Με αφορμή την έκθεση φωτογραφίας που πραγματοποιήθηκε από την Green Project πριν μερικές βδομάδες στην Δημοτική Πινακοθήκη του Αγίου Νικολάου συναντήσαμε τον Πρόεδρο και εμπνευστή της, τον συμπολίτη μας κ. Γιάννη Τζώρτζη.
- Θα ήθελα να ξεκινήσουμε κ. Τζώρτζη από κάποια άλλη συνέντευξη σας, από μια εικόνα που περιγράψατε σε αυτήν και που εμένα με έκανε να δω την Green Project τελείως διαφορετικά . Αναφέρομαι στο χωριό με παιδιά όπου οι γονείς τους είχαν πεθάνει από AIDS. Μιλήστε μας λίγο γι΄αυτό.
Θυμάμαι πολύ καλά αυτό το χωριό που ήταν στις όχθες της λίμνης Βικτώριας στην Κένυα. Ήταν μια έκπληξη για εμάς να συνειδητοποιήσουμε πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα εκεί αλλά και πόσο μεγάλη αποφασιστικότητα και επιθυμία είχαν αυτά τα παιδιά για να ζήσουν. Αυτό που είχαμε κάνει τότε ήταν να συνεργαστούμε με την Actionaid η οποία είχε καταφέρει να εγκαταστήσει εκεί σχολείο. Το χωριό αυτό ήταν υπό την προστασία της Ελληνικής Προεδρίας η οποία είχε δωσει κάποιες υποτροφίες και μάλιστα ένα κοριτσάκι η Καρολίνα είχε έρθει να σπουδάσει στην Ελλάδα. Εμείς τους προσφέραμε Φωτοβολταϊκά για να έχουν φως το βράδυ και έτσι γυρίζοντας από τα χωράφια να μπορούν να διαβάσουν για το σχολείο τους. Νιώσαμε όλοι τότε εκεί βαθιά συγκίνηση προσφέροντας τους λίγο φως στη δύσκολη ζωή τους.
- Αυτό λοιπόν είναι ένα πρόσωπο της Green Project. Τι είναι όμως αυτή η μη κερδοσκοπική Οργάνωση;
Όπως το είπες και εσύ είναι πρόσωπα, είναι άνθρωποι που έχουν μια φλόγα που σιγοκαίει και που αυτήν τη φλόγα θέλουν να κάνουν φωτιά και να την μεταφέρουν εδώ στην Ελλάδα, στους Έλληνες. Η GP διοργανώνει πράσινα φωτογραφικά οδοιπορικά με τα οποία μας δείχνει ότι υπάρχουν λαοί σε χειρότερη θέση από εμάς, που όμως βρίσκουν λύσεις και αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς: να γίνουμε μέρος της λύσης και όχι να διαιωνίζουμε τα προβλήματα μας και προπάντων να σταματήσουμε την γκρίνια. Το υλικό που παράγετε από αυτά τα οδοιπορικά παρουσιάζεται σε εκθέσεις, συνέδρια, κινηματογραφικές προβολές και εκδόσεις βιβλίων.
- Πως γεννήθηκε η ιδέα αυτή;
Η αλήθεια είναι ότι ήταν μια συλλογική προσπάθεια επιστημόνων και καλλιτεχνών που ήθελαν να ξεπεράσουν τα κλειστά όρια των δικών τους προσωπικών και επαγγελματικών χώρων. Ξεκίνησε το 2008 ακολουθώντας το παράδειγμα ενός προγράμματος της UNESCO το΄΄World Solar Programme΄΄ που αποτύπωνε σε όλον τον κόσμο καλές πρακτικές από τη χρήση Φωτοβολταϊκών συστημάτων τα οποία εκμεταλεύονταν την ηλιακή ενέργεια. Τη δυνατότητα να υλοποιηθούν κάποιες πρώτες ιδέες, μας την έδωσε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ρυθμίζει την απελευθερωμένη αγορά ενέργειας με όρους που σέβονται τον καταναλωτή και το περιβάλλον). Εκείνη την περίοδο θέλοντας να ξεφύγει από τα συνηθισμένα διαφημιστικά έκανε κάτι πιο ενδοιαφέρον: έδωσε σε εμάς την ευκαιρία να υλοποιήσουμε την πρώτη μας αποστολή στην Ασία, με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Πεκίνο
- Πως γίνετε η επιλογή των αποστολών σας; Στη σελίδα σας διάβασα ότι έχετε συνργασία με τους κατά τόπους Οργανισμούς της UNESCO.
