Μια συζήτηση με τον υποψήφιο βουλευτή του “Ποταμιού” Σπύρο Δανέλλη λίγο πριν τις κάλπες.
- κ. Δανέλλη ξεκινήσατε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μετά περάσατε στον πολιτικό στίβο. Ήταν προσωπικό σας όνειρο ή προέκυψε από κάποιο γεγονός;
Από τα φοιτητικά μου χρόνια ασχολήθηκα ενεργά με την πολιτική. Ήταν τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και υπήρχαν έντονα τα πολιτικά μηνύματα. Αργότερα ως ενεργός πολίτης και επαγγελματίας συμμετείχα και είχα άποψη για τα κοινά. Εκλέχτηκα σαν Δημοτικός Σύμβουλος Ηρακλείου και Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Χερσονήσου, που με περηφάνια θυμίζω ότι τότε ξεκινήσαμε την ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων που ήταν υποδειγματική σε πανελλαδική κλίμακα. Στη συνέχεια διατέλεσα Δήμαρχος Χερσονήσου, αργότερα Βουλευτής Ηρακλείου του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου», μετά Ευρωβουλευτής Πα.Σο.Κ και σήμερα Βουλευτής Ν. Ηρακλείου “Το Ποτάμι”.
- Σε αυτήν την ενασχόληση σας υπάρχει η σχέση του ΄΄Δούναι και λαβείν΄΄ και δεν αναφέρομαι στα χρήματα.
Φυσικά και υπάρχει. Παίρνω την ικανοποίηση της παρέμβασης. Πάντα είχα έντονη την ανάγκη να εκφράζω την άποψη μου και θεωρούσα ότι ήταν υποχρέωση αλλά και προνόμιο.
- Με φιλοξενείτε στο όμορφο μπαλκόνι σας με θέα όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου. Αυτή είναι η Ελλάδα, η χώρα του απέραντου γαλάζιου, του χρώματος της αισιοδοξίας και της ελπίδας. Όμως τα τελευταία χρόνια δεν ελπίζουμε, δεν αισιοδοξούμε και συνεχώς αγωνιούμε για το μέλλον αυτής της χώρας. Τι φταίει άραγε γι΄αυτό;
Συμφωνώ μαζί σας. Αυτό που έχουμε χάσει τα τελευταία χρόνια είναι η ελπίδα. Για να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο θα πρέπει να περάσουμε από μια διαδικασία αυτογνωσίας. Να αντιληφθούμε τι έφταιξε πραγματικά και οδηγηθήκαμε εδώ που είμαστε σήμερα.
-Θεωρείτε ότι έφταιξαν οι δανειστές μας; Το χρέος μας;
Πάντα βόλευε να φταίει κάποιος τρίτος. Νομίζω όμως ότι αποκλειστικά υπεύθυνοι είμαστε εμείς. Φταίμε εμείς σαν πολιτικό σύστημα αλλά και σαν πολίτες. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εμείς διαλέγουμε τους πολιτικούς μας και κανείς δεν μας επιβάλει τις ηγεσίες μας. Η πληροφορία τρέχει και δεν δικαιολογούμαστε να μην γνωρίζουμε, να μην μπορούμε να εκτιμήσουμε και να κρίνουμε. Προφανώς βέβαια κάποιες καταστάσεις περιορίζουν τη δυνατότητα παρέμβασης αλλά δεν μας επιβάλλουν τρίτοι τι πρέπει να κάνουμε. Για παράδειγμα: το να εξορθολογικοποιήσουμε τη δημοσιονομική μας πραγματικότητα, να μειώσουμε το κόστος του κράτους προκειμένου να μην δανειζόμαστε από τρίτους δεν μας το επιβάλλει καμία Μέρκελ, οφείλουμε να το κάνουμε για τα παιδιά μας . Το να είχαμε κάνει εγκαίρως μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό που δεν είναι βιώσιμο και δίκαιο, έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια πριν.
