Επάγγελμα σκουπιδιάρης με κούτελο καθαρό και ηθική ατσαλάκωτη

Εμείς σε πληρώνουμε, τελείωνε ρε μα…κα, παίρνεις τόσα κ τα ξύνεις, καλά σας κάνουνε κ θα σάς διώξουνε.

Είσαστε αμόρφωτοι αγράμματοι τι ώρα είναι αυτή που μαζεύετε τα σκουπίδια; (πρωί βράδυ απόγευμα το ίδιο τροπάριο)Ένα επάγγελμα πού απαξιώνεται, κ από γονείς στα μάτια των παιδιών (σκουπιδιάρης θα γίνεις;) Που πολλές φορές αυτά τα παιδάκια κάθονται, με ανοιχτό το στόμα κ κοιτάζουν όλη την διαδικασία του απορριματοφόρου με τους δύo εργάτες η εργάτριες πίσω .

Κανείς δεν έχει σκεφτεί εκεί πίσω ,τι τοξικά αέρια οσμίζονται ,κ τι κόπο θέλει όλη αυτή η διαδικασία ,(οι περισσότεροι εργάτες καθαριότητος ,δεν προλαβαίνουν καν να πάρουν σύνταξη ,απο τις βαρειες παθήσεις.,Κ κανείς δεν έχει προσέξει ότι είναι πρώτο στις λίστες εργατικών ατυχημάτων !Γυναίκες επίσης με ατσάλινα χέρια κάνουν αυτή την δουλειά ,με ότι συνεπάγεται για την υγεία τους ,κ των ειδικών ημερών του μήνα!!!

Όμως είναι σκουπιδιάρηδες.

Κάνουν μια από τις πιο δύσκολες δουλειές που υπάρχουν και όταν τους ρωτάνε «που δουλεύεις» λένε «στον Δήμο» – όχι γιατί το ντρέπονται αλλά γιατί αυτό είναι το σωστό. Σκέφτομαι τα κορίτσια, τις γυναίκες τους. Όσοι έχουν μια σχέση ή μιαν οικογένεια θα γυρίζουν σπίτι τόσο κουρασμένοι, τόσο βρώμικοι.

Θα θέλουν να κάνουν ένα μπάνιο καυτό και να κοιμηθούνε καλά – κι’ αν είναι τυχεροί κάποιος τους αγαπάει και τους έχει μαγειρέψει και έχει ανάψει τον θερμοσίφωνα και τους περιμένει να τους σφίξει σε μια ζεστή αγκαλιά. Τους έχω μεγάλο σεβασμό.

Τους εκτιμώ και τους θαυμάζω και μου δίνει πολύ δύναμη και κουράγιο η σκέψη πως είναι πολλοί ακόμα οι άνθρωποι που από επιλογή κερδίζουν τίμια το ψωμί τους – και ας τραβάνε ένα τέτοιο (ή κάποιο άλλο, εξ’ ίσου βαρύ) ζόρι.

Κάτι δείχνει αυτό, έχει μια καθαρότητα και μια διαύγεια που με ενθουσιάζει. Να βγάζεις ένα τίμιο μεροκάματο. Να μην είσαι ένα απ’ αυτά τα ασπόνδυλα που έχουνε κατακλύσει τις ζωές μας και γλιστράνε με την κοιλιά σαν φίδια ή σαν σκουλήκια – για να εξασφαλίσουνε κάτι εντελώς διαφορετικό. Δεν χρειάζεται να το σχολιάσω. Όλοι ξέρουμε την τεράστια απόσταση που καλύπτει την μία επιλογή από την άλλη.

Πολύ θα ήθελα να έχω έναν φίλο που κάνει αυτή τη δουλειά, αλλά η κοινωνία είναι φτιαγμένη έτσι ώστε αυτό να μην είναι εύκολα πραγματοποιήσιμο. Έχουν χτίσει τείχη δυσθεώρητα όλοι αυτοί οι μικρόψυχοι και κακομοιριασμένοι που ξέρουνε το δρόμο για τις εξουσίες και την δύναμη – αλλά δεν μπορείς να τους κοιτάξεις στα μάτια γιατί φοράνε μαύρα γυαλιά ή κοιτάνε αλλού ή δεν ανακατεύονται στα δικά σου μονοπάτια, προχωράνε στις μεγάλες λεωφόρους αυτοί, σπηνταριστοί και αγχωμένοι.

Θα μου πείτε «τι σου φταίνε κι’ αυτοί, τον αγώνα τους δίνουνε». Δίκιο έχετε. Αλλά, να, έχω μεγάλο θαυμασμό στους εργάτες του Δήμου Αγίου Νικολάου που μαζεύουν τα σκουπίδια μας, δέος σχεδόν…. και κεφαλή ψηλά Βαγγέλης…. αφιερωμένο σε άτομα πού μας υποτιμούν…….”