in

STOP! ΣΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΝΑΡΧΙΑ

Εξοχώτατοι Κύριοι Υπουργοί

Αξιότιμη Κυρία Πρόεδρε του Αρείου Πάγου

Αξιότιμη Κυρία Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου

Κύριε Πρόεδρε της Μόνιμης Επιτροπής για την Οδική Ασφάλεια,

 

Εδώ και μερικά χρόνια προσπαθούμε με όλες τις δυνάμεις μας ως εθελοντές να συνδράμουμε στον αγώνα για τη μείωση των τροχαίων που αποδεδειγμένα, δυστυχώς, αυξάνονται συνεχώς στον τόπο μας, με διοργάνωση ποικίλων δράσεων με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων στα τροχαία φορέων και ειδικά του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για την ευαισθητοποίηση των νέων μας στους χώρους εκπαίδευσης.

Ετσι αγωνιζόμαστε

  • για την ενημέρωση και την επαφή-γνωριμία των νέων μας με τις τραγικές συνέπειες ενός τροχαίου/θανάτου/Αναπηρίας (διενέργεια διεθνών μαθητικών – φοιτητικών διαγωνισμών πολυμέσων για την οδική ασφάλεια, polentaspark.gr), με σκοπό την αλλαγή της οδικής συμπεριφοράς και κουλτούρας, με τη στήριξη του Υπουργείου Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη.
  • για την απόδοση του οφειλόμενου φόρου τιμής στα τροχαία θύματα(Πάρκο Τροχαίων Δυστυχημάτων Χ. Πολέντα, αφιερωμένο στα τροχαία θύματα – μνημείο του Ο.Η.Ε. για την οδική ασφάλεια).
  • για την ενημέρωση των οικογενειών τροχαίων θυμάτων και των τροχαίων θυμάτων για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους μετά από ένα τροχαίο (έκδοση βιβλίου-οδηγού Αντιμετώπισης Τροχαίων).
  • για τη βελτίωση των συνθηκών απονομής δικαιοσύνης και την τόνωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη δικαιοσύνη (υποβολή συνεχών προτάσεων και αναφορών, π.χ. για την ταχύτερη απόφανση της δικαιοσύνης ειδικά στα θανατηφόρα τροχαία).
  • για την τυχόν αλλαγή της υφιστάμενης νομοθεσίας για τα τροχαία ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, ώστε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ οι υπεύθυνοι ενός τροχαίου Θανάτου – Αναπηρίας να αντιμετωπίζουν ουσιαστικά και πραγματικά τις συνέπειες των παραβατικών πράξεών τους (υποβολή σχετικού υπομνήματος).

Εκτός των παραπάνω αναφερομένων εμείς αγωνιζόμεθα με όλες μας τις δυνάμεις με σκοπό :

Να αφυπνίσουμε τους νέους μας ώστε επιτέλους να γνωρίσουν τις τραγικές συνέπειες ενός τροχαίου Θανάτου – Αναπηρίας και το δράμα που βιώνει μία οικογένεια μετά από αυτό το τραγικό συμβάν.

– Να τονίσουμε  στους οδηγούς, χρήστες του οδικού δικτύου την ανάγκη αλλαγής της επιθετικής οδήγησης και συμπεριφοράς και αυτής της απαράδεκτης μέχρι τώρα νοοτροπίας που  μόνο πόνο  θλίψη και δυστυχία   επιφέρουν.

Δυστυχώς στον αγώνα μας αυτό που έχει καθαρά  εθελοντικό και ΜΟΝΟ χαρακτήρα και δεν επιδιώκει οποιαδήποτε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ στήριξη ούτε ένταξη σε προγράμματα, βρήκαμε αρκετές κλειστές πόρτες, εισπράξαμε μέχρι τώρα την παγερή αδιαφορία του Κράτους – πλην του κ. Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, την πλήρη απαξίωση φορέων και τη γενική περιφρόνηση στις σχετικές υποβληθείσες προτάσεις μας.

