Το μόνο που σκεφτόμασταν φεύγοντας, είναι το πότε θα επιστρέψουμε

Για δύο απογεύματα στην διάρκεια του «Φεστιβαλάκι 2106» που έγινε με επιτυχία και φέτος στον Δημοτικό κήπο στη Νεάπολη το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, δεν σταμάτησαν να κάνουν τις δράσεις τους και τα εκπαιδευτικά προγράμματα τους οι 5 εκπαιδευτικοί που έδωσαν τον παρόν καλεσμένοι από το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης στην Αθήνα. Δεν ξεκουράστηκαν ούτε στιγμή να δείχνουν στους μικρούς τους φίλους αλλά και να θυμίζουν στους μεγαλύτερους όλα εκείνα τα στοιχεία της λειτουργίας του παλιού σχολείου, τους τρόπους, τις μεθόδους, τα παιχνίδια, τα ίδια τα παλιά βιβλία.
 
Μαζί τους η Λόλα και ο Μίμης, μαζί τους το χθες της Ελληνικής εκπαίδευσης που με τον επαγγελματισμό τους το έχουν κάνει ακόμα πιο γοητευτικού στο σύγχρονο σήμερα. Συνεργάστηκαν με όλους χωρίς να θέλουν σε καμία περίπτωση να μειώσουν καμία άλλη από τις δράσεις που γίνονταν, ίσα ίσα να βρίσκονταν παντού και συμμετείχαν παντού.  Στην ολοκλήρωση των δράσεων η ΑΝΑΤΟΛΗ τους ρώτησε
«Με τι περισσότερα πράγματα στις αποσκευές σας φύγατε σαν ομάδα από το 2ήμερο της παρουσίας σας εδώ;»
 
Ο Κώστας Στοφόρου εκπαιδευτικός και μέλος της ομάδας που πρόσφατα μάλιστα κυκλοφόρησε και το βιβλίο του «Ο κώδικας της Λέρου» εκπροσωπώντας και τους 5 μας απάντησε.
 
«Πρώτα απ’ όλα φύγαμε με ένα τεράστιο χαμόγελο, την ώρα που η αισιοδοξία δεν ευδοκιμεί στις μέρες μας. Φύγαμε γεμάτοι (στη κυριολεξία -με όλα όσα κουβαλούσαμε με δυσκολία μπήκαμε στο αυτοκίνητο της επιστροφής!) Είδαμε πως παντού, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας υπάρχουν άνθρωποι δημιουργικοί, άνθρωποι της προσφοράς που αρνούνται να υποκύψουν στο γκρι των ημερών. Κι όχι μόνο αυτό. Τη δημιουργικότητα και τη χαρά τους τη μεταδίδουν. Τη μοιράζονται. Κι όπως ξέρουμε η χαρά κι η ευτυχία πολλαπλασιάζονται όταν τις μοιράζεσαι με άλλους. Εντυπωσιαστήκαμε πάντως με τη μεγάλη συμμετοχή των παιδιών σε όλες τις δράσεις στο Φεστιβαλάκι, που ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.

Για να μη μιλήσουμε για τη φαντασία και την ευρηματικότητα διοργανωτών, φορέων και εθελοντών. Μέσα σε δυο μέρες υπήρχαν όλα. Κρατάμε εικόνες πολλές. Με τα παιδιά που έρχονταν κοντά μας, που γελούσαν, που μας έλεγαν να ξανάρθουμε, που αγάπησαν τον Μίμη και τη Λόλα κι ό,τι παρουσιάσαμε δίνοντας και σε μας δύναμη για τη συνέχεια. Με τις όμορφες δράσεις που απολαύσαμε κι εμείς και ξαναγίναμε για λίγο παιδιά. Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης σας περιμένει και στο «σπίτι» του στην Αθήνα, να σας γνωρίσουμε τον δικό μας χώρο και τόπο. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε το πόσο μαγευτήκαμε κι από τα μέρη που επισκεφθήκαμε, από τις γεύσεις που δοκιμάσαμε, από τη φιλοξενία που ζήσαμε.
Το μόνο που σκεφτόμασταν φεύγοντας, είναι το πότε θα επιστρέψουμε!» μας είπε.
 
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι μέσα  από τις δράσεις αυτές, και την συνεργασία όλοι αποκτήσαμε νέους φίλους, άλλωστε σε εκδηλώσεις όπως το Φεστιβαλάκι περνάς πιο καλά αν είσαι με τους φίλους σου παρέα.
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