Διαστάσεις, που εύκολα μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες, σε σχολεία του Ρεθύμνου περιγράφονται από εκπαιδευτικούς, με αφορμή ένα πολύ σοβαρό βίαιο επεισόδιο που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός μαθητή και ενός καθηγητή, το οποίο σημειώθηκε στο προαύλιο του 1ου ΕΠΑΛ Ρεθύμνου την περασμένη Πέμπτη.
Σύμφωνα με ασφαλέστατες και πλήρως διασταυρωμένες πληροφορίες, το επεισόδιο της Πέμπτης ήρθε ως «συνέχεια» μικρότερης έκτασης επεισοδίου, που είχε σημειωθεί δύο εβδομάδες πριν και πάλι στο ίδιο σχολείο και έχει ρατσιστικά κίνητρα.
Δύο εβδομάδες πριν, ένας μαθητής Αλβανικής υπηκοότητας είχε προκληθεί από συμμαθητές του και εξωσχολικούς, είχε απειληθεί και απάντησε αμυνόμενος. Έτσι, εκτιμάται – όπως προκύπτει από τις περιγραφές – πως την Πέμπτη οι μαθητές, που θεώρησαν πως θίχτηκαν από την συμπεριφορά του συμμαθητή τους, «κάλεσαν ενισχύσεις» από άλλα σχολεία (από περιφερειακή μονάδα αλλά και από σχολείο της πόλης) και έβαλαν στόχο τον συγκεκριμένο νεαρό.
Όλα έγιναν ενώ το σχολείο ήταν σε λειτουργία και τα μαθήματα σε εξέλιξη, άρα όλοι οι εκπαιδευτικοί και οι 700 περίπου μαθητές της μονάδας εκεί! Και όλα συνέβησαν εντός του σχολικού συγκροτήματος, όπου δηλαδή μπήκαν οι εξωσχολικοί (ακόμα και αν μιλάμε για μαθητές, θεωρούνται εξωσχολικοί, αφού ανήκουν σε άλλο σχολείο) και σχεδόν ανενόχλητοι επιτέθηκαν στον μαθητή.
Το θύμα δέχθηκε μία επίθεση από τουλάχιστον επτά άτομα, τόσο από το εν λόγω σχολείο όσο και από μαθητές άλλων, όπως προαναφέραμε, και σύντομα το επεισόδιο πήρε μεγάλες διαστάσεις, αφού προστέθηκαν και άλλοι μαθητές που περικύκλωσαν τον μαθητή και τον ξυλοκοπούσαν χωρίς έλεος!
Και όλα αυτά ενώ κάποιοι άλλοι… απλά βιντεοσκοπούσαν το γεγονός και δεν αντιδρούσαν.
Αυτός που αντέδρασε ήταν ένας καθηγητής, που είδε τι συνέβαινε και «έπεσε» πάνω στον μαθητή που δεχόταν την επίθεση, προστατεύοντας τον. Μάλιστα, τραυματίστηκε ελαφρά (από κάποιο αντικείμενο, άγνωστο ακόμα τι) και, κατά τις ίδιες πληροφορίες, πήγε για τις πρώτες βοήθειες στο νοσοκομείο.
Το θέμα, όπως ήταν λογικό, πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις εντός του σχολείου, ενημερώθηκε άμεσα, την ώρα του περιστατικού, το 100, αλλά δεν παρενέβη, αφού δεν κρίθηκε από τη σχολική κοινότητα ότι θα ήταν χρήσιμο οι αστυνομικοί να μπουν στο συγκρότημα.
Πάντως, τουλάχιστον αυτή τη φορά, το θέμα δεν επιχειρήθηκε να «κουκουλωθεί». Ήταν, άλλωστε, τόσο σοβαρό που δεν θα μπορούσε. Την Παρασκευή, το 1ο ΕΠΑΛ έμεινε κλειστό και πραγματοποιήθηκε εκτάκτως συνέλευση του συλλόγου των διδασκόντων και της διεύθυνσης. Κλήθηκαν οι μαθητές, που συμμετείχαν στο σοβαρό επεισόδιο και οι γονείς τους. Ταυτόχρονα, ενημερώθηκαν τα δύο τουλάχιστον σχολεία, από τα οποία προέρχονταν οι μαθητές που επίσης συμμετείχαν στην επίθεση.
