Ο Πνευματικός Πατέρας
Κάθε άνθρωπος έχει τον κατά σάρκα πατέρα του, εκείνον στον οποίο οφείλει την έλευσή του στη ζωή. Ο χριστιανός όμως εκτός από το φυσικό πατέρα του έχει και πνευματικό πατέρα. Αυτόν που τον αναγέννησε πνευματικά, που τον εισήγαγε στην εν Χριστώ ζωή και που τον κατευθύνει στο δρόμο της σωτηρίας. Η φυσική γέννηση μας φέρνει στη ζωή. Μας εντάσσει στην ανθρώπινη κοινότητα. Και η εν Χριστώ αναγέννησή μας – μια αλλιώτικη γέννα – μας εισάγει στην κοινωνία της Εκκλησίας και μας χαρίζει τη δυνατότητα νά ζήσουμε τη ζωή του Χριστού.
‘Όπως ο Απόστολος Παύλος, για τους χριστιανούς της Κορίνθου δεν ήταν απλώς ο παιδαγωγός και ο δάσκαλος εν Χριστώ, αλλά ο πατέρας. Αυτός που τους είχε αναγεννήσει πνευματικά. Αυτός που τους είχε εισαγάγει στην οικογένεια των λυτρωμένων. Η αποστολική του καρδιά φλεγόταν από την αγάπη για τα πνευματικά του παιδιά. Και αυτή η εν Χριστώ πατρική αγάπη αποτελούσε τήν κινητήρια δύναμη των αποστολικών φροντίδων του. ΄Ηθελε να τους μεταδώσει όχι μόνο το Ευαγγέλιο αλλά και την ψυχή του (Α’ Θεσσ. 2, 8). Αγωνιζόταν με πόνο να μορφώσει μέσα τους το Χριστό (Γαλ. 4, 19). Δεν σταματούσε να νουθετεί «ένα έκαστον» και «μετά δακρύων», επιδιώκοντας την πνευματική τους οικοδομή και τη σταθεροποίησή τους στην εν Χριστώ ζωή (Πράξ. 20, 31. Εφ. 4,12-16).
Αυτόν τον Πνευματικό Πατέρα ζητάει και η Ιερά Μητρόπολις μετά την κοίμηση του Μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Νεκταρίου.
Ο νέος Ποιμενάρχης της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου καλείτε να συνεχίσει το Θεάρεστο έργο του μακαριστού κυρού Νεκταρίου και να γίνει ο Πνευματικός Πατέρας κλήρου και λαού.
Εδώ θέλω να σταθώ στο πρόσωπο εκείνο που το ξέρουνε και τον αγαπούνε, που είναι γόνος της Νεαπολίτικης γης, είναι ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου Αρχιμανδρίτης Τίτος Ταμπακάκης.
Ο Πατέρας Τίτος πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να εκλεγεί Επίσκοπος, εφοίτησε στην Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή, αποφοίτησε από το τμήμα της Ποιμαντικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, παρακολούθησε σεμινάριο επί τέσσερα έτη στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης με θέμα Φιλοσοφία στην Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή περίοδο και τον πολιτισμό των περιόδων αυτών και επίσης είναι υποψήφιος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Η Ιερατική του πορεία ξεκίνησε το Μάρτιο 1993 που χειροτονήθηκε διάκονος υπό του Μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Νεκταρίου, το Μάρτιο του 2002 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και το Μάιο του ιδίου έτους εχειροθετήθηκε σε Αρχιμανδρίτη, από το έτος 2003 έως το 2007 διακόνησε την ιερά Μητρόπολη Γαλλίας όπου υπηρέτησε ως Αρχιερατικός Επίτροπος Βορείου Γαλλίας, Ιερατικός Προϊστάμενος του Ιερού Καθεδρικού Ναού Αγίου Στεφάνου Παρισίων και ως Διευθυντής της Φοιτητικής Εστίας της Ιεράς Μητροπόλεως. Το έτος 2007 επέστρεψε στην Ιερά Μητρόπολη Πέτρας και διορίσθηκε ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως έως το 2015 που με την υπ΄ αριθμ. 33/25-8-2015 Πράξη του Μακαριστού Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κυρού Νεκταρίου, διορίστηκε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως.
