in , , ,

Η γιορτή της μουσικής από το Ωδείο Τέχνης, fotos

Με τον καλύτερο τρόπο έκλεισε η φετινή περίοδος στο Ωδείο Τέχνης Κρήτης του Αγίου Νικολάου με μια γιορτή για την μουσική και την παγκόσμια ημέρα της. 

Την Παρασκευή και το Σάββατο το βράδυ  το ΡΕΞ πραγματικά πλημμύρησε από μουσική, μουσική για όλους από όλους, μουσική κλασσική, παιδικές μελωδίες, μουσική της παράδοσης, του λαϊκού πενταγράμμου, της Ροκ Ελληνικής και ξένης σκηνής, μουσικές και τραγούδια αγαπημένα που έχουν αντέξει στο χρόνο. 

Οι μαθητές του ωδείου, μικροί, πιο μικροί, έφηβοι και ενήλικες, οι καθηγητές τους, οι χορωδίες του ωδείου από τα εργαστήρια και η μοναδική χορωδία των γονέων των παιδιών καταχειροκροτήθηκαν από το κατάμεστο και στις δύο βραδιές ΡΕΞ.   

Πρωτοτυπία πέρα από την πληθώρα των μουσικών θεμάτων και ακουσμάτων ήταν και η συμμετοχή τόσο των γονιών των μικρών μαθητών, των αδελφιών τους ακόμα και των φίλων τους σε μια προσπάθεια να εορταστεί η μουσική από όλους, έτσι όπως και έγινε. 

Τα παιδιά τραγούδησαν με τους γονείς τους, έπαιξαν μουσική μαζί τους, γονείς συνοδεύτηκαν από τα παιδιά τους  στις δικές τους προσπάθειες ενώ κατέπληξε η μικτή χορωδία μικρών και μεγάλων γονιών και συγγενών και φίλων κάνοντας όλο το ΡΕΞ μια παρέα που τραγουδούσε όλη μαζί.  

Η Σοφία Αρακαδάκη και η Ειρήνη Παναγιωτάκη σχολίασαν ότι αλλιώς είχαν κατά νου να γίνει η φετινή γιορτή της μουσικής και τελικά πραγματοποιήθηκε εντελώς πιο διαφορετική και αυτό μόνο καλό ήταν. 

«’Όταν ξεκινήσαμε να οργανώνουμε την εκδήλωση δεν είχαμε στο νου μας ότι έτσι θα κατέληγε και αυτό για μας ήταν ευχάριστη πολύ εξέλιξη. Ακούγαμε από τους γονείς, μα τι ώρα θα περάσω να πάρω το παιδί μου, πόσο κρατά η πρόβα, γιατί άργησε και άλλα παρόμοια μέχρι που έπεσε η ιδέα για να απαντήσουμε σε όλα αυτά να πούμε στους ίδιους τους γονείς να έρθουν και να δουν μόνοι τους τι κάνουμε, και έτσι ξεκίνησε. Σιγά σιγά ο ένας γονιός είπε ότι «παίζω και εγώ μουσική, παίζω και εγώ ένα όργανο» ακολούθησε και ο άλλος και ανακαλύψαμε ότι κάλλιστα θα μπορούσε όλο αυτό να γίνει μια εκδήλωση. Βέβαια δεν θα χωρούσε σε μια μέρα και έτσι το κάναμε 2ημερο, ώστε να τα ακούσουμε όλα από όλους για…όλους μας.» 

είπαν. Περισσότερα από 70 διαφορετικά μουσικά θέματα παρουσιάστηκαν με τέτοια ροή είχε σύνολο και τις δύο μέρες πάνω από 5 ώρες μουσικής. Ήταν ένα μουσικό ταξίδι που δεν τελείωσε, συνεχίζεται σε κάθε σπίτι σε κάθε παιδικό δωμάτιο και όχι μόνο που έχει μουσικό όργανο, σε κάθε ανθρώπινη ψυχή που την αγγίζουν οι μελωδίες, οι ήχοι και τα τραγούδια, ένα ταξίδι, αυτό της μουσικής που απλά κάποια στιγμή ξεκίνησε και δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.



κείμενο φωτογραφίες
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