Σε λίγες ώρες είναι γεγονός ότι η τοπική εκκλησία της Κρήτης θα αποφασίσει για τον επόμενο Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου, τον άνθρωπο εκείνο που θα διαδεχθεί το έργο του μακαριστού Νεκταρίου ο οποίος έφυγε πρόωρα από κοντά μας.
Σήμερα η τοπική κοινωνία με αυτοπειθαρχία αγωνιά για την επικείμενη στελέχωση της θεσμικής υποδομής της τοπικής Εκκλησίας επιθυμώντας όχι την εγκατάσταση μιας απλής διαχειριστικής απλότητας κάπου στην μέση αλλά μια λύση από την Εκκλησία της Κρήτης η οποία να μην θυμίζει σε τίποτα ένα τυπικά και παραδοσιακά οριζόμενο σύστημα εκκλησιαστικής εξουσίας αλλά μια σύγχρονη δομή πνευματικής και κοινωνικής δύναμης.
Ελπίζουμε σε μια απόφαση αναζωογόνησης της παραδοσιακά εκφραζόμενης συμπάθειας των κατοίκων της περιοχής μας για την τοπική Εκκλησία, της εμπιστοσύνης προς τον εκκλησιαστικό θεσμό, της επιρροής της Εκκλησίας, όπως και της αποδοχής του τοπικού θρησκευτικού ηγέτη ως φυσικού προσώπου, ως κληρικού και ως θεσμού.
Σήμερα χρειαζόμαστε έναν νέο επίσκοπο που να διαθέτει όλη εκείνη την ενεργά βιωματική δύναμη μιας ιδέας ώστε να μπορεί να θεμελιώσει δυνάμεις ως αξιακά δεσμευτικές προς την κατεύθυνση μιας έμπρακτα αποφασιστικής κοινής βούλησης για δράση.
Η εμπιστοσύνη του τοπικού πληθυσμού, η κατανόηση των πραγματικών αναγκών και ικανοτήτων του πληθυσμού αυτού, η γνώση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στον τοπικό εκκλησιαστικό, κοινωνικό και πολιτικό χώρο και των παραγόντων που παίζουν σημαντικό ρόλο στην διαδικασία αυτή πρέπει να συνιστούν την φέρουσα ικανότητά του.
Και ο πατήρ Τίτος Ταμπακάκης είναι ένα πρόσωπο που έχει διακεκριμένη παρουσία και έργο στην περιοχή, με πνευματική και κοινωνική αναγνώριση ώστε έτσι να πράξει. Σαν κλήρος σαν πολίτες σαν λαός που αγαπά την εκκλησία και έχει σε αυτή εμπιστευτεί από αισθήματα έως και περιουσίες έχουμε ανάγκη από μια τοπική Εκκλησία δημόσια και ιδιωτική ταυτόχρονα. Μια Εκκλησία με αυξημένη τοπική ορατότητα ώστε και εκ των έσω να συνεχίζει να δίνει τον δικό της αγώνα παρεμβαίνοντας παράλληλα με λόγο και έργα στη δημόσια τοπική ζωή.
Έχουμε ανάγκη από έναν Επίσκοπο με εγνωσμένη την δυνατότητα να κατανοεί, να χειρίζεται τη δυναμική πολυπλοκότητα της τοπικής εκκλησιαστικής, διοικητικής και κοινωνικής ζωής και να συνδέεται τελικά με την εκκλησιαστική κοινότητα στη βάση της ενότητας, της θυσιαστικής διακονίας και της αυθεντικής εκπροσώπησης, στοιχεία που δεν εκλαμβάνονται ως κάποια αντικειμενική και ατομικά μεταδόσιμη χάρη ή εξουσία, αλλά ως μία πράξη εντός της εκκλησιαστικής κοινότητας και για την κοινότητα, της οποίας είναι αναπόσπαστο μέλος. Έναν επίσκοπο που μας γνωρίζει και τον γνωρίζουμε. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίζει τα φαινόμενα που προκύπτουν καθημερινά. Να αποδέχεται την ευθύνη για τις σκέψεις, τα λεγόμενα και τις δράσεις του.
