in ,

Τι ΔΕΝ γίνεται στην πόλη; Δεν μας ενδιαφέρει ; Δεν θέλουμε ; ή δεν μπορούμε ;

…γράφει ο Γιώργος Γουναλάκης.

Θα ήθελα να πώ μερικά πράγματα που αφορούν την πόλη μου.

Περπατώντας στο παραλιακό μέτωπο θλίβομαι πραγματικά για την κατάσταση του. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι σε μια τουριστική πόλη όπως ο Αγιος Νικόλαος , το παραλιακό του μέτωπο , δηλαδή το διαμάντι της πόλης βρίσκεται σε αυτά τα χάλια. Δεν θα πώ πριν την τουριστική σαιζόν γιατί για μένα ο Αγιος Νικόλαος οφείλει να έχει ζωή χειμώνα και καλοκαίρι.

Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να ακούσω αν έχει αρμοδιότητα ο Δήμος ή το Λιμενικό Ταμείο μιας που το “παραμύθι” της διαρχίας έχει πλέον εκλείψει. Κάγκελα σε κακό χάλι , καλώδια απο δω και απο κεί , φωτιστικά απαρχαιωμένα , πλακόστρωτο ασυντήρητο , κήποι εγκαταλλελειμένοι , παγκάκια σχεδόν ανύπαρκτα. Τι άλλο δηλαδή θα έπρεπε να δούμε για να κάνουμε ένα σχόλιο.


Η πόλη είναι τουριστική και παράλληλα ανταγωνιστική με άλλους τουριστικούς προορισμούς. Ανταγωνιστική σημαίνει ότι οφείλει να βελτιώνει το τουριστικό της προιόν χρόνο με τον χρόνο. Εγώ λοιπόν απο το 1984 που περπατούσα ως μαθητής στο παραλιακό μέτωπο έως το 2017 δεν έχω δει την παραμικρή αλλαγή και όποια αλλαγή έχει υπάρξει είναι προς το χειρότερο.


Επειδή ταξιδεύω ανα τον κόσμο λόγω του επαγγέλματος , τυγχάνει να βλέπω τι κάνουν άλλοι τουριστικοί προορισμοί και απλά θλίβομαι. Πρόσφατα ήμουν στο Πέζαρο στην Ιταλία και παρά την μικρή μου παραμονή θαύμασα μια μικρή Ιταλική πόλη , πάνω στην Αδριατική , με δίκτυο πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων , με οργανωμένη παραλία και φυσικά με ένα Δήμο που φροντίζει τα πάντα ώστε η πόλη να είναι φιλική και φιλόξενη για τον κάθε επισκέπτη.


Εμείς εδώ γιατί ; Δεν μας ενδιαφέρει ; Δεν θέλουμε ; Δεν μπορούμε ;

 

φωτογραφία 360crete.gr