Πού πήγαν τα λεφτά της Επιχειρησιακής Βραχασίου Α.Ε. Ο.Τ.Α.;
(σχόλιο σχετικά με όσα έγραψε ο πρώην πρόεδρος της εταιρείας)
Δε θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω όσα ανεδαφικά και ψευδή γράφει ο πρώην πρόεδρος της Επιχειρησιακής Βραχασίου Α.Ε. Ο.Τ.Α. κύριος Γ. Φθενακης, για την εταιρεία και την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Αγ. Νικολάου να παραπέμψει το πόρισμα του ορκωτού λογιστή στη δικαιοσύνη, και το μοναδικό σχόλιο που θα κάνω για τη συγκεκριμένη πράξη του δημοτικού συμβουλίου, είναι ότι, κατά την άποψή μου, υπήρξε πολύ επιεικής.
Όσον αφορά δε τον πρώην κύριο πρόεδρο της εταιρείας, η αντίδρασή του μέσα από τα γραφόμμενά του είναι μεν κατανοητή, (δεδομένου ότι βρίσκεται σήμερα σε σύγχιση, στριμωγμένος για πράξεις και παραλήψεις για τις οποίες φέρει μεγάλο μερος της ευθύνης), δεν είναι όμως και δικαιολογημένη. Το δε θράσος του είναι απύθμενο και αντί να “βάλει την ουρά στα σκέλια”, ζητά και τα ρέστα, και προκαλεί. Κατά την άποψή του, για την κατάντια της εταιρείας φταίει ο έλεγχος και όσοι τον προκάλεσαν, ενώ αυτός που υπήρξε πρόεδρός της δε φέρει απολύτως καμία ευθύνη…
Για να μη μακρηγορώ όμως θα σταθώ μόνο στα παρακάτω:
- Οι παραλίες “Μπούφος” και “Λιμάνι” Σισίου είναι “χρυσωρυχεία” και χρειάζεται προσπάθεια να αποτύχει η όποια επιχειρηματική προσπάθεια σε αυτές. Για το Σίσι αποτελούν μονοπώλειο και κάθε φορά που γίνεται πλειοδοτικός διαγωνισμός μίσθωσής τους, υπάρχει ένας δι’ όλου ευκαταφρόνητος αριθμός επιχειρηματιών που ενδιαφέρονται να τις μισθώσουν. Το τίμημα που εισπράττεται ως μίσθιο μέσω αυτών των διαγωνισμών είναι περίπου 50.000 ευρώ ετησίως και το ενδιαφέρον των επιχειρηματιών παραμένει αμείωτο, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα είναι μια επένδυση χαμηλού κόστους και ρίσκου, που τους αποφέρει εξασφαλισμένα κέρδη. Αν λοιπόν οι επιχειρηματίες που ενοικιάζουν τις παραλίες είναι σε θέση να πληρώνουν αγόγγυστα αυτές τις 50.000 ευρώ το χρόνο και να κονταροχτυπιούνται με κάθε άλλο ενδιαφερόμενο κάθε φορά που γίνετι αυτός ο πλειοδοτικός διαγωνισμός, αυτό σημαίνει ότι τα κέρδη τους είναι τέτοια που τους επιτρέπουν να πληρώσουν αυτά τα χρήματα και να εξασφαλίσουν και επιπλέον σημαντικό εισόδημα για τον εαυτό τους.
- Στα έξι χρόνια που η εταιρεία εκμεταλλεύτηκε τις παραλίες, αν η πρώην κοινότητα Βραχασίου και μετάπειτα ο δήμος Αγ. Νικολάου απλώς ενοικίαζαν τις παραλίες σε ιδιώτες, θα εξασφάλιζαν, χωρίς καμία επιπλέον φασαρία, 6×50.000=000 ευρώ περίπου. Η λογική βεβαίως λέει ότι όπως οι ιδιώτες επιχειρηματίες, έτσι και η εταιρεία, θα έπρεπε να εμφανίζει πολλά περισσότερα καθαρά κέρδη, τα οποία δεν μπορούν βεβαίως να εκτιμηθούν με ακρίβεια, αλλά δεν μπορεί να είναι λιγότερα από περίπου 20.000 ευρώ ετησίως συνολικά, γιατί διαφορετικά δε θα είχε νόημα για τους υποψήφιους ενοικιαστές επιχειρηματίες να δείχνουν τόσο τεράστιο ενδιαφέρον. