Ως τοπική σύμβουλος ανέλαβα τον Σεπτέμβρη του 2012. Πριν όπως όλοι γνωρίζετε πρόεδρος της τ.κ. Βραχασίου ήταν ο κ. Πετσαλάκης και τοπικός σύμβουλος ο κ. Φθενάκης.
Το μόνο που με ενδιέφερε τότε ήταν πως θα τον διώξει για να αναλάβει αυτός “πρόεδρος”, το οποίο και κατέφερε. Προβλήματα πολλά όταν ανέλαβα και αρκετά σοβαρά.
Μεταβατική περίοδο από την κοινότητα Βραχασίου στο Δήμο Αγίου Νικολάου.
Δύσκολη περίοδος για το τοπικό συμβούλιο(τριμελές), για τον τότε δήμαρχο κ. Κουνενάκη, για τους αντιδήμαρχους ακόμα για τους υπαλλήλους.
Ποτέ όμως δεν κκαταφέραμε να συννενοηθούμε με τον πρόεδρο από τότε, αλλά και αργότερα που γίναμε Δ.Ε. Βραχασίου με πενταμελές συμβούλιο. Άπειρες φορές του προτείναμε θέματα για συζήτηση, η απάντησή του ήταν “όχι δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε, θα το τακτοποιήσω εγώ”. Αρκετές φορές ήρθε στη Μίλατο με την τεχνική υπηρεσία, την ΔΕΥΑΝ, αντιδήμαρχος για διάφορα θέματα. Καμία ενημέρωση. Πάντα το μαθαίναμε και εγώ και η κυρία Λαυρεντάκη από άλλους. Ερχόταν και μόνος του για να λύσει θέματα κάποιων συγκεκριμένων ατόμων. Για τους υπόλοιπους κατοίκους της Μιλάτου, που ήταν ο “πρόεδρος”;
Πόσες συναντήσεις έκανε με τον δήμαρχο κ. Αντώνη Ζερβό, αντιδήμαρχος, τους επιχειρηματίες του Σισίου για το σοβαρό θέα του παραλιακού μετώπου; Δεν μπορούσε να ενημερώσει το τοπικό συμβούλιο για να βοηθήσουμε και εμείς; Τη συνάντηση με τους επιχειρηματίες της Μιλάτου την κανόνισε ο κ. Ζερβός. Ή ταν μέρες ενημερωμένος, αλλά δεν μπορούσε να παρεβρεθεί, ‘έχω αεροδρόμιο μας είπε’.
Μία ενότητα είμαστε (Βραχάσι, Σίσι, Μίλατος) έπρεπε ως πρόεδρος να ήταν εκεί, ή μήπως δεν τον ενδιέφερε η Μίλατος και το πρόβλημα του παραλιακού μετώπου εξίσου σοβαρό; Ποτέ δεν ασχολήθηκε με το σπήλαιο. Όταν τον έπερναν από την Π.Ε. Λασιθίου έδινε το τηλέφωνο για να οργανώσουμε τον εορτασμό της επετείου.
Και αναρωτιέμαι, μόνο τότε μπόρεσε να με βρει;
Αρκετές φορές του αναφέραμε τα προβλήματα στον κοινοτικό κατάστημα της Μιλάτου όπου στεγάζεται και το αγροτικό ιατρείο. Ουδέποτε το επισκέπτηκε ‘μα που είναι’ ήταν η απάντησή του. Και πάρα πολλά άλλα. Όλα τα μέλη του συμβουλίου είχαν το ίδιο πρόβλημα με τον πρόεδρο.
Ήθελαν να παραιτηθούμε όλοι μαζί. Τι θα γινόταν όμως μετά στην περιοχή; Αποφάσισα να φύγω εγώ χωρίς κανείς να ξέρει τίποτα. Ίσως, όμως έπρεπε όλοι για να μείνει μόνος καινα κανονίζει τα πάντα μόνος όπως πάντα έκανε.
Μάλλον ο κ. Φθενάκης δεν κατέφερε να βρει κώδικα επικοινωνίας με τους υπόλοιπους και όχι εγώ.
Από το 2012 μέχρι και τη μέρα της παραίτησής μου έλειψα 6 φορές από συμβούλια. Προσπαθούσα να ενημερωθώ απ’ όπου μπορούσα για θέματα της περιοχής.
Δεν θέλω να αναφερθώ στη νομιμότητα, για κάποιες ενέργειές του…
Επίσης δεν ήταν λίγες οι φορές που βοηθούμε τον υπάλληλο του κοινωνικού καταστήματος γιατί ο κ. Φθενάκης ηταν απασχολημένος ή δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα. Ελάχιστες ήταν οι φορές που πήγαινε στο κοινοτικό κατάστημα για να μην πω και καθόλου. Ουδέποτε του μίλησα άσχημα, αλλά και σε κανένα συμπολίτη μου, ούτε δημιούργησα πρόβλημα στις υπηρεσίες του δήμου. Έχω καθαρή συνείδησση και νομίζω είναι η σπουδαιότερη ανταμοιβή της ειλικρίνειάς μου απέναντι σε όλους, ενώ αντίθετα οι τύψεις του κ. Φθενάκη είναι η μεγαλυτερη τιμωρία της κακίας…
Ο Einstein είχε πει ” Όσο περισσότερη η γνώση τόσο μικρότερο το εγώ. Όσο λιγότερη η γνώση τόσο μεγαλύτερο το εγώ”. Νομίζω ότι αυτό ισχύει για τον κ. Φθενάκη. Ας σταματήσει να ασχολείται μαζί μου αλλά κάποιος άλλος κύριος ο οποίος σχετίζει την παραίτησή μου με το γνωστό θέμα του παραλιακού δρόμου Μιλάτου-Σισίου. Ας ασχολειθεί σοβαρά έστω και τώρα με τα προβλήματα της περιοχής μας.
Με εκτίμηση
ΑΣΤΡΟΥΛΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
in ΒΡΑΧΑΣΙ