Ακούγεται σε διάφορους κύκλους ότι ο πατήρ Τίτος είναι σε νεαρά ηλικία για να αναλάβει τα καθήκοντα του Επισκόπου, κατά το εκκλησιαστικό δίκαιο και σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Κρήτης ο πατήρ Τίτος πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να εκλεγεί Επίσκοπος. Πέρα από αυτό όμως η εκκλησία χρειάζεται νέους ανθρώπους, νέο αίμα με φλογερή ψυχή και καρδιά. Ο πατήρ Τίτος είναι κοντά σε όλες τις ηλικίες στο μέσο θα έλεγα γιατί το Σώμα της Εκκλησίας και μιλώ για τον πιστό λαό του Θεού δεν είναι μόνο οι μεγάλοι σε ηλικία αλλά είναι και η νέα γενιά, τα νέα παιδιά και ζούμε σε επικίνδυνες εποχές για την νέα γενιά και ένας νέος Επίσκοπος μπορεί να καταλάβει τις ανάγκες των νέων και να σταθεί δίπλα τους συμπαραστάτης και αρωγός τους.
Είναι κατηρτισμένος με γνώσεις και η εκκλησία της Κρήτης αλλά και η Μητέρα Εκκλησία το Οικουμενικό Πατριαρχείο χρειάζονται κατηρτισμένους κληρικούς και Επισκόπους διότι υπάρχουν και οι επικείμενοι Διαχριστιανικοί και Διαθρησκειακοί διάλογοι μεταξύ των Εκκλησιών και η συμβολή των Ορθοδόξων κληρικών είναι μεγάλη για την ένωση της Εκκλησίας του Χριστού σε μια μεγάλη Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Ο Αρχιμανδρίτης Τίτος το γνωρίζουν όλοι, ήταν επί σειρά ετών το δεξί χέρι του Μακαριστού Μητροπολίτου έως την κοίμηση του , γνωρίζει κάθε πέτρα της Ιεράς Μητροπόλεως και τις ανάγκες της κάθε ενορίας από την Ελούντα που ξεκινάει η Μητροπολιτική Περιφέρεια και φθάνει έως το Λασίθι και εκτός αυτού πρέπει να συνεχιστεί το έργο του αοίδιμου Μακαριστού Γέροντος Νεκταρίου που είναι σημαντικό και ο πατήρ Τίτος το γνωρίζει πολύ καλά.
Όπως προανέφερα η Μητροπολιτική Περιφέρεια εκτείνετε από την Ελούντα έως το Λασίθι, Μάλια, Χερσόνησο βλέπουμε μια κατεξοχήν τουριστική Μητρόπολη δέχεται πλημμυρίδα επισκεπτών κάθε χρόνο απ’ όλο τον κόσμο και ο Μακαριστός Νεκτάριος ήταν Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Θρησκευτικού Τουρισμού της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης και ανέπτυξε πάρα πολύ τον Θρησκευτικό Τουρισμό όσο στην Μητρόπολη Πέτρας αλλά και σε ολόκληρη την Κρήτη.
Ο Θρησκευτικός Τουρισμός ακράδαντα αποτελεί ένα στοιχείο ενότητας και κοινωνίας των ανθρώπων, ανάδειξης του ανθρωπίνου προσώπου και πρέπει να ευχαριστούμε τους επισκέπτες που έρχονται στα θρησκευτικά μας μνημεία, που είναι προσκυνητές και της Εκκλησίας μας. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Πατέρας Τίτος που έχει συμβάλει και εκείνος τα μέγιστα με τον Μακαριστό κυρό Νεκτάριο στην ανάπτυξη του Εκκλησιαστικού τουρισμού και στην ανάδειξη των Ιερών Μνημείων του τόπου μας.
Εν τούτοις όλα αυτά τα χρόνια είδαμε στο πρόσωπο του Πατήρ Τίτου όλα εκείνα που διδάχτηκε από τον Μακαριστό Γέροντα του κυρό Νεκτάριο, την υπακοή, την αγάπη, την ταπεινότητα, είδαμε έναν απλό Αρχιμανδρίτη , προσηνή και δεινό κήρυκα του Ευαγγελίου και είναι σε όλους γνωστό ότι δεν τον συγκινούν καθόλου οι παντός είδους κοσμικές εξουσίες, παρά η αφοσίωση του στο θέλημα και το έργο του Κυρίου.
Ο λαός της Μητρόπολης, κληρικοί και λαϊκοί βλέπουνε στον πατέρα Τίτο τον συνεχιστεί του έργου του αοίδιμου Νεκταρίου , ακόμα βλέπουνε τον επόμενο Πνευματικό τους Πατέρα που θα θέσουν την κεφαλή τους επί του ωμοφορίου του και θα εμπιστευτούν την σωτηρία της ψυχής τους στα χέρια του Επισκόπου τους, που είναι εις τύπον και τόπο Χριστού και εκείνος με την σειρά του, δια των προσευχών του, θα εμπιστευτεί την σωτηρία όλων στον Αρχιποίμενα Χριστό.
Μ.Μ
.