Αντιμετωπίσαμε και  αντιμετωπίζουμε ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΟΝΟΙ  τις τραγικές οικογενειακές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις ενός τροχαίου των μελών μας και δεν βρήκαμε ούτε ένα Κρατικό φορέα πρόθυμο να κατανοήσει τον ‘’Γολγοθά’’ που ζούμε και που θα ζούμε, όσο είμαστε σ’αυτό τον κόσμο.

Ας  δούμε  όμως χωρίς προκαταλήψεις και με κάθε ειλικρίνεια τι έχουμε πετύχει μέχρι τώρα στην αντιμετώπιση των τροχαίων και μετά ας αναλογιστούμε πόσο μερίδιο ευθύνης έχομε όλοι για τη σημερινή τραγική κατάσταση, κάνοντας μια σύγκριση μεταξύ του καθεστώτος της αντιμετώπισης της κακοποίησης – θανάτωσης ζώων και αυτού της αντιμετώπισης των τροχαίων θυμάτων.

Για τα συμπαθέστατα ζωάκια συντροφιάς, εκτός του ισχύοντος Νόμου 4039/2012, των Ν. 1197/1981, 2017/1992, 2015/1992 και του  Π.Δ. 160/1991 (ΦΕΚ 86/609) εκδόθηκαν ερμηνευτικές εγκύκλιοι από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου στις οποίες επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι, αρμόδιοι για την βεβαίωση των σχετικών παραβάσεων και αδικημάτων είναι η Ελληνική Αστυνομία, η Δασική Υπηρεσία, το Τελωνείο, οι Σταθμοί Υγειονομικού – Κτηνιατρικού ελέγχου,  η Ελληνική Ακτοφυλακή και οι ιδιωτικοί φύλακες θύρας των κυνηγετικών οργανώσεων, δηλαδή εν ολίγοις ορίστηκαν ως αρμόδιοι οι ΠΑΝΤΕΣ, έτσι ώστε ο Δράστης, σε όποιο χώρο παραβεί το Νόμο, να δεχθεί αμέσως τον έλεγχο από την αρμόδια Υπηρεσία και να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του.

 Στις εγκυκλίους αυτές, γίνεται αναφορά στον κολασμό των εγκλημάτων αυτών που τιμωρούνται από το Νόμο  πάρα πολύ αυστηρά και ζητείται από τους Εισαγγελείς Εφετών να παραγγείλουν στους κατά τόπους Εισαγγελείς Πρωτοδικών την εφαρμογή της ΑΥΤΟΦΩΡΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ για τον κολασμό των σχετικών ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ, την ΑΜΕΣΗ εκδίκαση των υποθέσεων και σε ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΑΒΟΛΗΣ τον προσδιορισμό των οικείων δικογραφιών σε ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.

Επίσης γίνεται αναφορά στις ποινικές και χρηματικές ποινές και στις κυρώσεις που μπορεί να υποβληθούν σε υπαίτιο κακοποίησης, βασανισμού ή θανάτωσης ζώου και που κατά περίπτωση ανέρχονται μέχρι και σε πολυετή φυλάκιση και χρηματική ποινή  από 3.000 € έως 15.000 €, εκτός φυσικά του Διοικητικού προστίμου που ο νόμος ορίζει, το οποίο ανέρχεται σε 30.000 € για ΚΑΘΕ περίπτωση κακοποιημένου, βασανισμένου ή θανατωμένου ζώου.

Επιπροσθέτως για την πλήρη ενημέρωση των Αστυνομικών Αρχών και για να μην προβληματίζεται υπέρμετρα ο καλών σε προβλήματα νομικής προστασίας των ζώων, στις 5/4/2012 ο Προϊστάμενος του επιτελείου της ΕΛΑΣ υπέγραψε διαταγή προς ενημέρωση των αστυνομικών Περιφερειών της χώρας σχετικά με την εφαρμογή του Ν. 4039/2012 για την προστασία των ζώων.

