in

Όταν η ανεπάρκεια γίνεται επικίνδυνη…

…γράφει ο Θάνος Κορομπύλιας.

Το κύμα κακοκαιρίας που έπληξε την χώρα απο την Λάρισα και κάτω πραγματικά για κάποιες περιοχές ήταν πρωτόγνωρο ή είχε να συμβεί δεκάδες χρόνια.

 

Πολλά χιόνια, χαμηλές θερμοκρασίες, παγωμένοι δρόμοι είχαν συνέπεια μόνο προβλήματα να δημιουργηθούν, αποκλεισμοί χωριών και οικισμών, αποκλεισμένοι οδηγοί και κάτοικοι σε ορεινές περιοχές, κατεστραμμένο μεγάλο κομμάτι στο οδικό δίκτυο από κατολισθήσεις, ζημιές σε περιουσίες, αποκλεισμός στην ραδιοτηλεοπτική ενημέρωση.

 

Το κυριότερο όμως και πάνω από όλα ήταν ότι υπήρχαν και χαμένες ζωές από την άσχημη αυτή κακοκαιρία, άνθρωπο χάθηκαν από το κρύο των ολίγων ήμερων, άνθρωποι έσβησαν από το ψύχος.

 

Σε μια Ελλάδα που ακόμα ψάχνει να σταθεί οικονομικά στα πόδια της και να βρει τον ρυθμός της πορείας προς την ανάπτυξη της βλέπουμε ξανά να παρουσιάζει ο παράγοντας κράτος.

Τα πάντα σχεδόν πρόχειρα γρήγορα και τα πάντα μπαλωμένα, δεν μιλάμε για κατασκευή θερμαινόμενων δρόμων όπως έχουν στον Καναδά ούτε και για την δημιουργία σταθμών εκχιονισμού ανά 5 χιλιόμετρα όπως έχουν σε άλλες βόρειες χώρες.

Μιλάμε απλά για τα αυτονόητα, για ένα καλό και ισχυρό σύστημα ηλεκτροδότησης που δεν θα χαλάει με την πρώτη βροχή και τον δυνατό αέρα και μιλάμε για την ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης σε περιοχές κλειδιά με μέσα και προσωπικό.

Μιλάμε δηλαδή για απλές πολιτικές αποφάσεις που θα έπρεπε χρόνια τώρα να είχαν ληφθεί και πραγματοποιηθεί.

 

Τότε φτάνουμε στο σημείο η ανεπάρκεια να γίνεται όχι απλά πραγματικά επικίνδυνη αλλά και τραγική.

 

ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