in ,

Αντίο κυρία Αντιγόνη

ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΝΔΡΕΙΑΝ ΤΙΣ ΕΥΡΗΣΕΙ;
…γράφει ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ
(Πρμ 29,10-31)
Η ιστορία της Εκκλησίας μας έχει αποδείξει έμπρακτα, πως οι πιο σύνθετες αρετές κρύβονται στις πιο απλές ψυχές. Είναι γνωστό πως ο Θεός δεν ζητά εξαιρετικούς ανθρώπους για απλά έργα, αλλά απλούς ανθρώπους για εξαιρετικά έργα. Ένας τέτοιος απλός άνθρωπος ήταν και η κυρία Αντιγόνη Μαυροειδή , η ψυχή της όμως αρκούσε για να μας μάθει τι πάει να πει αγιότητα. Είχε μέσα στην καρδιά της ως άνθη μυρίπνοα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Η απέραντη αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον, η συγχωρετηκότητα και η αγαθοεργία ήταν εκείνα που την χαρακτήριζαν. Είχε την αγιότητα μέσα της  καλά κρυμμένη αλλά βαθιά ριζωμένη στην ψυχή της και ανθούσαν μέσα της ως αμάραντοι καρποί οι αρετές. Και αυτή η χάρη έβγαινε και προς τα έξω. Στο πρόσωπό της βλέπαμε το Θείο και Άκτιστο φως που κατοικούσε μέσα της και φεγγοβολούσε λαμπρά από τα βάθη της ψυχής της. Βλέπαμε το πως είναι να είσαι άνθρωπος του Θεού. Με όλη την έννοια της φράσης. Το πως είναι να έχει φτάσει η ψυχή κάποιου μέχρι τον Ουρανό και να τον κατεβάζει στην Γη. Για να ζήσει και στον κόσμο αυτό λίγο από την τρυφή του Παραδείσου που έμελλε να παραλάβει από το Θεό ως τρόπαιο των πνευματικών αγώνων της. Αυτήν λοιπόν την ψυχή ανέβασε στον Ουρανό ο Θεός στις 17 Φεβρουαρίου. Μνήμη των Οσίων Πατέρων και Μητέρων ημών. Συμβολική ημέρα,  για συμβολικό πρόσωπο. Τώρα η δίκαια ψυχή της αυλίζεται εν αγαθοίς. Μπορεί να μην βρίσκετε πια σε αυτό τον κόσμο αλλά τώρα αναπαύεται στην Βασιλεία του παμποθήτου Νυμφίου της Χριστού που τόσο αγάπησε στην ζωή της και τώρα την αξιώνει να βρίσκεται μαζί του. Είμαι σίγουρος ότι δικαιώθηκε στον Ουρανό, γιατί πόνεσε στην ζωή. Έχασε τα  δυο από τα πέντε παιδιά της αλλά αυτό που πάντοτε μου έκανε εντύπωση, ήταν πως ποτέ δεν γόγγυζε για  τίποτα. Ούτε ακόμα για αυτό το βαρύ Σταυρό που κουβαλούσε. Έπαιρνε δύναμη από τον Εσταυρωμένο Χριστό και σήκωνε και αυτή τον Σταυρό της με ακλόνητη υπομονή. Και ποτέ δεν έκανε κανένα παράπονο. Ποτέ δεν ζήτησε από τον Χριστό τον λόγο που της έδωσε αυτή τη δοκιμασία, αλλά υπέμεινε, ασχέτως αν η χαροκαμένη ψυχή της πονούσε, ποτέ δεν εγκατέλειψε την προσπάθειά της για την σωτηρία. Και τώρα έλαβε αμάραντο στεφάνι από τον Θεό. Κατετάχθη ένθα οι δίκαιοι αναπαύωνται. Ένθα ζωή πολιτεύεται.
Είχα την τιμή και την ευλογία να γνωρίσω αυτή την γυναίκα. Παλαιότερα υπήρχε μια ωραία παράδοση στην Νεάπολη. Κάθε απόγευμα Κυριακής συνήθιζαν ευσεβείς γυναίκες να κάνουν την Παράκληση της Παναγίας στο Παρεκκλήσιο των Αγίων Αποστόλων. Εκεί την συνάντησα για πρώτη φορά ως μικρό παιδί ,όταν η μακαριστή γιαγιά μου με έπερνε μαζί της σε αυτές τις Παρακλήσεις. Αργότερα στην δεύτερη ενορία της Νεαπόλεως, τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, δέχτηκα πραγματικά την απέραντη αγάπη της. Αλλά η μεγάλη ευλογία για εμένα ήταν μετά την εις Πρεσβύτερον χειροτονία μου όταν συνδέθηκα πνευματικά μαζί της. Έχοντας την κάτω από το πετραχήλι μου, γνώρισα τα βάθη της αγιότητας της ψυχής της. Είδα όλες τις πτυχές αγαθοσύνης της και το άμετρο βάθος της αγάπης της. Ψυχή απλή, ψυχή καθαρή, αγνή, ακηλίδωτη, αλλά ταυτόχρονα και πονεμένη. Με άπειρο όμως Θείο έρωτα προς το πρόσωπο του Χριστού. Υπήρξε υπόδειγμα μητέρας, γιαγιάς και χριστιανής. Η ζωή της ήταν πρότυπο ενθέου βιωτής.
Δόξα τω πανάγαθο Θεό που με αξίωσε να γνωρίσω αυτήν την οσία μορφή. Ευχαριστία και ευγνωμοσύνη οφείλω στην προ ημερών αποθανούσα κυρία Αντιγόνη για τις άπειρες ευεργεσίες της προς το πρόσωπό μου.
Εύχομαι στα παιδιά και τα εγγόνια της να ακολουθήσουν τα βήματά της, να εντρυφήσουν τις αρετές της και να αγαπήσουν τον Χριστό μέσα από τα βάθη της καρδιάς τους όπως έκανε και στην ζωή της η αγαπημένη τους μητέρα και γιαγιά. Να την έχουν οδοδείκτη στην ζωή τους. Οδοδείκτη προς τον Ουρανό. Οδοδείκτη προς τον Χριστό.
Είναι αλήθεια πως τέτοιοι άνθρωποι θα λείψουν από την ζωή μας. Άνθρωποι που η βιωτή τους μύριζε λιβάνι.
 
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