Μετά τα παραπάνω αυστηρά μέτρα για την προστασία όχι των ανθρώπων αλλά των ζώων συντροφιάς τους και με σκοπό την σφαιρική  ενημέρωσή σας, υπενθυμίζουμε ότι:

  • Σε κάτοικο του Αγ. Νικολάου επεβλήθη Διοικητικό Πρόστιμο 2 Χ 30.000 € διότι κλώτσησε δύο ΧΗΝΕΣ, ποινή που είναι ανεξάρτητη από την ποινική δίωξη του δράστη.
  • Σε κάτοικο Ρεθύμνου, ηλικίας 77 ετών, επεβλήθη από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου ποινή φυλάκισης 2 ετών και τριών μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 20.000 € ευρώ και Διοικητικό πρόστιμο 30.000 € Χ 16 = 480.000 € ευρώ, διότι θανάτωσε με φόλες 16 γάτες. Εν προκειμένω, σημειώνεται ότι η μήνυση κατετέθη στις 10/10/2015 και η σχετική απόφαση του Δικαστηρίου εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2016, δηλαδή σε χρόνο ρεκόρ.
  • Σε κάτοικο Ηρακλείου επεβλήθη από το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου ποινή φυλάκισης 18 μηνών, χρηματική ποινή 14.000 € ευρώ και επιπλέον διοικητικό πρόστιμο 2 Χ 30.000 = 60.000 € ευρώ  διότι κακοποίησε ζώο (γάτα) και επιπλέον αποπειράθηκε να την θανατώσει.

 Με τα παραπάνω προαναφερθέντα μέτρα και τις αυστηρές ποινές  που επεβλήθησαν στους δράστες, παρατηρήθηκε ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς των ανθρώπων στα  ζωάκια και όλα αυτά λειτούργησαν αποτρεπτικά  με απόλυτη επιτυχία στην διάπραξη ανάλογων πράξεων στο μέλλον.

 Για την ανθρώπινη ζωή που κατά τα λοιπά προστατεύεται από το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ας δούμε συγκριτικά με τα μέτρα προστασίας των ζώων τι έχουμε πετύχει.

  • Έχουμε θεσπίσει ένα σύνολο κανόνων δικαίου που εφαρμόζονται σε περιπτώσεις Ατυχημάτων και Δυστυχημάτων που δίνουν την δυνατότητα στον παθόντα  (θύμα τροχαίου ατυχήματος και στους οικείους τροχαίου θανάτου να ζητήσουν την τιμωρία τους) (Π.Κ. , Ν. 2696/1999 και Ν.Δ. 2396/53).
  • Έχουμε μετατρέψει τα τελευταία χρόνια σχεδόν όλα τα ποινικά αδικήματα του Κ.Ο.Κ. σε πταίσματα τα οποία τιμωρούνται με κράτηση έως 6 μήνες και χρηματικό πρόστιμο μέχρι 3.000€.
  • Έχουμε δημιουργήσει μία  αφάνταστη  διχογνωμία σε ότι αφορά την τιμωρία των υπεύθυνων που προκάλεσαν θάνατο και αναπηρία για ΑΜΕΛΕΙΑ, η οποία όμως ΑΜΕΛΕΙΑ δεν ερευνάται σε περίπτωση κακοποίησης–θανάτωσης ζώων.
  • Έχουμε πετύχει να εκδικάζονται υποθέσεις τροχαίων θανάτων μετά από 3 έως 5 χρόνια τουλάχιστον.

Έτσι θεωρούμε χρήσιμο να αναφερθούμε σε λίγα παραδείγματα:

  • Το πολύνεκρο τροχαίο στα Τέμπη το 2003 με 21 νεκρούς μαθητές και 25 τραυματίες εκδικάστηκε μετά από 5 χρόνια και ο οδηγός κρίθηκε αθώος (δεν πλήρωσε  ούτε ένα ευρώ, ούτε του αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης, ενώ εάν τα θύματα ήταν ζώα, τι  ποινές θα αντιμετώπιζε 😉
  • Το πολύνεκρο τροχαίο στον Μαλιακό το 2004, με 7 νεκρούς μαθητές, 3 σοβαρά και 27 ελαφρά τραυματισμένους, εκδικάστηκε μετά από 3 χρόνια και στον οδηγό επεβλήθη ποινή φυλάκισης 9 ετών, εξαγοράσιμη προς 5 € ημερησίως, ήτοι  εν συνόλω  το ποσό των 16.200 € !. Και αμέσως μετά  οδηγούσε  ξανά πιθανότατα  και μάλιστα ίσως και με το μοιραίο  όχημα.
  • Το πολύνεκρο τροχαίο στον κόμβο της Βέροιας την 5/10/2014, με 5 νεκρούς, 30 τραυματίες και την εμπλοκή πλέον των 30 αυτοκινήτων, εκδικάσθηκε την 17/2/2015 και στον οδηγό επεβλήθη ποινή φυλάκισης 29,5 ετών που μετετράπη σε 10 χρόνια με μετατροπή της ποινής προς 5 ευρώ ημερησίως γεγονός που σημαίνει ότι μόλις κατέβαλλε το εξίσου μικρό συγκριτικά ποσό των 18.000 ευρώ, θα ήτο ελεύθερος και μάλιστα θα οδηγούσε και πάλι κανονικά σαν να μη συνέβη τίποτα
  • Στον δράστη και αποκλειστικά υπεύθυνο ενός τροχαίου θανάτου νέου 25 ετών που κινούσε παράνομα κρατικό αυτοκίνητο, μετέφερε υπερτριπλάσιο του κανονικού φορτίου, 29 τόνους αντί 8 τόνων, προϊόν παράνομης χαλικοληψίας, με φορτηγό παράνομα επεκταθέν στην καρότσα του προκειμένου να μεταφέρει υλικά πλέον των προβλεπομένων, ο οποίος παραπέμφθηκε και δικάστηκε μετά από 5 χρόνια για παράβαση του άρθρου 290 του Π.Κ. ως υπεύθυνος για διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών, του επεβλήθη ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή, η δε έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη.

Παρακολουθώντας τις υποθέσεις των τροχαίων στις αίθουσες Ποινικών Δικαστηρίων, έχομε πλέον την πεποίθηση ότι οι άτυχες οικογένειες των τροχαίων θυμάτων ενδεχομένως κακώς παρευρίσκονται στις αίθουσες των δικαστηρίων, όπου ότι μετά από τόσα χρόνια  και τόσο αγώνα   ξαναζούν το δράμα τους με τις όποιες συνέπειες στην υγεία και οικογενειακή τους γαλήνη και ηρεμία  (ουσιαστικά κηδεύουν ξανά τον άνθρωπό τους) και διαπιστώνουν με θλίψη και απογοήτευση  ότι:

  • H υπόθεσή τους έχει σειρά στο σχετικό πινάκιο ΣΥΜΦΩΝΑ με το χρόνο παραγραφής του αδικήματος και όχι σύμφωνα με τη βαρύτητα αυτού, ήτοι μετά από υποθέσεις μικροκλοπών, εξύβρισης, μικροαστικών διαφορών κλπ, και δεν υπάρχει ουδεμία μέριμνα σύντομης εκδίκασης, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σε υποθέσεις ζώων.
  • Λόγω παρελεύσεως του ωραρίου λαμβάνουν σχεδόν πάντα 2 με 3 ετήσιες αναβολές, ενώ και πάλι για τα ζώα υπάρχει Ε ΙΔΙΚΗ μέριμνα για αναβολή σε εξαιρετικά σύντομη δικάσιμο.
  • Ο δράστης και αποκλειστικά υπεύθυνος ενός τροχαίου θανάτου – αναπηρίας δικάζεται σχεδόν πάντα για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από ΑΜΕΛΕΙΑ, ως να μην έχει άλλα άρθρα ο Π.Κ., και ας έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ας πέρασε με κόκκινο, ας παραβίασε προτεραιότητα, ας είχε κάνει χρήση αλκοόλ, ας είχε εγκαταλείψει το θύμα του, ας είχε υπερφορτώσει επικίνδυνα το φορτηγό που είχε να περάσει άνω των 5 ετών από ΚΤΕΟ, διότι είχε παράνομες μετατροπές και επεκτάσεις.
  • Ο δράστης και αποκλειστικά υπεύθυνος ενός τροχαίου θανάτου πολύνεκρου ή μη, δεν θα πληρώσει ούτε ένα ευρώ διοικητικό πρόστιμο ή δικαστικό πρόστιμο, ενώ αν σκότωνε ή τραυμάτιζε ζώα θα είχε υποστεί οικονομική επιβάρυνση σε βαθμό ώστε να καταστραφεί οικονομικά και  ενδεχομένως ανεπανόρθωτα  κοινωνικά.  
  • Στον δράστη και αποκλειστικά υπεύθυνο ενός τροχαίου θανάτου εξ΄ όσων μπορούμε να γνωρίζουμε δεν εφαρμόζεται το άρθρο 98 και 106 του Ν. 2696/99 για αφαίρεση ή ανάκληση άδειας οδήγησης, με αποτέλεσμα όλοι σχεδόν οι αποκλειστικά υπεύθυνοι τροχαίων θανάτων – αναπηριών να οδηγούν αν όχι την ίδια τραγική ημέρα, τουλάχιστον την επομένη.
  • Οι ασφαλιστικές εταιρίες που βεβαιωμένα κατά το 2015 είχαν αυξημένα κέρδη, σύμφωνα με τις Δικαστικές αποφάσεις καταβάλλουν στις οικογένειες των τροχαίων θυμάτων  χρηματικά ποσά για ψυχική οδύνη  ή σωματική βλάβη πολύ μικρότερα αυτών που το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του κάθε ιδιοκτήτη αυτοκινήτου με την ασφαλιστική εταιρεία  προβλέπει.

