Η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου ολοκληρώνει το πρόγραμμα εβδομαδιαίων προβολών επιλεγμένων ταινιών με ελεύθερη είσοδο, με την προβολή της πολυβραβευμένης ταινίας «Αληθινή ιστορία-The Straight Story», την Πέμπτη 26 Μαρτίου στις 21:30 στο Κινηματοθέατρο REX.
Η ταινία είναι παραγωγής ΗΠΑ 1999 και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο ταλαντούχος Ντέιβιντ Λιντς. Πρωταγωνιστεί ο υποψήφιος για όσκαρ ερμηνείας Ρίτσαρντ Φάρνσγουορθ και οι Σίσι Σπέισεκ, Χάρι Ντιν Στάντον, Νταν Φλάνερι.
Η «Αληθινή ιστορία» έχει αποσπάσει 18 σημαντικά βραβεία (μεταξύ τους ευρωπαϊκά και βρετανικά βραβεία κινηματογράφου) και 31 υποψηφιότητες (Κάννες, Σικάγο, Χρυσή Σφαίρα κ.α)
Η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του Alvin Straight, ενός ηλικιωμένου ανθρώπου, που ζει μια ήσυχη ζωή σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Όταν μαθαίνει ότι ο αδερφός του (με τον οποίο τα τελευταία δέκα χρόνια δεν έχει καμιά επικοινωνία) είναι σοβαρά άρρωστος, αποφασίζει να τον επισκεφτεί και να συμφιλιωθεί μαζί του, αφήνοντας στην άκρη εγωισμούς και μίση.
Ξεκινά ένα ταξίδι με το μοναδικό μέσο που έχει στη διάθεσή του, μια θεριστική μηχανή του γκαζόν, επειδή λόγω κακής όρασης δεν έχει άδεια οδήγησης. Παρά τις δυσκολίες είναι αποφασισμένος να φτάσει στον προορισμό του, εγχείρημα καθόλου εύκολο αφού θα χρειαστεί να είναι στο δρόμο πάνω από έξι βδομάδες, καλύπτοντας μια απόσταση εκατοντάδων μιλίων…
Μια συγκινητική, ανθρώπινη κι ολότελα διαφορετική ταινία του Λιντς, ένα πανέμορφο, συναισθηματικό road movie. Ο Λιντς, με καθαρό βλέμμα μας δίνει μια άλλη άποψη του δρόμου, μια άλλη πορεία ενός στεριανού γερο- Οδυσσέα, που μας παρασύρει στον κόσμο του και καταφέρνει να μας πείσει πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, και πως τελικά οι «Ιθάκες» είναι για να μας σπρώχνουν στο ταξίδι…
Η ταινία επικεντρώνεται στο ταξίδι του Άλβιν και στους ανθρώπους που συναντά. Μέσα από αυτές τις επαφές διαγράφει και από ένα κομμάτι του εγωισμού του κάθε φορά, γιατί ανακαλεί μνήμες από το παρελθόν. Ταυτόχρονα δίνει κι αυτός τα δικά του μαθήματα στους ανθρώπους που συναντά, ξεδιπλώνοντας παράλληλα και τη δική του προσωπικότητα. Ο ίδιος ο Άλβιν δεν αφηγείται άμεσα την ιστορία του. Ότι μαθαίνουμε γι’ αυτόν είναι μια ελλιπής και συγκαλυμμένη έκδοση, μέσα από μια καταπιεσμένη μνήμη.
Η ιστορία του είναι γεμάτη από εμφανή κενά και αντιφάσεις, όμως είναι συναρπαστικός ο τρόπος που ξεδιπλώνεται το παρόν, το παρελθόν αλλά και το μέλλον του, στη διάρκεια του «ταξιδιού». Ένα ταξίδι που το αποφάσισε όχι μόνο για να συναντήσει τον αδελφό του, αλλά επειδή το χρωστάει στον εαυτό του, επειδή είναι η δοκιμασία που βάζει ο ίδιος στον εαυτό.
Οι καταστάσεις που συναντά είναι μια αντανάκλαση των δικών του προσωπικών αποτυχιών, είναι το κοινό στοιχείο που ενώνει τα επεισόδια, έτσι καθώς η τραυματισμένη μνήμη επανέρχεται για να μας πει για τον μεθυσμένο Άλβιν, για τον τραυματισμό του εγγονιού του, για την αποξένωση με τον αδελφό του, για την τωρινή του απομόνωση.
Κάτω από τα φωτεινά χρώματα του φθινοπώρου, διακρίνουμε το σκοτάδι που κρύβεται στην καρδιά του Άλβιν. Η ταινία αρχίζει και τελειώνει με την ελεγειακή εικόνα του έναστρου ουρανού. Αλλά τα αστέρια δεν προσφέρουν πάντα εικόνα ηρεμίας και ειρήνευσης με το παρελθόν, αντίθετα έρχονται να θυμίσουν τα γεγονότα. Δεν υπάρχει θεία χάρη ή συγχώρεση ως λυτρωτικό στοιχείο για το ταξίδι του Άλβιν αλλά αντίθετα συμβολίζει την τεράστια κενότητα και αδιαφορία, τον παραλογισμό της ανθρώπινης ύπαρξης που αγωνίζεται ενάντια στη φύση και τις δυνάμεις της.
Όμως μέσα από τον ερχομό των γηρατειών, ο ήρωας έχει πια ωριμάσει. Έτσι, τελικά η ταινία αποτελεί έναν ύμνο στη γαλήνη, στην ισορροπημένη σχέση με τη φύση (η οποία δεσπόζει στο φιλμ), στην ψυχική ωρίμανση και στην ανθρωπιά.
Το αποτέλεσμα είναι μια ξεχωριστή ταινία, που χωρίς ιδιαίτερη δράση, ηχηρές τυμπανοκρουσίες, με απλότητα στην περιγραφή και οικονομία μέσων, αναδύει ανθρωπιά και αλτρουισμό και καταφέρνει να συγκινήσει και τον πιο απαιτητικό θεατή.