Τελικά το ουίσκι δεν προορίζεται μόνον για απόλαυση του ουρανίσκου μας, αλλά και για την κίνηση οχημάτων! Στη Σκωτία πραγματοποίησε πριν λίγες ημέρες την παρθενική του διαδρομή ένα αυτοκίνητο, που είχε στο ρεζερβουάρ του αντί βενζίνης ή πετρελαίου το διασημότερο ποτό της χώρας. Μάλιστα, ο εφοδιασμός του συγκεκριμένου μοντέλου με ουίσκι δεν επηρέασε καθόλου την οδική συμπεριφορά του, ώστε να κάνει στον δρόμο…οκτάρια όπως κάποιοι μεθυσμένοι πότες.
Το πρώτο μοντέλο, που είχε το προνόμιο να δοκιμάσει το απρόσμενο «καύσιμο», ήταν ένα κανονικό Ford Focus παραγωγής. Στο ρεζερβουάρ του μπήκε ένα υγρό, που προερχόταν από τα απόβλητα και τα απορρίματα κατά την παραγωγή του ουίσκι, η οποία είναι βέβαια πολύ υψηλή στη Σκωτία. Εκτιμάται, ότι κάθε χρόνο προκύπτουν από αυτήν περίπου 750.000 τόνοι φλούδες κριθαριού (Draff) και δύο εκατομμύρια λίτρα Pot Ale, όπως ονομάζεται το υγρό που απομένει μετά την απόσταξη.
Ακριβώς αυτά τα υλικά χρησιμοποιεί η εταιρεία Celtic Renewables Ltd, για να παράγει το καύσιμό της με την ονομασία Βιοβουτανόλη (Biobutanol). Όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάρτιν Τάνγκνεϊ της Celtic Renewables, «εξελίξαμε μία διαδικασία ένωσης του υγρού με το στερεό υλικό, προκαλώντας μία εντελώς διαφορετική ζύμωση σε σχέση με την παραδοσιακή, χάρη στην οποία παράγεται η χημική ουσία Βιοβουτανόλη. Και αυτή αποτελεί ένα άμεσο υποκατάστατο, εδώ και τώρα, για τα καύσιμα».
Ο καθηγητής εκτιμά, ότι θα μπορούν να παράγονται κάθε χρόνο στη Σκωτία 15 εκατομμύρια λίτρα Βιοβουτανόλης από τα απόβλητα του ουίσκι. Μάλιστα το νέο καύσιμο μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς μετατροπές τόσο σε κινητήρες βενζίνης όσο και σε πετρελαίου, ενώ δεν αλλάζει καθόλου την οδική συμπεριφορά του οχήματος, όπως διαπίστωσε δημοσιογράφος του BBC, που το δοκίμασε στην πράξη. Τώρα ευελπιστούν ο Τάνγκνεϊ και η ομάδα του, ότι η μέθοδός τους θα υιοθετηθεί και από άλλες χώρες με υψηλή παραγωγή ουίσκι.
Το πρώτο μοντέλο, που είχε το προνόμιο να δοκιμάσει το απρόσμενο «καύσιμο», ήταν ένα κανονικό Ford Focus παραγωγής. Στο ρεζερβουάρ του μπήκε ένα υγρό, που προερχόταν από τα απόβλητα και τα απορρίματα κατά την παραγωγή του ουίσκι, η οποία είναι βέβαια πολύ υψηλή στη Σκωτία. Εκτιμάται, ότι κάθε χρόνο προκύπτουν από αυτήν περίπου 750.000 τόνοι φλούδες κριθαριού (Draff) και δύο εκατομμύρια λίτρα Pot Ale, όπως ονομάζεται το υγρό που απομένει μετά την απόσταξη.
Ακριβώς αυτά τα υλικά χρησιμοποιεί η εταιρεία Celtic Renewables Ltd, για να παράγει το καύσιμό της με την ονομασία Βιοβουτανόλη (Biobutanol). Όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάρτιν Τάνγκνεϊ της Celtic Renewables, «εξελίξαμε μία διαδικασία ένωσης του υγρού με το στερεό υλικό, προκαλώντας μία εντελώς διαφορετική ζύμωση σε σχέση με την παραδοσιακή, χάρη στην οποία παράγεται η χημική ουσία Βιοβουτανόλη. Και αυτή αποτελεί ένα άμεσο υποκατάστατο, εδώ και τώρα, για τα καύσιμα».
Ο καθηγητής εκτιμά, ότι θα μπορούν να παράγονται κάθε χρόνο στη Σκωτία 15 εκατομμύρια λίτρα Βιοβουτανόλης από τα απόβλητα του ουίσκι. Μάλιστα το νέο καύσιμο μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς μετατροπές τόσο σε κινητήρες βενζίνης όσο και σε πετρελαίου, ενώ δεν αλλάζει καθόλου την οδική συμπεριφορά του οχήματος, όπως διαπίστωσε δημοσιογράφος του BBC, που το δοκίμασε στην πράξη. Τώρα ευελπιστούν ο Τάνγκνεϊ και η ομάδα του, ότι η μέθοδός τους θα υιοθετηθεί και από άλλες χώρες με υψηλή παραγωγή ουίσκι.
gazzetta.gr