in , , ,

Βουβή και παγωμένη η τοπική κοινωνία, λιγότερα τα κάλαντα που ακούστηκαν στους δρόμους.

Λιγότερα ήταν φέτος τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους της Νεάπολης για να πουν τα κάλαντα την παραμονή της πρωτοχρονιάς όχι μονό εξαιτίας της παγωνιάς του καιρού αλλά και της παγωνιάς στις ψυχές όλων από την άδικη όπως όλοι την χαρακτηρίζουν απώλεια της 4χρονης Μελίνας.
 
Δεν είναι μόνο η επιπλέον συναισθηματική φόρτωση λόγο του γεγονότος της γνωριμίας όλων με την οικογένεια Παρασκάκη, οικογένεια αγαπητή για πολλούς λόγους  άλλα για την  απουσία έως  τώρα της αιτίας που χάθηκε τόσο νωρίς μια παιδική ζωή. Σαφώς και η αιτία δεν θα απαλύνει τον πόνο όλων όμως θα σβήσει έστω για λίγο τις απορίες που όλοι μας έχουμε.
 
Η ίδια η οικογένεια έχει δείξει μεγαλείο ψυχής και αξιοπρέπεια που δύσκολα κανείς μπορεί να διατηρήσει σε τόσο δύσκολες ώρες. Αυτό που βασανίζει τους πάντες κυρίως την ίδια την οικογένεια είναι να μάθει πως ένα παιδί που ποτέ δεν είχε θέματα υγείας έφυγε μέσα από το μεγαλύτερο νοσοκομείο του νησιού με τους πιο εξειδικευμένους γιατρούς μηχανήματα και εγκαταστάσεις.
 
«Τόσο σπάνιο ήταν αυτό που έγινε που δεν μπόρεσε κανείς να το αντιμετωπίσει ή να το καταλάβει πιο νωρίς;» ένα από τα πολλά γιατί των μελών της οικογένειας  που αναζητά απαντήσεις για να καταλάβει έστω τον λόγο που η οικογένεια έχασε τόσο χωρίς, άδοξα και άδικα το ένα παιδί της.
 
Η κοινωνία της περιοχής βουβά ακόμα και παγωμένα αποχαιρετά το 2015 που άφησε πολύ πίκρα και πόνο σε όλους ενώ την ίδια στιγμή τάσσεται στο πλευρό των ανθρώπων σε ότι και αν χρειαστούν. Είναι δε τόσο έντονο το στοιχείο της αξιοπρέπειας των γονέων που πατέρας της Μελίνας Καλλιόπης όταν τον πλησίασαν τα μέλη των ΝΕΩΝ Νεάπολης για να του που ότι θα προσφέρουν τα έσοδα του παζαριού της εκδήλωσης του Αι Βασίλη στην οποία διασκέδασε μια μέρα πριν φύγει ο μελαχρινός άγγελος τους είπε πως
 
«Το δικό μου το παιδί έφυγε, θα τα καταφέρουμε να μεγαλώσουμε το άλλο μας κορίτσι, σας ευχαριστούμε από καρδιάς αλλά τα χρήματα να τα δώσετε σε ένα παιδάκι που ζει και τα έχει ανάγκη περισσότερο.»
 
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