Κρήτη, γενέτειρα γη ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης. Μιραμπέλλο, γενέτειρα γη και τροφός σημαντικών ανθρώπων των γραμμάτων!
Μαρία Αμαριώτου: Γεννήθηκε στο Καστέλλι Φουρνής το έτος 1896. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές της στο Δημοτικό Σχολείο Κεραπολίτισσας και το Παρθεναγωγείο, φοίτησε στο Διδασκαλείο Ηρακλείου και έλαβε το πτυχίο της δασκάλας (1915).
Στη συνέχεια δίδαξε σε δημοτικά σχολεία του Λασιθίου μέχρι το 1921, οπότε και μετέβη στη Γερμανία για Παιδαγωγικές σπουδές. Το 1926 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου με θέμα της διατριβής της «Το γράψιμο και η αγωγή».
Το 1928 διορίστηκε μέλος του Ανώτατου Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Υπουργείου Παιδείας (αντίστοιχου του σημερινού Παιδαγωγικού Ινστιτούτου), όπου συνεργάστηκε σε θέματα εκπαίδευσης με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Γεώργιο Παπανδρέου, ως Υπουργό Παιδείας.
Μετά την πτώση του Ελευθερίου Βενιζέλου και την κατάργηση του Ανωτάτου Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, Αποσύρθηκε στην Αίγινα, όπου επεξεργάστηκε την διατριβή της και την εξέδωσε στα Ελληνικά το 1935. Στο έργο της αυτό γίνεται μια πρώτη προσπάθεια εφαρμογής του μονοτονικού συστήματος, στο οποίο όμως η συγγραφεύς ακολουθεί μια επιλεκτική μέθοδο. Κατά την διάρκεια της παραμονής της στην Αίγινα γνώρισε από κοντά τον Ν. Καζαντζάκη, τον καιρό μάλιστα της σύνθεσης της Οδύσσειας, και τον Π. Πρεβελάκη.
Στην Αθήνα γίνεται μέλος του κύκλου της Δεξαμενής γνωρίζεται με τους Κ. Παλαμά, Α. Σικελιανό, Μ. Αυγέρη, Έλλη και Γαλάτεια Αλεξίου και δημοσιογραφεί ως μόνιμος συνεργάτης των εφημερίδων«Βήμα» και «Νέα». Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη διοργάνωση από κοινού με την αδελφή της Σοφία Αμαριώτου εβδομάδας πρασίνου στην πρωτεύουσα (1928) και για την όλη δραστηριότητά της ως καθηγήτριας και ως εκπαιδευτικού συμβούλου, ως και για την εθνική και φιλανθρωπική της δράση κατά το διάστημα της Κατοχής (1987).
Σοφία Μαυροειδή- Παπαδάκη: Η Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη γεννήθηκε το 1898 στη Φουρνή. Φοίτησε στο Παρθεναγωγείο της Φουρνής κι έπειτα στο Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Νεάπολης. Συνέχισε τις σπουδές της στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου έλαβε το πτυχίο του Διδασκαλείου.
Υπηρέτησε για λίγο ως δασκάλα στο Παρθεναγωγείο της Φουρνής, στην «Κεραπολίτισσα» και σε άλλα σχολεία του Λασιθίου.Επιθυμώντας να συνεχίσει τις σπουδές της έφυγε για την Αθήνα. Εκεί φοίτησε στο “Institut Superieur d’Etudes Francaises” και πήρε το πτυχίο της Γαλλικής Λογοτεχνίας. Έπειτα έκανε την εγγραφή της στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1931. Ως καθηγήτρια υπηρέτησε επί 40 χρόνια στη Μέση κι Ανώτατη εκπαίδευση. Δίδαξε κυρίως Νεοελληνική Λογοτεχνία, Αρχαία Ελληνικά και Ιστορία. Το 1970 αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία.
Παράλληλα με την εκπαιδευτική σταδιοδρομία της είχε αναπτύξει – ως ποιήτρια, πεζογράφος και δοκιμιογράφος – πολύπλευρη και πολύχρονη πνευματική δράση με συγγράμματα, διαλέξεις, ραδιοφωνικές εκπομπές, δημοσιεύσεις και μεταφράσεις από την ξένη λογοτεχνία. Πρωτοεμφανίστηκε στα Νεοελληνικά Γράμματα με το ποίημα “Δασκάλα”. Η Ενασχόλησή της με την πεζογραφία αφορούσε κυρίως το παιδικό βιβλίο και το παιδικό θέατρο. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και η δεύτερη ποιητική συλλογή της “Της Νιότης και της Λευτεριάς” τιμήθηκε με το βραβείο της Εθνικής Αντίστασης το 1946.Από το 1928 ως την ημέρα του θανάτου της η παρουσία της στα Ελληνικά Γράμματα ήταν αδιάλειπτη.
Σ’ αυτές τις δυο Κυρίες των Ελληνικών Γραμμάτων, που τιμούν τον τόπο μας, είναι αφιερωμένη η φεγγαροβραδιά της 20ής Αυγούστου, ημέρα Τρίτη και ώρα 19.30 στον εκπληκτικό χώρο της Παναγίας της Κεραπολίτισσας στο Καστέλλι της Φουρνής, ένα χώρο που πέρα από τη θρησκευτική του σημασία( 1648) έχει εκπαιδευτική αξία, αφού λειτούργησε εκεί ένα από τα πιο παλιά σχολεία της περιοχής μας (1848 -1939) και φιλοξένησε στις τάξεις του και τις δυο παιδαγωγούς.
Με ομιλητές τον κ. Γιώργο Κοντομήτρο, σχολικό Σύμβουλο Φιλολόγων ν. Μαγνησίας, την κ. Γιωτοπούλου Κατερίνα, φιλόλογο και μουσικούς το Μανώλη Κανακάκη στο πιάνο και την Ξανθούλα Πορφυράκη στο τραγούδι, κάτω από το φως του φεγγαριού, δίπλα στα ερείπια
του σχολείου και στο γραφικό εκκλησάκι, μέσα στο Φουρνιώτικο κάμπο, η βραδιά προοιωνίζεται μαγική!
Σας περιμένουμε με χαμηλά παπούτσια και ζακέτες! Η πρόσβαση στο χώρο γίνεται από το Καστέλλι και τη Φουρνή. Σας παρακαλούμε να φτάνετε στο χώρο, αν μπορείτε, χωρίς τα αυτοκίνητά σας.
Το λίγο περπάτημα είναι απόλαυση τις καλοκαιρινές βραδιές! 1913-2013: Κρήτη, ένας αιώνας ιστορίας και πολιτισμού»