-Θέλετε να πείτε κ. Δανέλλη ότι οι προηγούμενοι πολιτικοί δεν ήθελαν να κάνουν μεταρρυθμίσεις ;
Δεν φτάνει μόνο η καλή θέληση. Και φυσικά δεν είχαν κακές προθέσεις . Απλά δεν διέκρινε πάντα η γνώση, η σταθερότητα, ο ορθολογισμός σε κώδικές αρχών και αξιών όλους τους πολιτικούς μας. Και πάντα βόλευε η μετάθεση των δύσκολων καταστάσεων στο μέλλον. Πρέπει να γίνουν άλλες επιλογές για να φύγουμε από μια μη βιώσιμη κατάσταση. Χρειάζεται σχεδιασμός που θα τύχει της ευρύτερης πολιτικής συναίνεσης για να περάσουμε γρήγορα σε ένα μοντέλο παραγωγικότητας που θα φέρει τη δυνατότητα παραγωγής εθνικού πλούτου και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι τομείς είναι οι προσοδοφόροι στη χώρα μας : τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, γαλάζια ανάπτυξη. Δεν αρκεί όμως μόνο να ξέρουμε, αλλά πρέπει να δημιουργήσουμε και τις προϋποθέσεις για την σωστή ανάπτυξη τους.
- Το ΄΄Ποτάμι΄΄ ποιες μεταρρυθμίσεις θα κάνει για να οδηγήσει σε μια βιώσιμη ανάπτυξη τη χώρα.
Η μεταρρύθμιση πρέπει να ξεκινήσει από το Δημόσιο Τομέα. Δεν είναι μόνο η γραφειοκρατία, δεν είναι μόνο η εχθρικότατα που ξεκινάει από την άδεια για να λειτουργήσει μια επιχείρηση έως την καθημερινή λειτουργία και τέλος στη φορολογία της. Γενικά υπάρχει άρνηση. Αρνιόμαστε συνειδητά τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια να χρησιμοποιήσουμε τους πόρους των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων. Δεν απορροφήσαμε πόρους για την μηχανοργάνωση του δημοσίου που θα ωφελούσε τους πολίτες, αλλά συνειδητά το αποφεύγαμε για να μην χαθεί η πελατειακή σχέση και για να υποστηρίξουμε την αναγκαιότητα της ύπαρξης τόσου μεγάλου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων .
– Το ασφαλιστικό στην Ελλάδα;
Το ασφαλιστικό έχει φτάσει σε μεγάλο αδιέξοδο. Η σχέση ενός ασφαλισμένου με ενάμιση εργαζόμενου δεν είναι βιώσιμη. Δεν διασφαλίζονται οι συντάξεις , δεν υπάρχουν χρήματα στα ταμεία. Θα πρέπει να καταπολεμηθεί η ανεργία και να διαχωριστεί η πρόνοια από την ασφάλιση και τη συνταξιοδότηση. Σήμερα έχουν τα περισσότερα προβλήματα οι άνεργοι. Πρέπει να υιοθετηθεί το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλο τον πληθυσμό.
- Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας. Στη χώρα μας κλείνουν η μια πίσω από την άλλη. Πως νομίζεται ότι μπορούν να βοηθηθούν;
Μέχρι τώρα μας απασχολούσε η ΄΄ιερή αγελάδα του Δημοσίου΄΄ λόγω της πελατειακής σχέσης που συνέφερε όλες τις πλευρές. . Δυστυχώς την ελεύθερη αγορά που χρηματοδοτεί το Δημόσιο δεν την κοίταξε κανείς. Θα πρέπει γρήγορα να γίνει ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για να λειτουργήσει το οικονομικό σύστημα, για να κρατηθούν οι επιχειρήσεις στη ζωή, και να ενισχυθούν μέσα από Ευρωπαϊκούς πόρους. Να στηριχτεί η ελεύθερη αγορά και όχι η κρατικοδίαιτη οικονομία. Το κράτος θα διασφαλίσει τους κανόνες και θα στηρίξει την καινοτομία. Μέσα από την καινοτομία και την ποιότητα θα υπάρξει η ανάπτυξη. Και γνωρίζεται ότι έχουμε ΄΄διαμάντια΄΄ στη Πρωτογενή παραγωγή μας. Στην περιοχή σας έχει γίνει ένα αξιέπαινο έργο από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Κριτσάς όπως και από το δίκτυο Οινοπαραγωγών Κρήτης Wines of Crete .
Η παραγωγή από μόνη της δεν κάνει βιώσιμο τον παραγωγό. Χρειάζεται η πιστοποίηση του προϊόντος που θα του δώσει την ταυτότητα, η τυποποίηση για να το κάνει ασφαλές, η διαφήμιση για να το κάνει γνωστό και η εμπορία του. Το κράτος λοιπόν δεν πρέπει να βάζει τρικλοποδιές με τη γραφειοκρατία του, πρέπει να δίνει ενημέρωση, να στηρίζει επιστημονικά τον παραγωγό και να δίνει δυνατότητα να δημιουργηθούν ομάδες παραγωγών.
