Δύσκολες ώρες για ψαρά στα νότια της Κρήτης όταν ο ίδιος ήρθε σε επαφή με τα πτερύγια του δηλητηριώδους ψαριού.
Ο άνθρωπος ενώ ήταν στη θάλασσα και όπως έβγαζε τα ψάρια, τον ακούμπησε ένα από τα δηλητηριώδη πτερύγια δράκαινας.
Αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστεί σοβαρά στο δάχτυλο και με σπαρακτικούς πόνους να μεταβεί στο Κέντρο Υγείας Μοιρών .
Αμέσως το ιατρικό προσωπικό του χορήγησε την κατάλληλα θεραπευτική αγωγή και έτσι άρχισε να υποχωρούν και οι φριχτοί πόνοι αλλά και το πρήξιμο στο δάχτυλο του.
Λίγο αργότερα αποχώρησε για το σπίτι του ενώ να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο περιστατικό που μεταφέρεται στο κέντρο Υγείας λόγω δράκαινας.
Πέρυσι τουλάχιστον 10-15 άνθρωποι είχαν δεχτεί το δηλητήριο του συγκεκριμένου ψαριού το οποίο σε περίπτωση καρδιολογικού προβλήματος μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Από τα περυσινά περιστατικά ένας άνθρωπος κινδύνευσε και χρειάστηκε να μεταφερθεί για νοσηλεία στην καρδιολογική κλινική εφημερεύοντος νοσοκομείου χωρίς ευτυχώς δυσάρεστη κατάληξη.
Τι είναι η δράκαινα
Η Δράκαινα είναι ψάρι το οποίο ανήκει στην οικογένεια των τραχινιδών, η οποία περιλαμβάνει 9 είδη. Χαρακτηριστικό είδος της οικογενείας είναι η μεγάλη δράκαινα . Έχει μήκος έως και σαράντα εκατοστά και βάρος μέχρι δυο κιλά. Ζουν κατά βάση σε βαθιά, αλλά και σε ρηχά νερά, και συνήθως είναι κρυμμένες κάτω από την άμμο. Το δηλητήριο αυτό αν και δεν είναι θανατηφόρο, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο σε μεγάλη ποσότητα. Το κεφάλι της είναι μικρό και το στόμα της έχει μικρά δόντια και παίρνει κλίση προς τα πάνω. Το χρώμα της, όπου συνήθως είναι κίτρινο σκούρο, με γκρίζο από την ράχη και κάτω, και λίγο λευκό στην κοιλιά, μπορεί να την βοηθήσει να κρυφτεί στην άμμο και να γίνει ένα με αυτή.
Πώς αντιμετωπίζουμε το πόνο της δράκαινας
Άνθρωποι που έρχονται σε επαφή με δράκαινα, αναφέρουν ότι από τον πόνο σχεδόν λιποθύμησαν.
Το δηλητήριο των ψαριών αυτών, ενεργεί τόσο στο νευρικό σύστημα του ανθρώπου όσο και στο αίμα. Το αποτέλεσμα σε αυτή την περίπτωση είναι ο έντονος και με διάρκεια πόνος, η λιποθυμία, ο εμετός και ο υψηλός πυρετός (σπανιότερα). Οι παρενέργειες ενός τέτοιου τσιμπήματος διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με τις άμυνες και τις αντιστάσεις του οργανισμού του. Το δέρμα στο σημείο που μπήκαν οι κεραίες, κοκκινίζει και πρήζεται. Ενώ ο πόνος δεν σταματά και χτυπάει μέχρι τη ρίζα του μέλους.
Σπανιότερα μπορεί να προκληθεί αλλεργικό σοκ, όμοιο με εκείνο που παθαίνουμε εάν μας τσιμπήσει σκορπιός.
Μόλις πατήσουμε δράκαινα, πρέπει με ψυχραιμία να βγούμε από το νερό και να απολυμάνουμε καλά το σημείο που μας τσίμπησε. Όσο περνάνε οι ώρες το δηλητήριο εξασθενεί. Ένα γιατροσόφι που δείχνει να είναι αποτελεσματικό, είναι το κάψιμο. Το δηλητήριο της δράκαινας, όταν θερμανθεί από 50 βαθμούς Κελσίου και πάνω, αδρανοποιείται. Οι ψαράδες που γνωρίζουν από αυτά, προτείνουν να πλησιάσουμε με ιδιαίτερη προσοχή (για να μην πάθουμε έγκαυμα) την καύτρα ενός τσιγάρου στην πληγή.
