in ,

Από γιορτή … τραγωδία.

 
Ο πρόσφατος τελικός κυπέλου 2016 2017 στο ποδόσφαιρο στην χώρα μας σαφώς και δεν μπορεί να έχει σαν τίτλο του τίποτα που να αναδεικνύει το συγκεκριμένο σπορ και να κάνει τους φιλάθλους να γυρίσουν ξανά στα γήπεδα.
Σαν πολεμικά ανακοινωθέντα ήταν όλα τα νεώτερα πριν το ματς στην διάρκεια του αλλά και μετά, με τις εικόνες που καταγράφονταν να μην τιμούν κανένα, ούτε την ΕΠΟ, ούτε τις ομάδες, ούτε τους φιλάθλους, ούτε την αστυνομία ούτε και την ίδια την πολιτεία  η οποία για ακόμα μια φορά σύρθηκε πίσω από όσους δεν έπρεπε και σήκωσε ακόμα πιο ψηλά τον τοίχο της απαξίωσης από τον κόσμο στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η τελική επιλογή του γηπέδου, τραγική, 16.000 εισιτήρια σε ένα αγώνα που θα έπρεπε να παρακολουθούν τουλάχιστον 50.000 με οικογένειες μέσα στο γήπεδο και πολλά μικρά παιδιά να ονειρεύονται τους εαυτούς τους στην θέση των 22 έγινε ξανά ένα ποδοσφαιρικός αγώνας όπου όλοι έλεγαν άντε να περάσουν τα 90 λεπτά να φύγουμε σώοι και αβλαβείς. Οι 4.000 αστυνομικοί στο γήπεδο μόνο εικόνα γιορτής δε δείχνουν, ενώ όλα όσα έγιναν σαφώς και δεν είναι η εικόνα που τιμά τον αθλητισμό.
Μαχαίρια, πέτρες, μπουκάλια, μαδέρια, ρόπαλα, αίματα, συλλήψεις, ξύλο και βρισιές σαφώς και δεν είναι το αμπαλάζ σε μια γιορτή που θα έδινε πόντους αγάπης στο Ελληνικό ποδόσφαιρο με τα κείμενα τις φωτογραφίες και τα βίντεο για τα κακός κείμενα να είναι σαφώς πολλαπλάσια με αυτά του αγωνιστικού – αθλητικού περιεχομένου του αγώνα.
Είναι πολύ κρίμα να κάνουμε τα πάντα, τα πάντα όμως, για να παραμένουν τα γήπεδα σε αυτή την εικόνα και σε αυτό ευθύνες έχουν και έχουμε όλοι, ευθύνες που κανείς ποτέ δεν αναλαβαίνει στην ουσία και με την εξυγίανση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο να παραμένει απλά σαν σκέψη και όχι σαν προοπτική.
 
ΘΑΝΟΣ Κ.