό μας που ήδη να υπήρχε ή έτσι να το πλάθαμε.
Με ένα απλό, λογικό σκεπτικό. Ότι το νέο μας σήμα να μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί ενισχυντικά για την ανάδειξη και προβολή του Δήμου Αγίου Νικολάου.
Δύο έτη μετά τις δημοσιεύσεις επιτέλους ο Δήμος μας αφυπνίσθη και ανακοίνωσε ότι χρειαζόταν αλλαγή η Ελεύθεια. Ας είμαστε σχετικά επιεικείς μαζί του, είχε με τόσα να ασχοληθεί.
Προκηρύχθηκε τότε διαγωνισμός και ορίσθηκε Επιτροπή αξιολόγησης για τις προτάσεις. Που “μεγαλούργησε”. Επέλεξε λογότυπο δυσκολομνημόνευτο, μάλλον γεωμετρικό, οπτικά ημιακατανόητο, δυσκολομνημόνευτο, με “μισοκρυμμένα” τα διάφορα επί μέρους στοιχεία του, με αποκορύφωμα ένα κύμα-σαλιγκάρι με τις πανέμορφες κεραιίτσες του, σε κεντρική, δεσπόζουσα θέση.
Μα, ένα λογότυπο δεν προορίζεται για μελέτη αλλά για υπενθύμιση και δημιουργία άμεσης εντύπωσης, αστραπιαία, χωρίς -δυστυχώς- πολλές πολλές εγκεφαλικές διεργασίες.
Είχε ζητήσει μάλιστα τότε η Επιτροπή από την γραφιστική εταιρεία να μας το βελτίωνε, πριν την οριστική έγκριση, εκείνο δηλαδή το σήμα που οι ίδιοι ενέκριναν! Ω πόσο υπέροχα, μα το νεφεληγερέτη Δία!
Ευτυχώς 13χρονος μαθητής δημοσίευσε τότε ενδεικτική πρόταση με σχέδιο του, πληρέστερο, περισσότερο συμπαθητικό, ανθρώπινο, κατανοητό, αξιοποιήσιμο. Και κονιορτοποίησε ο απλός πιτσιρικάς το επίσημο τους!
Το Δημοτικό συμβούλιο, λίγο αργότερα, σίγουρα επηρεασμένο και από το μαθητή, δεν ενέκρινε την επιλογή.
Πώς θα μπορούσαμε να ενεργούσαμε, ρωτάτε; Στοιχειώδες. Το έχω ήδη εξηγήσει.
Να σχεδιάζαμε το νέο σήμα, πρώτα απ’ όλα “ευανάγνωστο”. Σε μια “σοβαρή” του έκδοση, για τα έγγραφά μας, τις σφραγίδες μας, τις επίσημες εκδηλώσεις μας. Αλλά και σε μια δεύτερη εκδοχή, σαν καρικατούρα χιουμοριστική, γλυκιά, συμπαθητική, τρυφερή, ανθρώπινη. Και απαραίτητα να γινόταν και τραγούδι, εικονογραφημένη ιστορία, σύνθημα, σήμα, σύμβολο, θεατρική παράσταση, οπερέτα, εμπορική επιβράβευση, καρτποστάλ, σουβενίρ, σήμα ποιότητος του Δήμου, οπτική και ηχητική διαφήμιση. Με συνεχή αναφορά και ανάπτυξη του μύθου ή σαν παραμύθι (όπως τονίζω εδώ και χρόνια και επανέλαβαν και πρότειναν πριν λίγες εβδομάδες και οι κύριοι Μπρας και Χατζηδάκης σε συνάντηση Εμπορικού Επιμελητηρίου με Εμπορικό σύλλογο κλπ).
Να “έσουρνε το χορό” σε κάθε εκδήλωση, να το “βιδώναμε” στα μυαλά όλων, γνωστών και φίλων και αγνώστων. Ντόπιων και ξένων. ΑΥΤΟ σημαίνει αξιοποίηση, να αποτελούσε έναν ακόμη λίθο στο κτίσιμό μας ταυτότητος και ονόματος που επίμονα επιδιώκουμε.
Και να είμαστε σε αυτό πιο μπροστά από τις γειτονικές μας Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά. Χωρίς, φθάνει πια, την αιώνια μας γκρίνια, σαν μόνιμοι και γραφικοί ουραγοί τους. Πρωτοπόροι, διότι ποιός σε εκείνους έχει ιδιαίτερα ασχοληθεί και προβάλει αποτελεσματικά το Γρύπα τους, τα Δελφίνια τους, τον Κύδωνά τους; Εσείς, τα γνωρίζετε καν;
Και όμως, ιδού που λίγες ημέρες πριν, η απορριφθείσα τότε πρόταση επανήλθε και εγκρίθηκε από το Δημοτικό συμβούλιο με οριακή πλειοψηφία, 13 ψήφους υπέρ, 12 κατά.
Αυτό ήταν το ζητούμενο; Να περάσει όπως όπως; Έστω και αν οι μισοί σύμβουλοι δεν επέδειξαν ιδιαίτερο ενθουσιασμό; Δεν θα έπρεπε κανονικά να “γοητεύσει” τη συντριπτική πλειοψηφία των δικών μας, για να έχουμε την “απαίτηση” στη συνέχεια να συγκινήσει και τους παραέξω αποδέκτες;
Και συγκρίνετε, πόσες οι δυνατότητες χρήσης του λογότυπου σε σχέση με εκείνες τις ευφάνταστες και “επικερδείς” που παραπάνω ανέφερα;
Θέλω να ελπίζω βάσιμα, ότι το σημερινό άρθρο θα χρησιμεύσει για συλλογισμό.
Ας αναρωτηθούμε, τίθεται ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ στην υπηρεσία της ωφέλιμης για τον τόπο κατεύθυνσης, προσφέρεται για πολιτιστικό “στίψιμο και ξεζούμισμα”, ευαίσθητα, ζεστά και επικοινωνιακά, είναι θελκτικό και τουριστικό;
Ή το “με κρύα έδρα” λογότυπο, περισσότερο για το συρτάρι κάνει; Διότι ΔΕΝ είναι μόνο ζήτημα γούστου αλλά και επιζητούμενου ΣΤΟΧΟΥ.
Συνέταξα το άρθρο ετούτο καθώς εμείς οι πολίτες οφείλουμε να υπενθυμίζουμε, να διορθώνουμε, να παροτρύνουμε. Ώστε πάνω απ’ όλα, να βοηθάμε.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΔΑΜΑΚΗΣ.
