Η ανθρωπιά υπάρχει και αναδεικνύεται σε μερικά καθημερινά και ασήμαντα για πολλούς πράγματα και γεγονότα.
Πρωί Παρασκευής με το νέο κινητό στην τσέπη πάνω στην μηχανή όπου στην Επιμενίδου το κινητό γλιστρά πέφτει και …. ξεκινά η έρευνα. Βήμα βήμα όλο το δρόμο που είχαν κάνει να ψάχνω κάτω από αυτοκίνητα, μέσα σε αποχετεύσεις, κάτω από τα δέντρα στην άκρη του δρόμου.
Ρωτώ και ξαναρωτώ επαγγελματίες και περαστικούς μήπως και κάτι είδαν, τίποτα… Απογοήτευση …διότι δημοσιογράφος χωρίς κινητό, επαφές, μαιλ, φωτογραφίες, βίντεο κλπ νοιώθει σαν…
2 ώρες ψαξίματος δεν απέδωσαν καρπούς, επιστροφή στο κατάστημα της wind για να μου πουν τι να κάνω, ευτυχώς ήδη είχα ασφαλίσει την συσκευή με 22 ευρώ οπότε τα χειρότερα που σημαίνουν νέα αγορά είχαν αποφευχθεί.
Από το κατάστημα τελευταία κλήση στον αριθμό μου, και ξαφνικά το χαμόγελο επέστρεψε, απάντησε ένας κύριος οδηγός στην μεταφορική εταιρεία ΧΑΒΑΚΗΣ «Ναι γεια σας έχω το κινητό σας το βρήκα στην Επιμενίδου και ευτυχώς που δεν το πάτησα. Σας περιμένω στο τάδε βενζινάδικο ελάτε να το πάρετε…” σας ευχαριστώ.
Εργαζόμενοι με ήθος, άνθρωποι με αξιοπρέπεια και τελικά δεν έχουν όλα χαθεί.
ΘΑΝΟΣ Κ.
