ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΤΡΑΣ ΚΑΙ ΧΕΡΡΟΝΗΣΟΥ
ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΕ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ
Ο Σύνδεσμος Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου εκφράζει τη θλίψη του και τον προβληματισμό του για την αλλαγή του καθεστώτος λειτουργίας της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Ιερός αυτός Ναός, παρά τις βεβηλώσεις που ανά τους αιώνες υπέστη, παραμένει τόσο η χαρακτηριστικότερη έκφραση του δόγματος και της πίστεώς μας, όσο και η ιδανική εφαρμογή των επιτευγμάτων της ανθρώπινης διάνοιας και δημιουργίας. Εάν όμως το θεωρήσουμε μόνο ως αρχιτεκτονικό θαύμα ή ως εικαστική κιβωτό έργων τέχνης, αξιολογώντας το νεστοριανικά, το υποβιβάζουμε αφάνταστα, καθώς ο σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκε, η ψυχή αυτού του μνημείου, ήταν η δοξολογία του εν Τριάδι Θεού.
Η μνήμη του λαού μας είναι συνυφασμένη με τον ιερό τούτο τόπο, που φιλοξένησε στιγμές δόξας, μυστικές ικεσίες και εναγώνιες προσευχές. Οι κορυφαίες στιγμές του βίου της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, εντεταγμένες στην υπέρλαμπρη λειτουργική ζωή, ενδεδυμένα την περιώνυμη βυζαντινή μεγαλοπρέπεια που οι χρονικογράφοι δυσκολεύονταν να περιγράψουν, έλαβαν χώρα εκεί. Μνημονεύουμε όμως και τραγικών γεγονότων που διεκτυλίχθησαν εκεί, όπως η ανελέητη σφαγή του τελευταίου εκκλησιάσματος, το ξημέρωμα της 29ης Μαΐου 1453, που σήμανε την ολοκλήρωση της Αλώσεως της Πόλεως. Από τότε, μυστικοί πόθοι και θρύλοι περιέβαλαν τον χώρο αυτό, με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα πλημμυρίσει και πάλι από τη χάρη των Ιερών Μυστηρίων.
Η μέχρι πρότινος λειτουργία του Ναού της Αγίας Σοφίας ως μουσείου αποτελούσε μια συμβιβαστική λύση, το μη χείρον. Η μετατροπή της όμως σε τέμενος προσβάλει το κοινό χριστιανικό και δη ρωμαίικο αίσθημα, αφού δεν μπορούμε να δούμε τον τόπο αυτό παρά ως την κοιτίδα μας, ως τον τόπο των δικών μας προγόνων, των οποίων τα χέρια ανήγειραν και κόσμησαν και που, εκεί μέσα, υψώθηκαν προσευχητικά προς τον Θεό. Η κίνηση αυτή ανακαλεί στη μνήμη μας τους Σουλτάνους που δήμευαν Ναούς για να τους μετατρέψουν σε τζαμιά, ως επίδειξη ισχύος στον καταδυναστευόμενο ορθόδοξο λαό. Το γεγονός κρίνεται ακόμη προκλητικότερο, αφού δεν υφίσταται κάποια ανάγκη εξυπηρέτησης της μουσουλμανικής λατρείας, αλλά πραγματοποιείται μάλλον προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών πολιτικών συμφερόντων.
Προσευχόμαστε ο Θεός να στηρίξει στη νέα αυτή δοκιμασία τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και την ομογένεια που τον περιβάλλει, οι οποίοι αγωνίζονται για να διαφυλάξουν την κανδήλα του Γένους αναμμένη, εν μέσω πειρασμών και θλίψεων. Έχουν μακρά και πικρή πείρα αφού δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν βιώσει ανάλογες ή και χειρότερες εξουθενώσεις, γι’ αυτό όμως μπορούν και να μας βεβαιώσουν ότι τῇ ταπεινώσει κτῶνται τά ὑψηλά. Προσευχόμαστε και ελπίζουμε η απόφαση αυτή να αναθεωρηθεί στο άμεσο μέλλον. Η ιστορία είναι ο αψευδής μάρτυρας ότι η αλαζονεία και η αδικία δεν έχουν θεμέλια και γι’ αυτό πάντοτε καταπίπτουν. Επαναλαμβάνουμε τα λόγια του πολλάκις και πολλαχώς αδικηθέντος και καταδιωχθέντος Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας: ὑποσταλῶμεν μικρόν, ὦ φίλοι· νεφύδριον γάρ ἐστι καί παρέρχεται.