2 Απριλίου και καθώς είμαστε στην εκπνοή του προγράμματος προγραμματίζουμε την τελευταία δράση μας, που είναι και η πιο σημαντική. Ώρα 8 το πρωί και εμφανίζεται η κυρία μας στο σχολείο κρατώντας τα παιχνίδια στο χέρι.Έχουμε όλοι ενθουσιαστεί που τα κρατάμε στα χέρια μας. Ο Γιάννης Κ., που τόσο καιρό δούλεψε για το παιχνίδι και πριν μία εβδομάδα έσπασε το πόδι του, το βλέπει και σχεδόν κλαίει…
Πρέπει όμως να πιάσουμε δουλειά, δεν υπάρχει τώρα χρόνος για συναισθηματισμούς. Πρέπει να βάλουμε μέσα σε κάθε κουτί τα ζάρια, τα πιόνια, όπως επίσης και το φυλλάδιο με τους κανόνες του παιχνιδιού.
Ξεκινάμε λοιπόν για τα δύο δημοτικά της Νεάπολης όπου μας περιμένουν τα παιδιά της έκτης τάξης με τους δασκάλους τους για να τους παρουσιάσουμε το ιστολόγιο μας και να παίξουμε μαζί τους το παιχνίδι μας.Πρώτη στάση το πολύ δραστήριο 2ο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης. Εκεί μας υποδέχεται εγκάρδια η Διευθύντρια, η κ. Κατερίνα και πάμε κατευθείαν στο ψητό!Αφού μιλήσαμε στα παιδιά για το ιστολόγιο και τη δράση μας ήρθε η ώρα για παιχνίδι!
Ο καθένας μας πήρε από ένα παιχνίδι και τρία πιτσιρίκια και αφού τους εξηγήσαμε το παιχνίδι παίξαμε μαζί τους. Για μισή ώρα οι δάσκαλοι και καθηγητές μας κοίταζαν να παίζουμε και απορούσαν πώς γίνεται να μη χρειάζεται να κάνουν παρατηρήσεις. Όλη αυτήν την ώρα άκουγες μόνο παιδιά να παίζουν, να γελούν και να περνούν καλά…
Μετά από αρκετή ώρα έπρεπε να αποχαιρετήσουμε τους μικρούς μας φίλους. Όμως πριν φύγουμε τους είχαμε μία έκπληξη…ένα παιχνίδι ήταν το δώρο τους από εμάς, για να μπορούν όποτε θέλουν να παίζουν και να μας θυμούνται!
Φύγαμε τρέχοντας γιατί έπρεπε να προλάβουμε να πάμε και στο αγαπημένο 1ο Δημοτικό. Εκεί μας υποδέχτηκαν η κ. Αριστέα, η Διευθύντρια και ο Πάτερ Αγαθάγγελος, ο δάσκαλος της έκτης τάξης.
Αφού ενημερώσαμε τα παιδιά και τους δασκάλους ανοίξαμε τα μαγικά κουτιά και άρχισε η διασκέδαση!
Στο 1ο Δημοτικό αναλάβαμε το ρόλο των οργανωτών και καθοδηγητών. Ο καθένας μας ανέλαβε να δείξει σε 4 παιδιά το παιχνίδι και να τους υποστηρίζει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν!Μας ρωτούσαν πού μπορούν να βρουν το παιχνίδι γιατί τους άρεσε πάρα πολύ!Η αλήθεια είναι ότι λίγο κορδωθήκαμε από υπερηφάνεια όταν το ακούσαμε αυτό, αλλά προσπαθήσαμε να φανούμε μετριόφρονες!
Η ώρα έχει πάει μία και διαπιστώσαμε πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος όταν περνάς καλά!Τα πιτσιρίκια δεν χορταίναν το παιχνίδι με τίποτα αλλά έπρεπε να φύγουμε..Χαρίσαμε το παιχνίδι στην κ. Αριστέα και αποχαιρετήσαμε τους μικρούς μας φίλους.
Φεύγουμε πολύ κουρασμένοι, αλλά και γεμάτοι από συναισθήματα ικανοποίησης και χαράς. Και καθώς περπατάμε συζητάμε και η σκέψη μας γυρίζει αρκετούς μήνες πίσω, όταν η κ. Κατσελάκη και η κ. Τσιτούρη μας εξηγούσαν τι σημαίνουν οι φράσεις ‘Unblock the past-Share for the Future’ και συνειδητοποιούμε ότι με τη σημερινή δράση νιώθουμε ότι κάναμε ακριβώς αυτό. Ξεκλειδώσαμε το πλούσιο παρελθόν της μικρής μας πόλης και το μοιραστήκαμε με το μέλλον της που δεν είναι άλλο από τα παιδιά και χτίζεται με κόπο στο σχολείο!
Συντάκτες: Κουτάντου Ζαμβία, Τζεβελεκάκη Μαρία, Ψαλλιδάκης Κων/νος, Φαϊτάκης Γιάννης, Λυρώνης Μιχάλης, Τερζάκης Άγγελος
πηγη lasithiculture