Γίνονται στην αρχή επαφές με τους θεσμούς κάθε χώρας στην οποία πρόκειται να επισκεφτούμε. Σε κάποιες περιοχές επικρατούν επικίνδυνες συνθήκες και θα φέρω ως παράδειγμα όταν πήγαμε στη Γεωργία. Το ταξίδι μας αυτό συνέπεσε με την εισβολή των Ρώσων και από περιβαλλοντικοί ρεπόρτερ μεταμορφωθήκαμε σε πολεμικοί ανταποκριτές. Σε κάθε μας αποστολή συνεργαζόμαστε με το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO. Παίρνουμε πληροφορίες για τα μέρη που έχουν ιδιαίτερο περιβαλλοντικό ενδοιαφέρον και τα οποία θέλουμε να αναδείξουμε μέσα από τις φωτογραφίες μας. Τα οδοιπορικά μας πραγματοποιούνται ένα κάθε χρόνο.
- Πράσινα φωτογραφικά οδοιπορικά. Πιστεύετε ότι η φωτογραφία έχει τόση δύναμη για να αλλάξει σκέψεις, νοοτροπίες, αποφάσεις παρόλο που απευθύνετε σε περιορισμένο κοινό;
Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Οι άνθρωποι βομβαρδίζονται καθημερινά με πληροφορίες και υπάρχει από μέρους τους μία επιφυλακτικότητα, ένας δισταγμός. Εμείς θέλουμε να συμβάλουμε στην πρωτογενή δημιουργία της πληροφορίας η οποία να είναι τσεκαρισμένη ότι είναι αληθής. Η φωτογραφία με την αμεσότητα που έχει απευθύνετε σε όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα επικεντρωνόμαστε στην περιβαλλοντική φωτογραφία και μοιραζόμαστε εικόνες που για τους περισότερους είναι άγνωστες.
- Έχετε πάει σε 4 Ηπείρους: Ασία, Ευρώπη, Αμερική, Αφρική. Τα πράγματα αλλάζουν όσον αφορά τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας;
Σε τόπους όπως η Ασία είδαμε να έχουν δημιουργηθεί εγκαταστάσεις που δεν είχαμε φανταστεί ότι υπήρχαν. Για παράδειγμα στο Ουζμπεκιστάν ένα εργοστάσιο λειτουργούσε με ηλιακή ενέργεια και παρήγαγε υλικά καθαριότητας. Στην Κένυα, στην Ολκάρια, γίνετε εκμετάλευση του γεωαερίου που απελευθερώνετε από το ρήγμα της ανατολικής Αφρικής. Στο Βέλγιο στο Antwerp, υπήρχε 3.2 χλμ. σιδηροδρομική σήραγγα όπου έχουν εγκατασταθεί 16.000 φωτοβολταϊκά πάνελς συνολικής παραγωγής ενέργειας 3.3 MWh ανά έτος, με τα οποία επιτυγχάνεται μείωση εκπομπών CO2 κατά 2,400 τόνους ετησίως. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα σε θέματα ενέργειας. Όμως πρέπει να γίνουν ακόμα περισσότερα, είναι βέβαια επενδύσεις που τα κέρδη τους φαίνονται αρκετά αργότερα αλλά πρέπει να γίνουν για να εξασφαλίσουμε ένα υγιές περιβάλλον για τα παιδιά μας. Η εκμετάλευση του ορυκτού πλούτου της γης έχει ημερομηνία λήξης και δυστυχώς το πρόβλημα δεν είναι το οικονομικό αλλά ο τρόπος σκέψης μας και αυτό το τρόπο σκέψης θέλουμε να αλλάξουμε κι εμείς μέσα από τα φωτογραφικά οδοιπορικά μας.
