«’71», βραβευμένο θρίλερ αγωνίας
Την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου στις 21:30, στο δημοτικό κινηματοθέατρο REX, η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου προβάλει το περιπετιώδες θρίλερ «’71», Αγγλικής παραγωγής 2014. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάν Ντεμάνζ και πρωταγωνιστούν οι Τζακ Ο΄Κόνελ, Σον Χάρις, Πολ Άντερσον και Σαμ Ριντ.
Ο γαλλικής καταγωγής Βρετανός σκηνοθέτης Γιαν Ντεμάνζ, καταφέρνει με την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, να πραγματοποιήσει ένα από τα πιο εντυπωσιακά σκηνοθετικά ντεμπούτα των τελευταίων χρόνων. Μεγάλη έκπληξη στο Φεστιβάλ Βερολίνου και με αξιόλογη πορεία και βραβεύσεις σε διεθνή φεστιβάλς, το «’ 71» πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται στη διάρκεια εχθροπραξιών.
Με φόντο τη διαμάχη Άγγλων και Ιρλανδών στο Μπέλφαστ, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης παραδίδει μια συναρπαστική ταινία καταιγιστικής δράσης, που είναι ταυτόχρονα ένα στιβαρό υπαρξιακό δράμα με ολοκληρωμένους χαρακτήρες και ένα διαχρονικά επίκαιρο ιστορικο-πολιτικό σχόλιο. Αντλεί έμπνευση από προσωπικές του εμπειρίες και μας παραδίδει ένα συγκλονιστικό φιλμ-ντοκουμέντο επάνω στον εμφύλιο πόλεμο που συντάραξε την Ιρλανδία στις αρχές του ’70.
Η αφήγηση τοποθετείται χωρο-χρονικά στο Μπέλφαστ το 1971. Η επαναστατημένη πόλη κοχλάζει από βίαιες συγκρούσεις, καθώς μαίνεται ένας φονικός πολιτικό-θρησκευτικός εμφύλιος πόλεμος. Οι κάτοικοι του Μπέλφαστ είναι χωρισμένοι σε «πιστούς» Προτεστάντες και «εχθρικούς» Καθολικούς, ενώ παραστρατιωτικές ομάδες, συμμορίες, μυστικοί πράκτορες και η εμπλοκή της Βρετανίας κάνουν την περιοχή να θυμίζει ναρκοπέδιο. Παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα την περιπετειώδη πορεία ενός νεαρού άγγλου στρατιώτη κατά τη διάρκεια μιας μέρας και μιας νύχτας. Στην πρώτη του αποστολή, θα γίνει μάρτυρας μιας έντονης αντιπαράθεσης της διμοιρίας του με οργισμένους πολίτες. Στη συμπλοκή που ακολουθεί μένει πίσω, τραυματισμένος, άοπλος και αποκλεισμένος στην καθολική ελεγχόμενη από τον IRA περιοχή. Βυθισμένος στο χάος μιας πόλης εχθρικής, που ξεχειλίζει οργή, λύσσα και αγανάκτηση, ο άτυχος στρατιώτης προσπαθεί να επιστρέψει στη μονάδα του…
Ο Γιαν Ντεμάζ «τρέχει» με την κάμερά πίσω από τον κεντρικό ήρωα και καταγράφει με ρεαλιστικό τρόπο τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις και τα συναισθήματα αφοσίωσης, φιλίας, απώλειας, ίντριγκας και προδοσίας που βιώνει. Tον παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, σε μια φρενήρη καταδίωξη μέσα στα σκοτεινά αποπνικτικά στενά της πόλης. Με καθηλωτικές, πειστικές εικόνες, με σύντομα πλάνα που διαδέχονται βίαια το ένα το άλλο, με χρήση της κάμερας στον ώμο που κινείται διαρκώς στις επιθέσεις, αποδίδει την υποκειμενική οπτική γωνία του παγιδευμένου στρατιώτη. Καταφέρνει έτσι να κάνει τον θεατή να συμπάσχει και να συμμεριστεί την αγωνία και τα συναισθήματα του.