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσό αυτό αποτελεί ένα πολύ χαμηλό κάτω όριο επιχειρηματικού κέρδους, αφού αναλογεί σε ένα καθαρό μισθό υπαλλήλου της τάξης των 800 ευρώ το μήνα, ποσό πολύ μικρό για να αξίζει το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον των επιχειρηματών. Εξ άλλου τι στο καλό “αναπτυξιακό εργαλείο” θα ήταν για την περιοχή αυτή η εταιρεία, (όπως ήθελαν να την παρουσιάσουν οι υπέρμαχοί της), αν δεν μπορούσε ο δήμος να εξασφαλίσει έσοδα πολλαπλάσια από αυτά που έτσι κι αλλοιώς θα εισέπραττε από τα ενοίκια των ιδιωτών; Αθροιστικά λοιπόν, με τις χειρότερες προβλέψεις, μιλάμε για ένα ποσό καθαρών κερδών της τάξης των τουλάχιστον 70.000 ευρώ ετησίως, που στα 6 χρόνια λειτουργίας της εταιρείας θα έπρεπε να είναι 6×70.000=420.000 ευρώ. Συνυπολογίζοντας και το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, το οποίο ανερχόταν σε 60.000 ευρώ, η εταιρεία θα έπρεπε να είχε αποδόσει σήμερα μετά την εκκαθάρισή της 480.000 ευρώ στο δήμο Αγ. Νικολάου, δηλαδή κοντά στο μισό εκατομύριο. Αντ’ αυτού, η εταιρεία εμφανίζει ζημιά 150.000 ευρώ…
- Είναι προφανές, ότι ο δήμος με αυτή την κακοδιοίκηση της εταιρείας – έτσι τη χαρακτήρισε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της “Ανατολής”, ο Ορκωτός Λογιστής κ. Ρωμανάκης, που έκανε τον έλεγχο – όχι μόνο έχασε τα επιπλέον επιχειρηματικά κέρδη που όφειλε να δημιουργήσει η εταιρεία, αλλά έχασε και τα 300.000 ευρώ, τα οποία σε κάθε περίπτωση θα έβαζε στο ταμείο του από τους ιδιώτες ενοικιαστές των παραλιών και τα οποία στερήθηκε εν τέλει ο τόπος από τα έργα που θα μπορούσε ο δήμος να κάνει με αυτά τα χρήματα.
- Με δεδομένη λοιπόν αυτή τη ζημιά του δήμου (και κατ’ επέκταση των πολιτών) και πριν μπούμε στη διαδικασία απόδοσης ευθυνών, το ερώτημα που πρωτίστως πρέπει να μας απασχολεί είναι πού πήγαν αυτά τα λεφτά και πώς είναι δυνατόν σήμερα η εταιρεία αυτή να εμφανίζει 150.000 ευρώ ζημιά αντί για 480.000 ευρώ κέρδος; Πριν λοιπόν ο κύριος πρόεδρος της εταιρείας γράψει όσα με περισσό θράσος έγραψε στην ανακοίνωσή του, θα ήταν καλύτερο να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Χωρίς μια πειστική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, όλα τα υπόλοιπα είναι ασήμαντες λεπτομέρειες και προφάσεις εν αμαρτίαις.
Ζαχαρίας Φθενάκης
Υ.Γ. 1. Ενώ ο πρώην κύριος πρόεδρος και οι εμπνευστές του σχεδίου ανεξέλεγχης λειτουργίας της εταιρείας οραματιζόταν τη λειτουργία της εταιρείας με βάση το νόμο περί λειτουργίας των ανωνύμων εταιρειών (δηλαδή χωρίς την εποπτεία του ΑΣΕΠ στις προσλήψεις, σα να ήταν μια ανωνυμη εταιρεία οποιωνδήποτε ιδιωτών), αξιώνουν σήμερα από το δήμο να πληρώσει τη ζημιά που δημιούργησαν, σα να επρόκειτο για χρέος του δήμου. Δηλαδή και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο…
Υ.Γ. 2. Αν ο πρώην κύριος πρόεδρος της εταιρείας θεωρεί λογικό – πέρα από το αν αυτό στέκει νομικά – να πληρώσει ο δήμος την όποια ζημιά προκάλεσαν οι διοικούντες την εταιρεία, θα πρέπει επίσης να θεωρεί λογικό να πληρώσει και ο πολιτιστικός σύλλογος της Μιλάτου το αναλογούν σε αυτόν ποσό ως μέτοχος και αυτός της εταιρείας. Με δεδομένο ότι ο σύλλογος της Μιλάτου διαθέτει το 1% των μετοχών της εταιρείας και εφ’ όσον το χρέος είναι 150.000 ευρώ, το αναλογούν ποσό για το σύλλογο της Μιλάτου είναι 1.500 ευρώ. Θα είναι λοιπόν μια καλή αυτοσυνεπής κίνηση, να απευθυνθεί και σε αυτούς ο πρώην κύριος πρόεδρος και να απαιτήσει, με το ίδιο μένος που απαιτεί από το δήμο, την πληρώμη της ζημιάς, που αυτοί προκάλεσαν με την κακοδιοίκησή τους, και από το σύλλογο της Μιλάτου. Είναι δε άξιο απορίας, γιατί δεν το έχει πράξει ακόμα.