Φτάνοντας προς το τέλος της σχολικής χρονιάς και κλείνοντας για εμένα ο κύκλος της σχολικής τροχονόμου αισθάνομαι βαθιά την ανάγκη να ευχαριστήσω πολύ σημαντικούς ανθρώπους, τους οποίους συνάντησα αυτά τα δύο χρόνια.
Μέσα από την καρδιά μου θέλω, αρχικά, να ευχαριστήσω τις Διευθύντριες, κυρία Κρυσταλένια Λιανά του 1ου Δημοτικού για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου και κυρία Όλγα Πυθαρούλη του 1ου Γυμνασίου, οι οποίες ήταν δίπλα μου κάθε φορά που χρειάστηκα τη βοήθειά τους.
Εν συνεχεία, θέλω να ευχαριστήσω τους εκπαιδευτικούς και των δύο σχολείων – δάσκαλοι και καθηγητές με ήθος και απλότητα! Επίσης, ολόψυχα ευχαριστώ κάθε έναν γονέα, παππού και γιαγιά ξεχωριστά.
Είχα τη χαρά να γνωρίσω και να συνομιλήσω με εξαίρετους ανθρώπους, τους οποίους θα έχω πάντοτε στην καρδιά μου!
Θέλω να ευχαριστήσω τον Διοικητή της Τροχαίας, κύριο Πέτρο Ζερβάκη και τους Αστυνομικούς, κύριο Μανώλη Ντινιωτάκη και κύριο Φάνη Σηφάκη, των οποίων η εκπαίδευση και οι συμβουλές ήταν καθοριστικές από την αρχή.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη συνάδελφο σχολική τροχονόμο, κυρία Άννα Βιδάκη με την οποία η συνεργασία και η επικοινωνία μας ήταν ιδιαίτερα ευχάριστες από την πρώτη μέρα.
Όμως, σε αυτή τη θέση πήγαινα με μεγάλη χαρά, διότι υπήρχαν τα παιδιά. Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων 1ου Δημοτικού, 1ου Γυμνασίου και 1ου Νηπιαγωγείου Αγίου Νικολάου για τις στιγμές που περάσαμε αυτά τα δύο σχολικά χρόνια. Είναι μια θέση στην οποίαν αξίζει ο κάθε πολίτης έστω μία φορά στη ζωή του να βρεθεί.
Δεν φτάνουν οι λέξεις, για να αποτυπωθούν οι στιγμές που έζησα κοντά στα παιδιά. Στιγμές συγκίνησης, χαράς, γέλιου, αλλά και αγωνίας κι ευθύνης. Από τα παιδιά καθημερινά διδασκόμαστε. Και ένα από αυτά που μας διδάσκουν είναι το να μην ξεχνάμε την ευθύνη που έχουμε απέναντί τους. Από τον τρόπο που εμείς διασχίζουμε τον δρόμο μέχρι το πού σταθμεύουμε το αυτοκίνητό μας, δίνουμε το καλό ή αντίστοιχα το κακό παράδειγμα στα παιδιά. Αξίζει να αναλογιστούμε τις ευθύνες των πράξεών μας.
Αξίζει να εμπνεύσουμε υπεύθυνους μελλοντικούς πολίτες και οδηγούς. Από εμάς εξαρτάται. Είναι δική μας η ευθύνη!
Επιπλέον, θέλω να ζητήσω συγγνώμη για όλες εκείνες τις φορές που υπήρξα ανεπαρκής για αυτήν τη θέση, προκαλώντας έτσι δικαιολογημένα τη δυσαρέσκεια των διερχόμενων οδηγών και πεζών. Θέλω, όμως, να επισημάνω πως ένας σχολικός τροχονόμος δεν θα φτάσει ποτέ στο σημείο να έχει τις γνώσεις και την εμπειρία ενός Αστυνομικού της Τροχαίας. Πάντοτε θα υστερεί. Πάντοτε θα σφάλλει.
Όλες οι παραπάνω στιγμές δεν θα είχαν έρθει, εάν εκείνο το πρωινό της 8ης Σεπτεμβρίου του 2020 δεν ερχόταν η πρεσβυτέρα Μαρία Τσιάμου-Χαλκιαδάκη να μου αναφέρει πως διάβασε σε αγγελία ότι ζητείται σχολική τροχονόμος στο 1ο Δημοτικό σχολείο. Προς εκείνην οφείλω και απευθύνεται το πρώτο και το μεγαλύτερό μου ευχαριστώ! Μαρία, ευχαριστώ από καρδιάς!
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλους και όλες καλή δύναμη, καλή πρόοδο στους μαθητές και τις μαθήτριες και πάντοτε να ανταμώνουμε με υγεία και χαρά!
Με βαθιά ευγνωμοσύνη,
η σχολική τροχονόμος του 1ου Δημοτικού σχολείου Αγίου Νικολάου
Ειρήνη Στυλιανάκη