Οι τρομερές αναταράξεις που έχει επιφέρει σήμερα στην αγορά η πανδημία του COVID-19 έχουν καταστήσει τους επικεφαλής του οργανωμένου λιανεμπορίου ισχυρότερους από ποτέ. Διαθέτοντας ένα βουνό από ρευστό, το οποίο αποφεύγουν να μετακυλήσουν -έστω μέρος του- ακόμα στη βιομηχανία επιμένοντας να πληρώνουν με μεταχρονολογημένες επιταγές που φτάνουν και τους πέντε μήνες και ελέγχοντας πλέον το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς, εμφανίζονται να είναι οι απόλυτα κυρίαρχοι.
Κυρίως οι τέσσερις μεγάλοι του χώρου (Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη, ΑΒ Βασιλόπουλος, Lidl Ελλάς, ΜΕΤΡΟ ΑΕΒΕ), που ήδη από το 2018, σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, είχαν φτάσει να ελέγχουν το 65%-75% της αγοράς τζιράροντας περίπου 8,5 δισ. ευρώ. Εάν μάλιστα προστεθεί σε αυτούς και η Μασούτης, τότε το ποσοστό ανεβαίνει στο 75%-85%! Μια τάση που από τον περασμένο μήνα έχει ενισχυθεί ακόμα περισσότερο και η οποία εν μέρει εξηγεί και τη διαπίστωση της ίδιας της Επιτροπής Ανταγωνισμού ότι η διαπραγματευτική ισχύς των προμηθευτών έναντι των σούπερ μάρκετ είναι περιορισμένη. Η εν λόγω διαπίστωση καταγράφεται επίσημα και στην ενδιάμεση έκθεση που συνέταξε η Επιτροπή στο πλαίσιο της εν εξελίξει έρευνάς της συνολικά στο λιανεμπόριο.
Μόνο τον περασμένο μήνα υπολογίζεται ότι τα σούπερ μάρκετ έβαλαν στα ταμεία τους περίπου 1,5 δισ. ευρώ, ένα ποσό ρεκόρ που, όπως όλα δείχνουν, θα το προσεγγίσουν και αυτόν τον μήνα. «Κάθε είκοσι λεπτά τζιράραμε 1 εκατ. ευρώ. Αυτό δεν είχε ξαναγίνει», εξηγούσε στο «business stories» στέλεχος μεγάλης αλυσίδας λιανικής αναφερόμενος στην κορύφωση του πανικού πριν επιβληθούν τα περιοριστικά μέτρα. «Και πάλι είναι σαν να λειτουργούμε διαρκώς σε εορταστική περίοδο.
Η ζήτηση εξακολουθεί να είναι μεγάλη και πλέον βλέπουμε στροφή των καταναλωτών και σε άλλα προϊόντα που δεν ήταν στην πρώτη γραμμή όταν ξέσπασε η κρίση», συμπληρώνει.
Ολες αυτές οι εισπράξεις, ωστόσο, πέρα από την κάλυψη των πάγιων αναγκών των αλυσίδων, εξακολουθούν να παραμένουν στα ταμεία των σούπερ μάρκετ προκαλώντας και την γκρίνια προμηθευτών που πιέζονται για ρευστό.
«Πάγια αυτό που ζητούσε όλη η μεταποίηση είναι να μπει ένα φρένο με τις επιταγές και τις πιστώσεις. Ακόμα περισσότερο σήμερα που επικρατούν αυτές οι ειδικές συνθήκες στην αγορά. Τα σούπερ μάρκετ πρέπει να βοηθήσουν κι εμάς τις βιομηχανίες ώστε απρόσκοπτα να συνεχίσουμε να αγοράζουμε τις πρώτες ύλες, κάποιες εκ των οποίων πρέπει πλέον να προπληρώνονται για να γίνει εισαγωγή», έλεγε στο «b.s.» διευθύνων σύμβουλος γνωστής βιομηχανίας καταναλωτικών ειδών.
Οπως αποτυπώνεται στην ενδιάμεση έκθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ο μέσος όρος προθεσμίας εξόφλησης προμηθευτών συνολικά από τις επιχειρήσεις σούπερ μάρκετ φτάνει τις 100 μέρες, για τις δε 12 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου ο μέσος όρος ανεβαίνει στις 122 μέρες!
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες του «b.s.», λίγο πριν εντοπιστούν τα πρώτα κρούσματα του κορωνοϊού στη χώρα μας υπήρξαν ορισμένες αλυσίδες που ζήτησαν ακόμα μεγαλύτερες διευκολύνσεις από τους προμηθευτές τους…
«Συνήθως οι αλυσίδες τοποθετούν σε τρεις κατηγορίες τους προμηθευτές τους. Η πρώτη είναι οι πολυεθνικές, τις οποίες και φροντίζουν να εξοφλούν πολύ γρήγορα. Η δεύτερη είναι ελληνικές βιομηχανίες με πολύ γνωστά brands. Αυτές συνήθως πληρώνονται εντός 1-1,5 μήνα. Και υπάρχει η τρίτη κατηγορία, οι προμηθευτές που μπορεί να πληρωθούν 4-5 μήνες μετά. Οι τελευταίοι είναι εξάλλου αυτοί που δίνουν γην και ύδωρ για να παραμείνουν στα ράφια μιας αλυσίδας», περιγράφει στέλεχος γνωστής αλυσίδας που όμως δεν θέλει να κατονομαστεί.
Αυτή η πολιτική πάντως, σύμφωνα με στελέχη του λιανεμπορίου, αποτελεί δικλίδα ασφαλείας για τις ίδιες τις επιχειρήσεις λιανικής, ιδίως αυτές που έχουν ιδιαίτερα μεγάλα βάρη (π.χ. η περίπτωση της Σκλαβενίτης), με δεδομένο ότι υπάρχει ο φόβος ότι η αγορά θα κάτσει και τα περιθώρια κέρδους ως προς τα EBITDA παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλά.
πηγη newmoney.gr