Πήρε βραβείο εργασία συντοπίτισσας που αφορά την Σπιναλόγκα με έρευνα για τα ιαματικά νερά της

Πρόκειται για μια ευχάριστη είδηση και ξέρουμε ότι σπανίζουν τα χαμόγελα.
Για καινούρια πρόσωπα, ανθρώπους νέους, συντοπίτες μας.
Η Μαρία Τσακονίτη, από το Πάνω Μεραμπέλο, με λαμπρές σπουδές αρχιτεκτονικής στο Παρίσι.
Γνωρίζετε ότι πριν ξεκινήσει η μεγάλη προβολή για τη Σπιναλόγκα με βιβλία, σίριαλ  και χίλιες δυό άλλες δημοσιεύσεις και μελέτες και αναμνήσεις και ταινίες και προτάσεις για Ουνέσκο, η Μαρία είχε συντάξει τη ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ της εργασία στην Ανώτατη Αρχιτεκτονική Σχολή Παρισίων (DESA Paris), πάνω σ’ αυτό το θέμα;

Ήταν το 2008-2009 και ο τίτλος της:
“Σπιναλόγκα, μια πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά. Χωροταξική ισορροπία ανάμεσα σε μια τουριστική περιοχή και έναν ιστορικό χώρο. Προτάσεις για αρμονική αξιοποίηση του νησιού και της γύρω περιοχής”.
Ακολούθησε και μεταπτυχιακή της εργασία το 2009-2010 στο Παρίσι Σορβόνη 4, για την τοπική ανάπτυξη του νομού Λασιθίου, συμπεριλαμβανόμενης πάντα και της Σπιναλόγκας.
Η είδηση; Πριν λίγες μέρες στο Παρίσι, βραβεύθηκαν από την Αρχιτεκτονική σχολή σε τελετή, με την παρουσία και μελών της Ουνέσκο, οι 12 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ διπλωματικές εργασίες απο τις 600 (!) της δεκαετίας 2007-2017. Ανάμεσα στις 12, της Μαρίας από τη Νεάπολη!
Η Μαρία ανακάλυψε σε γαλλικά αρχεία μελέτη και για τα νερά της Σπιναλόγκας. Με ανάλυση του Ινστιτούτου Παστέρ από το 1923 ήδη, που διαπίστωνε ότι τα νερά περιέχουν άλατα πυριτίου και σεληνίου (αντιοξειδωτικές ιδιότητες) καθώς και ασβεστίου και έχουν χαρακτηριστικά ιαματικά, ιδανικά για την επιδερμίδα, ακόμη και για δερματικές παθήσεις!
Η βράβευση αυτή μας κάνει και πάλι υπερήφανους για τον τόπο, διότι και άλλα αξιόλογα τέκνα της περιοχής διαρκώς πετυχαίνουν διακρίσεις σε πολυάριθμους τομείς.
Να προσθέσω μια ευχή, να δούμε σύντομα, ΤΩΡΑ, αρκετό από αυτό το νέο αίμα να απλώνει τα φτερά του ΙΣΟΤΙΜΑ και όχι ελεγχόμενα κάτω από την προστατευτική σκέπη δεινόσαυρων της εξουσίας που αναγκαστικά προφυλάσσουν τη θέση τους με το να τους ελέγχουν και κατευθύνουν, διαφορετικά τους παραγκωνίζουν.
Για να επέμβουν ετούτοι οι ικανοί μας των 30-35 ετών στα κοινά και να χαράζουν ανοιχτόμυαλα την πορεία του τόπου, διότι πρέπει να αποτελέσουν όχι το από άλλους “ορμηνεμένα καλουπωμένο” μέλλον αλλά το επιτυχημένο αυτόφωτο παρόν.
Στέλιος Αδαμάκης