Να αναζητά διαρκώς πνευματικές διαστάσεις και ρίζες για τις αποφάσεις και τις πράξεις του. Να επικοινωνεί. Να συζητά και να διαπραγματεύεται, να αξιοποιεί την ποικιλία των χαρισμάτων της εκκλησιαστικής κοινότητας, γνωρίσματα που μπορούν να διευρύνουν ανά πάσα στιγμή τον θρησκευτικό του ρόλο πέρα από μια τυπική εκκλησιαστική συμπεριφορά.
Ο νέος επίσκοπος θα πρέπει να έχει ήδη οικοδομήσει μία γενικότερη θετική και ηθική κοινωνική παρουσία στην περιοχή ώστε ο στόχος της επίτευξης κοινών επιδιώξεων στο τοπικό περιβάλλον με την προσανατολισμένη παρακίνηση των ατόμων μέσω της πνευματικότητας, της αποφασιστικότητας και της συνεργασίας να είναι μια ρεαλιστική προσδοκία. Είναι αλήθεια ότι για την επικείμενη εκλογή υπάρχουν αρκετοί αξιολογότατοι υποψήφιοι, προβεβλημένοι και μη. Υποψήφιοι με θεολογική συγκρότηση, διοικητικές ικανότητες και ήθος. Και όλοι όσοι με πίστη μετέφεραν και μεταφέρουν το λιθάρι της οικοδομής της Εκκλησίας μας στα χέρια τους αξίζουν την προσοχή όλων μας και βέβαια την υποσχετική προσοχή της Εκκλησίας.
Και σίγουρα υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και τώρα αναμενόμενες, υγιείς από κάθε άποψη, διαφορετικές προσεγγίσεις και οπτικές σε αυτές τις υποψηφιότητες. Στα πλαίσια όμως της δημοκρατικής συνοδικής λειτουργίας, αναμένουμε ότι τελικά θα αποκρυσταλλωθεί και θα ωριμάσει μια τάση, μια δυναμική και μια απόφαση τέτοια, η οποία θα ικανοποιεί ταυτόχρονα τον κανόνα της δημοκρατίας, της αποτελεσματικότητας σε συνάρτηση με την τοπική εκκλησιαστική και κοινωνική συγκυρία αλλά και του κοινού περί δικαίου αισθήματος του λαού.
Είμαστε λοιπόν τώρα στο σημείο ακριβώς αυτό, που πρέπει να γίνουν επιλογές, να ληφθούν αποφάσεις. Σε εποχές ταραγμένες από κακούς οιωνούς η τοπική Εκκλησία πρέπει να καταθέσει φωνή ενότητας, μαρτυρίας και αξιοσύνης. Η σύναξη τις Ιεραρχίας με σκοπό την εν Αγίω Πνεύματι εκλογή του νέου Επισκόπου είναι μία από τις κορυφαίες στιγμές στη ζωή της Εκκλησίας και, βεβαίως, μία από τις σημαντικότερες και πλέον απαιτητικές και υπεύθυνες λειτουργίες του συνοδικού μας συστήματος. Και όταν υπάρχουν αναμενόμενες δυσκολίες και υπαρκτά προβλήματα, στην διαδικασία των επιλογών και των αποφάσεων, ο κόσμος προσεύχεται και ζητάει έναν καταλύτη.
Ζητάει από εκείνους που πρέπει να λάβουν αποφάσεις περισσότερη ηγεσία με δημιουργική ανα-πληροφόρηση, το οποίο σημαίνει καλύτερη ηγεσία, πνευματική ηγεσία, με εκδήλωση προσωπικής υπευθυνότητας σε συμφωνία με τους Ιερούς Κανόνες και τη μακραίωνη εκκλησιαστική παράδοση.
Εκεί είναι το σημείο όπου η ίδια η κοινωνία δείχνει τις δικές τις επιλογές και τον άνθρωπο που θα ήθελε να δεί ως φυσιολογική επόμενη μέρα στην ηγεσία της τοπικής μας εκκλησίας.
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ
in ΚΡΗΤΗ, ΛΑΣΙΘΙ, ΜΕΡΑΜΒΕΛΛΟ, ΝΕΑΠΟΛΗ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, Τα ανειπωτα..., ΤΟΠΙΚΑ