Το σημαντικότερο για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας είναι να νιώθουν χρήσιμοι, να νιώθουν ότι προσφέρουν σε πολλαπλές δραστηριότητες .
Αυτό είναι το φάρμακο τους γιατί τους γεμίζει χαρά να μαγειρεύουν, να κάνουν μόνοι τους τις δουλειές του σπιτιού, να εργάζονται όπως μπορούν και να προσέχουν τα εγγόνια τους. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία, διατηρούνται αυτόνομοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ότι πιστεύουν οι νεότεροι.
Το διαπίστωσα σε μια βόλτα μου στην Κριτσά Λασιθίου εκεί στην οδό Κριτσωτοπούλας ,συναντώντας μια γιαγιά την Αικατερίνη Κουτουλάκη, το (Κατερίνι) όπως την αποκαλούν οι συγχωριανοί της.
Καθούμενη εκεί στα σκαλιά του σπιτιού της έσπαγε τα αμύγδαλα χρησιμοποιώντας «αμόνι», το εργαλείο του παλιού τσαγκάρη με σίδερο και μια ξύλινη σανίδα για να είναι σταθερό, δεν χρειαζόταν πολύ δύναμη. Το χαμόγελο και η ικανοποίηση της για έργο που πρόσφερε ήταν αρκετά.
Με εντυπωσίασε ο τρόπος που συσκεύαζε την σοδειά της, μικρά σακουλάκια ραμμένα με άσπρη κλωστή που έμοιαζαν σαν κέντημα. Ήταν χαρούμενη πολύ προσφέροντας τα σε κάθε περαστικό μαζί με μια τσικουδιά για το καλωσόρισμα. Πως μπορεί να αρνηθεί κάποιος τέτοιες εικόνες, στιγμές ανεκτίμητης αξίας που τις βλέπουν οι νεότεροι και είμαι σίγουρη πως παίρνουν δύναμη.
Ας μην τους ξεχνάμε ποτέ και σήμερα ειδικά 1η Οκτωβρίου, ημέρα αφιερωμένη στην τρίτη ηλικία να πούμε χρόνια πολλά σε αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν ακόμα και δεν το βάζουν κάτω.!!!
ΜΑΡΙΑ ΚΑΣΩΤΑΚΗ