Τόσο στο 1ο ΕΠΑΛ όσο και στο περιφερειακό λύκειο, του Περάματος εν προκειμένω, στο οποίο φοιτούν οι 4 «εξωσχολικοί» μαθητές, ελήφθησαν άμεσα αποφάσεις. Αποβλήθηκαν 3 μαθητές για δύο μήνες από το 1ο ΕΠΑΛ και 4 μαθητές από το ΓΕΛ Περάματος. Μάλιστα, στην περίπτωση του επαγγελματικού λυκείου, γίνεται και πρόταση για αλλαγή του εξωσχολικού περιβάλλοντος για τους επίμαχους μαθητές, απόφαση, όμως που πρέπει να «περάσει» από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και την περιφερειακή της Κρήτης.
Όμως, το ζήτημα είναι βαθύτερο. Η σοβαρότητα των περιστατικών είναι τέτοια, που η αντιμετώπιση από την αρμόδια διεύθυνση, το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα και κυρίως το υπουργείο να είναι ανάλογη. Και να μην το κρύβουν «κάτω απ’ το χαλί». Γιατί η ανοχή είναι σαφές πως φέρνει διόγκωση.
ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ «ΝΕΟΙ» ΠΥΡΗΝΕΣ
Στο ΕΠΑΛ όσο και σε άλλα σχολεία της πόλης αλλά και του Μυλοποτάμου, όπως πληροφορούμαστε, αναπτύσσονται «πυρήνες» μαθητών, ομάδες που συνεννοούνται μεταξύ τους και δρουν σαν οργάνωση με ιεραρχία και δομή και βάζουν “στόχο” κυρίως αλλοδαπούς, κάνοντας επίδειξη δύναμης και δε διστάζουν να εκφοβίζουν ή να ξυλοκοπούν άλλους μαθητές.
Το φαινόμενο – δυστυχώς – δεν είναι καινούριο αλλά είναι άκρως ανησυχητικό πλέον αφού βίαια “μικρά” περιστατικά και παρεκκλίνουσες συμπεριφορές συμβαίνουν μεν συχνά, αλλά δεν καταλήγουν να καταγγέλλονται, δεν διαχειρίζονται ουσιαστικά (;) και εντέλει φτάνουμε σε κάτι σοβαρό όπως το προχθεσινό. Και είναι ένα σοβαρό ερώτημα που μας αφορά σαν κοινωνία πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτά τα φαινόμενα. Μην ξεχνάμε πως πρόκειται για μαθητές, για παιδιά δηλαδή που εμφανίζουν βίαιες τάσεις και ξεσπάσματα, που υποκινούνται από μισαλλόδοξες και επιθετικές νοοτροπίες και οφείλουμε να αναρωτηθούμε το λόγο. Πως φτάσαμε δηλαδή ως εδώ;
Ιδιαιτέρως ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι τέτοια περιστατικά συμβαίνουν εντός σχολικών μονάδων, σε σχολεία με έναν μεγάλο πληθυσμό παιδιών, κάτι που από μόνο του είναι προβληματικό – εκατοντάδες μαθητές σε ένα χώρο.
Η βία που έχει φασιστικό υπόστρωμα ή είναι τυφλή ή έχει οπαδικά χαρακτηριστικά ή ακόμα ακόμα χρησιμοποιείται για «διασκέδαση» παίρνει διαστάσεις, το βλέπουμε σε πολλά σχολεία στην επικράτεια, δεν είναι ρεθυμνιώτικο μονοπώλιο. Στο Ρέθυμνο, σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που είναι στην εκπαίδευση, βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος οι ομάδες αυτές που προσπαθούν να επιβάλλουν ότι ο νόμος είναι η δύναμη του ισχυρού.
Η ανοχή στη βία, η αποσιώπηση, ο φόβος, είναι «βούτυρο στο ψωμί» αυτών που θέλουν να κάνουν κουμάντο στα σχολεία. Η βία αυτή είναι ένα «απόστημα» που πρέπει να σπάσει.
ΠΗΓΗ: goodnet.gr