Συνήθως ύστερα από 48 – 72 ώρες ο πόνος και το πρήξιμο υποχωρούν.
neakriti.gr
Αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστεί σοβαρά στο δάχτυλο και με σπαρακτικούς πόνους να μεταβεί στο Κέντρο Υγείας Μοιρών .
Αμέσως το ιατρικό προσωπικό του χορήγησε την κατάλληλα θεραπευτική αγωγή και έτσι άρχισε να υποχωρούν και οι φριχτοί πόνοι αλλά και το πρήξιμο στο δάχτυλο του.
Λίγο αργότερα αποχώρησε για το σπίτι του ενώ να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο περιστατικό που μεταφέρεται στο κέντρο Υγείας λόγω δράκαινας.
Πέρυσι τουλάχιστον 10-15 άνθρωποι είχαν δεχτεί το δηλητήριο του συγκεκριμένου ψαριού το οποίο σε περίπτωση καρδιολογικού προβλήματος μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Από τα περυσινά περιστατικά ένας άνθρωπος κινδύνευσε και χρειάστηκε να μεταφερθεί για νοσηλεία στην καρδιολογική κλινική εφημερεύοντος νοσοκομείου χωρίς ευτυχώς δυσάρεστη κατάληξη.
Τι είναι η δράκαινα
Η Δράκαινα είναι ψάρι το οποίο ανήκει στην οικογένεια των τραχινιδών, η οποία περιλαμβάνει 9 είδη. Χαρακτηριστικό είδος της οικογενείας είναι η μεγάλη δράκαινα . Έχει μήκος έως και σαράντα εκατοστά και βάρος μέχρι δυο κιλά. Ζουν κατά βάση σε βαθιά, αλλά και σε ρηχά νερά, και συνήθως είναι κρυμμένες κάτω από την άμμο. Το δηλητήριο αυτό αν και δεν είναι θανατηφόρο, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο σε μεγάλη ποσότητα. Το κεφάλι της είναι μικρό και το στόμα της έχει μικρά δόντια και παίρνει κλίση προς τα πάνω. Το χρώμα της, όπου συνήθως είναι κίτρινο σκούρο, με γκρίζο από την ράχη και κάτω, και λίγο λευκό στην κοιλιά, μπορεί να την βοηθήσει να κρυφτεί στην άμμο και να γίνει ένα με αυτή.
Πώς αντιμετωπίζουμε το πόνο της δράκαινας
Άνθρωποι που έρχονται σε επαφή με δράκαινα, αναφέρουν ότι από τον πόνο σχεδόν λιποθύμησαν.
Το δηλητήριο των ψαριών αυτών, ενεργεί τόσο στο νευρικό σύστημα του ανθρώπου όσο και στο αίμα. Το αποτέλεσμα σε αυτή την περίπτωση είναι ο έντονος και με διάρκεια πόνος, η λιποθυμία, ο εμετός και ο υψηλός πυρετός (σπανιότερα). Οι παρενέργειες ενός τέτοιου τσιμπήματος διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με τις άμυνες και τις αντιστάσεις του οργανισμού του. Το δέρμα στο σημείο που μπήκαν οι κεραίες, κοκκινίζει και πρήζεται. Ενώ ο πόνος δεν σταματά και χτυπάει μέχρι τη ρίζα του μέλους.
Σπανιότερα μπορεί να προκληθεί αλλεργικό σοκ, όμοιο με εκείνο που παθαίνουμε εάν μας τσιμπήσει σκορπιός.
Μόλις πατήσουμε δράκαινα, πρέπει με ψυχραιμία να βγούμε από το νερό και να απολυμάνουμε καλά το σημείο που μας τσίμπησε. Όσο περνάνε οι ώρες το δηλητήριο εξασθενεί. Ένα γιατροσόφι που δείχνει να είναι αποτελεσματικό, είναι το κάψιμο. Το δηλητήριο της δράκαινας, όταν θερμανθεί από 50 βαθμούς Κελσίου και πάνω, αδρανοποιείται. Οι ψαράδες που γνωρίζουν από αυτά, προτείνουν να πλησιάσουμε με ιδιαίτερη προσοχή (για να μην πάθουμε έγκαυμα) την καύτρα ενός τσιγάρου στην πληγή.
Συνήθως ύστερα από 48 – 72 ώρες ο πόνος και το πρήξιμο υποχωρούν.
neakriti.gr