    Για παράδειγμα οδηγός αποκλειστικά υπεύθυνος ενός τροχαίου θανάτου ενός νέου, οικογενειάρχη και πατέρα παιδιών, κοινωνικά και οικογενειακά καταξιωμένου, ενώ καταβάλλει  κανονικά τα ασφάλιστρα, παρόλο που για τροχαίο θάνατο  ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ προβλέπεται να καταβληθεί ποσό μέχρι 1.220.000 ευρώ, οι αποφάσεις  των δικαστηρίων  δεν επιδικάζουν σχεδόν ποτέ ποσό άνω των 450.000 ευρώ συνολικά (και μάλιστα τα ποσά αυτά βαίνουν συνεχώς μειούμενα), με αποτέλεσμα οι εταιρίες να πλουτίζουν, οι καταναλωτές και ιδιοκτήτες οχημάτων να επιβαρύνονται μεγάλα ποσά  για ασφάλιστρα και οι άτυχες οικογένειες να λαμβάνουν τελικώς για ψυχική οδύνη ή ηθική βλάβη ποσά πολύ μικρότερα από αυτά που ο ίδιος ο δράστης πληρώνει στην ασφαλιστική εταιρία και βέβαια από αυτά που ο νόμος προβλέπει.

    Μετά τα παραπάνω, ας προβληματιστούμε όλοι μας με το χέρι στην καρδιά, γιατί να υπάρχει άραγε αυτή η άνιση και άδικη για τους νεκρούς μας αντιμετώπιση της ανθρώπινης ζωής σε αντιδιαστολή με αυτή των ζώων ;

Ας αναλογισθούμε, τι προσφέρουμε υπό τις συνθήκες αυτές ως Κράτος και ως Κοινωνία στην οικογένεια ενός τροχαίου θανάτου και τι προσφέρουμε στην οικογένεια που για χρόνια θα έχει το παιδί του ή τον άνθρωπό του διασωληνωμένο ‘’φυτό’’;

Ας συνειδητοποιήσομε ότι με αυτή την αντιμετώπιση και Νομοθεσία με την οποία ή με την εφαρμογή της οποίας κανένας σχεδόν δράστης δεν εκτίει ποινή και δεν υποχρεώνεται στην καταβολή αξιόλογων προστίμων ενώ παράλληλα συνεχίζει απρόσκοπτα να οδηγεί και μάλιστα αμέσως μετά το διαπραχθέν έγκλημα, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΔΟΧΗ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΡΟΧΑΙΩΝ.

Ας συνειδητοποιήσομε όλοι μας ότι μόνο με τον συνδυασμό δράσεων πρόληψης και καταστολής θα δούμε τα τροχαία να μειώνονται στον τόπο μας.

– αναπηριών και ας αναλογισθούμε τι θα έπρεπε να κάνουμε για ανακούφιση του πόνου και της θλίψης τους