Με τεχνική που θυμίζει Χίτσκοκ και με σοφή σημειολογία της εκκρεμότητας, η πόλη ζωντανεύει σαν ένα δαιδαλώδες αδιέξοδο γεμάτο πόρτες, δρομάκια, σκάλες, κλειστά δωμάτια και διαδρόμους. Όμως δεν είναι μόνο η πόλη μισοκρυμμένη στο ημίφως. Και τα πρόσωπα κινούνται στο ημίφως, με τους φίλους να αποδεικνύονται εχθροί και αντίστροφα… Καθώς ο ήρωας αναζητά το δρόμο της επιστροφής, η κάθε κίνηση και συνάντησή του (με διώκτες, πιθανούς συνεργάτες, πράκτορες ή απλούς κατοίκους) τον σπρώχνει βαθύτερα σε ένα σκοτεινό λαβύρινθο χωρίς διαφυγή. Κάθε διαφαινόμενη διέξοδος καταλήγει σε άλμα στην καρδιά του σκοταδιού, καθώς διαρκώς μία μεγαλύτερη απειλή εμφανίζεται.
Κατά την εξέλιξη της ιστορίας, η πλοκή μας οδηγεί σε πολυδαίδαλα μονοπάτια, οι «καλοί» συγχέονται με τους «κακούς» και οι ανατροπές είναι απρόσμενες. Ο Ντεμάνζ απομακρύνεται φανερά από το απλοϊκό μοντέλο διαχωρισμού καλών-κακών που συνηθίζεται σε ταινίες επιθέσεων και πολέμου και αποφεύγει οποιαδήποτε ηρωοποίηση. Το ανθρώπινο πρόσωπο και των δύο αντιπάλων δίνεται μέσα από ποικίλες αφορμές καθώς αυτοί ζουν σε συνθήκες πολέμου μέσα σε πλαίσιο επιφανειακής ειρήνης. Από την άλλη ο διχασμός, σαν διαβρωτικό εξολοθρευτικό στοιχείο δεν περιορίζεται μόνο στις αντίπαλες μεριές αλλά διαπερνά και τα ίδια τα μέλη των ομάδων, φθάνει μέχρι την οικογένεια και την προσωπικότητα.
Το σασπένς διατηρείται σε όλες τις σκηνές και ο βραβευμένος Τζακ Ο’ Κόνελ ερμηνεύει με δεξιοτεχνία ένα χαρακτήρα σκληρό και τρωτό, δυνατό και ευαίσθητο. Η μουσική συμβαδίζει με την αφήγηση, προοικονομεί τα γεγονότα και μας βυθίζει ακόμη πιο βαθιά στην υποβλητική ατμόσφαιρα. Η εξαιρετική νυχτερινή φωτογραφία και η αυθεντική αναπαράσταση της εποχής, ζωντανεύουν μοναδικά την εφιαλτική ατμόσφαιρα ενός μανιασμένου θρησκευτικού, ευρωπαϊκού πολέμου της σύγχρονης εποχής.
Το «’ 71» απορροφά τον θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό και αιχμαλωτίζει το βλέμμα με τον οξύ ρεαλιστικό τρόπο αναπαράστασης γεγονότων εκείνης της εποχής και με την κατάδειξη καταστάσεων που παραμένουν πάντα επίκαιρες. Στα 99΄ που διαρκεί η ταινία ολοκληρώνεται με ακρίβεια, απαράμιλλο ρυθμό και τεταμένη αφήγηση ένα υποβλητικό θρίλερ που είναι παράλληλα και ένα αντιπολεμικό έπος. Μια συναρπαστική ταινία για κάθε εποχή, κάθε πόλεμο, κάθε μικρή και μεγάλη στιγμή της ιστορίας του κόσμου που παραδόθηκε σε ένα παραλογισμό συμφερόντων και αλόγιστης βίας με θύματα ανθρώπινες ζωές.
Φωτογραφίες, trailer, στοιχεία συντελεστών, πληροφορίες για το ιστορικό πλαίσιο στην ιστοσελίδα της Λέσχης Κινηματογράφου kileagn.com