- Τα έξοδα των αποστολών καλύπτονται από χορηγούς;
Η Green Project ξεκίμησε λίγο πριν την οικονομική κρίση. Στην αρχή είχαμε πλήρως τη κάλυψη από χορηγούς. Έκτοτε όμως περιορίστηκαν οι χρηματικές χορηγίες παρόλο που έχουμε δείξει σημαντικό έργο. Τώρα παίρνουμε χορηγίες κυρίως σε είδος, όπως για παράδειγμα αυτοκίνητα που καίνε φυσικό αέριο. Διασχίσαμε το δρόμο του μεταξιού με υβριδικά αυτοκίνητα.
- Πως γίνετε κάποιος μέλος της Green Project;
Μπορεί να κάνει μια αίτηση στο site μας και να υποβάλλει το βιογραφικό του. Είμαστε μια ομάδα ανοιχτή. Δεν έχουμε στεγανά, ούτε αντιμετωπίζουμε το κόσμο με τη διάθεση του αποκλεισμού. Το επόμενο μεγάλο μας ταξίδι θα είναι στην Αυστραλία και το μικρό στο Ιόνιο με ιστιοπλοικό για να καταγράψουμε την πραγματική κατάσταση απομακρυσμένων υγροβιότοπων.
- Εγώ πιστεύω ότι ο κόσμος θα αλλάξει μέσα από την εκπαίδευση των νέων. Με το Υπουργείο Παιδείας έχετε συνεργασία; Έχετε κάνει εκθέσεις φωτογραφίας σε σχολεία;
Εμείς προσφέρουμε το πρωτογενές υλικό στην εκπαίδευση και είμαστε ανοιχτοί σε οποιαδήποτε πρόταση μας γίνει που αφορά τα παιδιά. Η έκθεση, που είχαμε την τιμή να φιλοξενηθεί στην πόλη μας, ήρθε από το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας το οποίο επισκέφτηκαν αρκετά σχολεία της Αττικής. Παλιότερα είχαμε συνεργαστεί με την εκπαιδευτική τηλεόραση.
- Σαν λάτρης της φωτογραφίας κ. Τζώρτζη, ποιά γωνιά της πόλης μας θα θέλατε να φωτογραφίσετε;
Μεγάλωσα στον Άγιο Νικόλαο και αυτό που με προσέλκυε από παιδί είναι η Λίμνη που είναι και το κέντρο αναφοράς αυτής της πόλης. Με γοητεύουν όμως εξίσου και παλιά σπίτια που βρίσκονται σε κάποιες γωνιές της, που μπορεί να είναι στα πρόθυρα της κατάρευσης αλλά έχουν πάντα κάτι να σου πουν, μια δική τους ιστορία.
- Ένα από αυτά τα σπίτια είναι και αυτό που είμαστε τώρα εδώ, στη δημοτική πινακοθήκη.
Αυτό εδώ είναι του παππού της μητέρας μου. Έμπορος που ήρθε από τα Σφακιά. Χτίστηκε από πολλούς τεχνίτες και με υλικά από διάφορα μέρη της γης, αφού ο παππούς μου είχε εμπορικές συναλλαγές με την Αλεξάνδρεια , τη Μασσαλία, την Ουγγαρία. Εκείνη την εποχή ο Άγιος Νικόλαος ήταν μεγάλο εξαγωγικό λιμάνι και από εδώ έφευγαν μεγάλες ποσότητες χαρουπιού. Πολλά από αυτά τα χαρούπια κατέληγαν στην Αμερκή τα οποία τα χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν φωτογραφικά, κινηματογραφικά φιλμς. Όνειρο μου είναι να φτιαχτεί στην πόλη που γεννήθηκα και αγαπώ ένα ΄΄πράσινο΄΄ μουσείο περιβαλλοντικής φωτογραφίας στο οποίο ίσως καταφέρουμε να έχουμε κάποια από αυτά τα φιλμς.
- Σας ευχαριστώ κ. Τζώρτζη και σας εύχομαι να καταφέρετε να κάνετε την ευχή σας πραγματικότητα.
Άννα Μετζογιαννάκη Τζώρτζη