ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Δάσκαλοι Προμηθείς
Κάθε βράδυ τάπητες υφαίνουμε,
Με ανεκπλήρωτα όνειρα
και τις στερήσεις μας
Κάθε πρωί τουφεκίζουμε τα όνειρά μας
Με την πλάτη στημένα στον μαυροπίνακα
Χρόνια ατέλειωτα στο ίδιο μονοπάτι
Με επιμονή χελιδονιού
Φωλιές χτίζουμε με λέξεις
Με ουσιαστικά, ρήματα και επιρρήματα
Κεντάμε με υπομονή, αράχνης
Συναρτήσεις και εξισώσεις
Εργαλεία κέρδους
Ανταλλάξιμα
Σε ελεύθερες αγορές
Σε σκλαβοπάζαρα ανθρώπων
Σε αρένες πάλης για μια θέση εργασίας
Δάσκαλοι Δεσμώτες
Στον Καύκασο της αδιαφορίας
Κουβαλάμε το σταυρό της ανίας
Ώρα την ώρα σβήνοντας λάμψεις
Στα μάτια των παιδιών
Δεσμώτες βιβλίων
Πρέσες παραμόρφωσης νέων ψυχών
Που διδάσκουν για τον άνθρωπο
Σκοτώνοντας τον ανθρωπισμό
Που διδάσκουν την ιστορία
Δικαιώνοντας τους κατακτητές
Που διδάσκουν την δικαιοσύνη
Δικαιώνοντας τους εκμεταλλευτές
Που διδάσκουν πίστη στο δίκαιο
που την αδικία δικαιώνει
Που διδάσκουν το κώνειο να πίνεται,
αδιαμαρτύρητα
Προβάλλοντας ως αρετή, την υποταγή
Στων ισχυρών την τάξη
Όμως εσύ νεολαίε, μάθαινε
Όχι αυτά που διδάσκουμε
Αλλά αυτά που υπονοούμε
Να ψάχνεις πίσω από τις γραμμές
Ανάμεσα στις γραμμές
Για κρυφούς σπόρους, αμφισβήτησης
Να ψάχνεις στις παρυφές των μύθων
Τα μονοπάτια των κρυφών νοημάτων
Μόνο έτσι το σχολείο, όπλο σου θα κάνεις
Όμως εσύ νεολαίε, μάθαινε
Να ψάχνεις πίσω από τα λόγια μας
Στη μελαγχολία των ματιών μας
Στους χτύπους της καρδιάς μας
Μόνο έτσι το δάσκαλο θα νοιώσεις, σύντροφο σου
Τις αλήθειες ξεχώριζε σαν μανιτάρια
Για να μην σε καταπιεί το ψέμα
Το μυαλό σου ακόνιζε στης δικαιοσύνης τον καημό
Κάντο στιλέτο ανατροπής,
Καρφί στο κορμί της αλλοτρίωσης
Λόγχη αμφισβήτησης, Ρωμαίου
Για να τρέξει νερό και αίμα
Από το πλευρό της σταυρωμένης κοινωνίας
Που θα ποτίσει σπόρους νέων ιδεών
Και αλήθειες που θα τις τραγουδάνε
Νέα χαρούμενα τραγούδια. (Γιάννης Ποταμιάνος)
Αφιερωμένο το ποίημα και η μέρα σε όλους τους εκπαιδευτικούς που αν και «δεσμώτες» ανοίγουν στους μαθητές τους δρόμους ελευθερίας. Τιμούμε σήμερα τους εκπαιδευτικούς-συμπαραστάτες στα προβλήματα των μαθητών τους, αυτούς που πέρα από τις γνώσεις μεταδίδουν ήθος, αυτούς που θυσιάζουν εθελοντικά τον προσωπικό τους χρόνο για να προσφέρουν διδακτικό έργο σε προσφυγικούς καταυλισμούς ή σε κοινωνικά φροντιστήρια, αυτούς που καταβάλλουν κόπο, για να αλλάξουν αντικοινωνικές στάσεις και συμπεριφορές των μαθητών με εκπαιδευτικά προγράμματα, για να δημιουργήσουν εργαλεία που διευκολύνουν τη μάθηση ή το διοικητικό έργο των σχολείων χωρίς οι ίδιοι να επιδιώκουν τίποτα άλλο παρά την προσφορά. Ένα τέτοιο εκπαιδευτικό έχασε πριν λίγες μέρες η μικρή μας κοινωνία, το Γιάννη Γιαννακάκη, καθηγητή Αγγλικής Γλώσσας και διευθυντή στο ΕΠΑΛ Αγ.Νικολάου. Σε αυτόν αφιερώνουμε τη φετινή ΗΜΕΡΑ του ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ αναγγέλλοντας τη διοργάνωση μελλοντικών εκδηλώσεων στη μνήμη του.
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ-ΕΛΜΕ Λασιθίου.
