Τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο τον είχαμε όλοι δει και θαυμάσει, σαν μαθητή, στην παρέλαση του σχολείου του το 1998 στο Κορωπί, όταν σαν σημαιοφόρος είχε την γαλανόλευκη στο αναπηρικό του καροτσάκι και είχαμε όλοι πάρει δύναμη κουράγιου και θέλησης.
Λίγο αργότερα ο μαθητής γίνεται φοιτητής γιατρός και σήμερα λίγο πιο πάνω από τα 30 χρόνια του εργάζεται σαν ψυχίατρος, βρίσκεται εξ απαλών ονύχων σε αναπηρικό αμαξίδιο λόγω νωτιαίας μυϊκής ατροφίας, χάνοντας σταδιακά την ικανότητα που είχε ως τα 13-14 χρόνια του να κινεί τα άνω άκρα, είναι κάτι παραπάνω από υγιής. Δομημένος, ανθρώπινος, αφοπλιστικά έτοιμος να αντιμετωπίσει τις μικρές και μεγάλες κρίσεις της ζωής.
Εντυπωσιάζει καθώς στέκεται μακριά από τους συνήθεις χαρακτηρισμούς περί τύχης και ατυχίας που αρέσκονται να χρησιμοποιούν οι αρτιμελείς και πλήρως λειτουργικοί κοινοί θνητοί. Πλέον μας συστήνεται και σαν υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το κόμμα των Πρασίνων και την επικοινωνία της ΑΝΑΤΟΛΗΣ μαζί του βοήθησε γραμματέας του συλλόγου των ΑΜΕΑ Αγίου Νικολάου Μαριάννα Διαμαντοπούλου που είναι πολύ καλή φίλη του ίδιου.
Πάντα με την δυναμική και την αποφασιστικότητα που έχει απάντησε στην ερώτηση τι τον έκανε να ασχοληθεί και με την πολιτική «Θέλω και μέσα από αυτή μου την συμμετοχή να αναδείξω παντού την διαφορετική μας φυσιολογικότητα, γιατί εμείς τα άτομα με την όποια δυσκολία έχουμε τα καταφέρνουμε μια χαρά, έχουμε μάθει να ζούμε έτσι, στους άλλους ξενίζει πιο πολύ αυτή μας η διαφορετικότητα.
Τα όρια του καθενός από εμάς δεν μπορεί κανείς να τα δει ούτε και να τα νοιώσει και σαν άτομα με αναπηρία δεν είμαστε μόνο αυτό. Προσωπικά νοιώθω τον εαυτό μου σαν πολίτη της κοινωνίας έτοιμο να ασχοληθεί με τα κοινά και με τα θέματα που απασχολούν τους συνανθρώπους μου. Δεν είμαι άτομο με αναπηρία μόνο, είμαι ένας ενεργός πολίτης που έχω κάτι παραπάνω από πολλούς άλλους, την αναπηρία μου.
Βλέποντας και ζώντας τις όποιος δυσκολίες αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα μας όλοι οι πολίτες με έκαναν να θέλω να ασχοληθώ με τα κοινά και να συστρατευτώ με τους Πράσινους στις επόμενες Ευρωεκλογές.
«Σε ένα κόσμο που αλλάζει, πρέπει να αναπροσδιορίσουμε τις ανάγκες μας. Με ένα πιο ανθρώπινο πρίσμα, είναι η στιγμή που χρειάζεται μια δομική αλλαγή για να οικοδομήσουμε την Ευρώπη που θέλουμε, την Ελλάδα που ονειρευόμαστε. Δεν είναι μια ουτοπία, είναι ένα όνειρο που με πείσμα και θέληση μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Το πολιτικό μοντέλο πρέπει να αλλάξει. Η κοινωνία των πολιτών, των δικαιωμάτων και του ανθρωπισμού πρέπει να αναδυθεί.» είπε ακόμα ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος αριστούχος ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακό στην προαγωγή ψυχικής υγείας – πρόληψη ψυχιατρικών διαταραχών, δραστήριος σε θέματα Ανεξάρτητης Διαβίωσης των ΑΜΕΑ.
«Θέλω με την συμμετοχή μου στα κοινά να κάνω ότι μπορώ για να γίνει η καθημερινότητα των πολιτών τούτης της χώρας καλύτερη και πιο ανθρώπινη.
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