in , , , ,

Χαρά μας να βοηθάμε.

Δεν είναι συνηθισμένο εργαζόμενοι στον δημόσιο και αυτοδιοικητικό τομέα, στα σώματα ασφαλείας, επαγγελματίες, μέλη συλλόγων, απλοί πολίτες να συνεργάζονται όλοι μαζί για το καλύτερο των 112 ανθρώπων που ούτε γνωρίσουν και ούτε πιθανά πρόκειται ποτά να δουν ξανά στην ζωή τους.
 
Να μην κοιτούν όλοι αυτοί την ώρα και έως αργά το βράδυ με την βοήθεια από τα φώτα των οχημάτων να προσπαθούν να δημιουργήσουν κάποιες  συνθήκες έστω πρόχειρες ώστε να μπορέσουν συνάνθρωποι να φιλοξενηθούν.
 
Να οδηγούν με τις ώρες συλλέγοντας απαραίτητα υλικά και προϊόντα, να κουβαλούν την βοήθεια και να παραμένουν στον χώρο του κλειστού γυμναστηρίου της Νεάπολης μήπως και κάποιος κάτι χρειαστεί. Να δίνουν τα χέρια οι άνθρωποι του λιμενικού στους εργαζόμενους στο δήμο και συγκεκριμένα στην περιοχή της δημοτικής κοινότητας Νεάπολης λέγοντας πως  έχουν πάει σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις, τέτοια όμως προσοχή και προσπάθεια επίλυσης προβλημάτων μόνο εδώ είδαν.
¨Όλα αυτά από ανθρώπους που ποτέ δεν έχουν κάνει κοινή άσκηση αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων ούτε καν έχουν παρακολουθήσει κάποιο σεμινάριο σχετικό, κυρίως δεν μιλάμε για ανθρώπους που ποτέ δεν έχουν συνεργαστεί μεταξύ τους σε καμία άλλη περίπτωση και για κανένα άλλο λόγο. Την στιγμή που το μεσημέρι χθες η θερμοκρασία στη Νεάπολη ξεπερνούσε τους 35 βαθμούς, μέχρι και ο ήλιος βρίσκονταν με περίσσια δύναμη  από πάνω τους, ολοένα και πλήθαιναν τα χέρια και ερχόντουσαν πιο πολλά υλικά, πετσέτες, σεντόνια, προϊόντα σωματικής καθαριότητας, παιχνίδια και τρόφιμα για τα παιδιά.
 
Όλοι ήθελαν κάτι να κάνουν κάτι να προσφέρουν κάπου να βοηθήσουν, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου Νεάπολης ακούραστα να προσφέρουν την βοήθεια που χρειάζονταν οι μετανάστες που  τους ταλαιπωρούσαν κεφαλαλγίες και συμπτώματα αφυδάτωσης, πονόλαιμοι κ.α. Μέλη εθελοντικών ομάδων την ίδια στιγμή να κουβαλούν ρούχα και τρόφιμα και να χαμογελούν που βρίσκονται στον χώρο και βοηθούν την ίδια στιγμή που ο ιδρώτας όχι απλά έσταζε στα πρόσωπα τους αλλά σύρωνε όπως στην Κρήτη λέμε.
 
Τέτοιες στιγμές καταλαβαίνεις, νιώθεις και αισθάνεσαι  ότι η ανθρωπιά είναι το παν, η συνεργασία επίσης βοηθά τους πάντες και η συμμετοχή δείχνει ότι είμαστε όλοι μαζί δίπλα σε άλλους ανθρώπους λες και είναι δικοί μας, λες και τους γνωρίζουμε. Το σημαντικό είναι και αποδείχτηκε στη Νεάπολη την πρώτη μέρα και θα συνεχίσει να συμβαίνει ότι είναι μια ευκαιρία αυτή η κατάσταση για να μετρήσουμε δυνάμεις σαν κοινωνία, σαν άνθρωποι σαν φορείς σαν συνεργάτες. Όσες μέρες και αν χρειαστούν θα είμαστε εκεί για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, μεταξύ μας,  για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που δεν ξέρουμε.


 
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