- Εγώ προσωπικά θεωρώ πλούτο αυτής της χώρας την ύπαιθρο , τα χωριά, την παράδοση της, τους αυθεντικούς ανθρώπους της. Θεωρείτε ότι αυτός ο πλούτος έχει προβληθεί σωστά για να προσελκύσει περισσότερους επισκέπτες;
Στον τουρισμό ακολουθήσαμε το μοντέλο του ΄΄τυχαίου΄΄, δεν σχεδιάσαμε ένα ποιοτικό μοντέλο τουρισμού. Κάποιες περιοχές δέχτηκαν μεγάλο αριθμό τουριστών και αναπτύχθηκαν ανορθολογικά , ασχεδίαστα, άναρχα. Δεν πήραμε υπόψιν μας τη προστασία του περιβάλλοντος, τον πολεοδομικό σχεδιασμό, την ιδιαιτερότητα των ανθρώπων, την μεγάλη αξία των τοπικών προϊόντων μας. Όμως έστω και τώρα επειδή έχουμε φυσικό και ιστορικό πλούτο, παράδοση, μοναδικό κλίμα, πρέπει να τα αξιοποιήσουμε. Και αυτό θα πρέπει να γίνει με ένα εθνικό σχεδιασμό. Δεν στηριζόμαστε στον μαζικό τουρισμό, δεν προβάλλουμε μόνο ήλιο και θάλασσα, αλλά ανοίγουμε όλη τη βεντάλια του θεματικού τουρισμού.
- Πριν μερικούς μήνες μίλησα με ένα νέο παιδί από το Πακιστάν τον Ιμράν και μου είπε:΄΄Φυσικά και ονειρεύομαι!΄΄ . Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για το τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα που έχει προκύψει;
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ευρώπης. Είναι αποτέλεσμα μιας άφρονος πολιτικής του δυτικού κόσμου στην αντιμετώπιση των ιδιομορφιών του Αραβικού κόσμου. Οι ευθύνες των Αμερικάνων στο Ιράκ, οι ευθύνες των Ευρωπαίων στη Λιβύη και γενικά η κοντόφθαλμη στήριξη της Αραβικής Άνοιξης δυστυχώς αποσταθεροποίησαν απόλυτα τον Αραβικό πληθυσμό. Οι άνθρωποι που ζούνε σε αυτές τις χώρες θέλοντας να σωθούν, να σώσουν τα παιδιά τους, φεύγουν έχοντας οδηγό την ελπίδα. Εμείς δεν είμαστε όμως έτοιμοι να τους φιλοξενήσουμε. Έπρεπε να είχαμε προβλέψει τη κλιμάκωση αυτής της ανθρώπινης εισροής αλλά δυστυχώς δεν το κάναμε. Το κλείσιμο των Κέντρων Υποδοχής από την κυβέρνηση, πιστεύοντας ότι έτσι ασκούσε μια φιλοπροσφυγική πολιτική, έκανε το πρόβλημα πιο έντονο. Δεν είχαμε τη δομή διαχείρισης για να αξιοποιήσουμε τα 500 εκατομ. που είχαμε στη διάθεση μας από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Χρειάζεται λοιπόν σχεδιασμός και συνεχή επαγρύπνηση.
- Ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε : ΄΄Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις ΄΄ Συμφωνείτε;
Αυτά τα έχουμε αλλά τα κακοποιούμε. Απαιτείται όμως η δική μας ικανότητα να αντιληφθούμε την αξία τους και να επενδύσουμε σε αυτά . Να βγούμε σοφότεροι από τα λάθη μας και από τις λανθασμένες επιλογές μας, να αξιοποιήσουμε τις εμπειρίες μας μέσω της αυτογνωσίας και αυτή τη φορά να κάνουμε το σωστό. Να αλλάξουμε ρότα και να προσπαθήσουμε να μην τορπιλίζουμε τις προσπάθειες για διαφάνεια, να μην κάνουμε τους νόμους κουρελόχαρτα και λάστιχο τη προσωπική ευθύνη πολιτικού και πολίτη.
Άννα Μετζογιαννάκη Τζώρτζη