Η Τρελα καλεσε ενα απογευμα στο σπιτι τους φιλους της.
Μετα τον καφε, τους προτεινε κρυφτο να παιξουν.
“Τι ειναι αυτο;” ρωτησε αμεσως η Περιεργεια.
“Θα κρυφτειτε και αφου μετρησω ως το εκατο, θα δουμε ποσους απο σας θα βρω”.
Δεχτηκαν ολοι εκτος απο το Φοβο και την Οκνηρια.
“Ενα, δυο, τρια” αρχισε η Τρελα να μετραει.
Η Βιασυνη κρυφτηκε πρωτη, οπου της ετυχε.
Η Δειλια καθυστερουσε, τελευταια πηγε αναμεσα στα δεντρακια, πως να μην ενοχλησει.
Η Χαρα κατευθυνθηκε στη μεση μεση του κηπου, σαν να γυρευε αντιληπτη να γινει αμεσως.
Η Θλιψη εβαλε τα κλαματα, δεν εβρισκε την καταλληλη γωνια.
Ο Φθονος κολησε διπλα στο Θριαμβο, στηθηκε εκεινος μπροστα μπροστα, ηθελε αμεσως να τον δουν.
Ο Δισταγμος αναμεσα σε δυο δενδρα, στ’ αριστερο ή στο δεξι, δεν αποφασιζε σε ποιο να παει.
Η Τρελα συνεχιζε να μετραει και οι υπολοιποι προσπαθουσαν να κρυφτουν.
Η Απογοητευση ακουγε σαν χαμενη τη φιλη της να εχει φθασει ηδη στο ενενηντα, τιποτα ακομη δεν ειχε καταφερει να σκεφθει.
Εκατο! Φωναξε η Τρελα. Και αρχισε ευθυς να ψαχνει.
Την πρωτη που ξετρυπωσε ηταν η Περιεργεια: ειχε εγκαταλειψει την κρυψωνα της για να δει ποιον αραγε πρωτο θα ευρισκαν.
Και μετα καθολου δυσκολο δεν ηταν να βρει και τη Βιασυνη που αδημονουσε, τη Δειλια που δεν τολμουσε, τη Χαρα που επρεπε να την εκφρασει, τη Θλιψη που κρυφτηκε χωρις διαθεση, το Φθονο που ετρεχε σε αλλους διπλα να κολησει.
Μα και το Θριαμβο που ηθελε οπωσδηποτε να τον προσεξουν, το Δισταγμο που αλλαζε συνεχως γνωμη καθως και την Απογοητευση, που μαχη γι αποφαση δεν αποφασιζε να δωσει.
Οταν ολοι εκει γυρω μαζευτηκαν, η Περιεργεια πεταχτηκε και ρωτησε:
“Κι ο Ερωτας, που ειναι”; Αληθεια, που να ‘μενε ‘κεινος αραγε κρυμμενος;
Η Τρελα αρχισε παλι να ψαχνει.
Πουθενα, αφαντος ο Ερωτας μας.
Μεχρι που πισω απο μια τριανταφυλλια τον υποψιασθηκε οτ’ ηταν.
Πηρε ενα ξυλο κι αρχισε τα κλαδια και τα ομορφα τα ροδα να παραμεριζει.
Ωσπου μια κραυγουλα πονεμενη ακουσε.
Με το ξυλο σπρωχνοντας,ενα κλαδι με μεγαααλα αγκαθια ειχε στα ματια μπει του καημενου του κρυμμενου Ερωτα. Ξετρελαμενη η Τρελα συγνωμη ζητησε.
Εκλαψε, μετανοιωμενη.
Και για να εξιλεωθει υποσχεθηκε παντου να τον ακολουθει.
Απο τοτε, ο Ερωτας ειναι τυφλος και η Τρελα παντα τον συνοδευει.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΔΑΜΑΚΗΣ