in , ,

Πρωταγωνιστές στη ζωή!

Μια γυναίκα που συναντήθηκε με τον Καρκίνο και τον προσπέρασε…μια γυναίκα που μέσα από αυτήν τη περιπέτεια βρήκε αυτό που πραγματικά την εκφράζει…

– Μαρία πριν περίπου από ενάμιση χρόνο ήρθες αντιμέτωπη με την ασθένεια που μας τρομάζει όλους: τον Καρκίνο. Πως ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια. Ποια ήταν τα πρώτα συμπτώματα ;

– Ξεκίνησε με πόνο στο στήθος. Όμως δεν σκέφτηκα ότι θα ήταν κάτι κακό, γιατί είχα ακούσει ότι ο Καρκίνος δεν πονάει. Πήγα έκανα εξετάσεις και τελικά ήταν όντως Καρκίνος.

– Ξέρω ότι ήσουν και είσαι μια δυναμική και δραστήρια γυναίκα. Πως ένιωσες όμως την στιγμή που ο γιατρός σου ανακοίνωνε τι ακριβώς είχες;

– Ένιωσα περίεργα και σκέφτηκα τα παιδιά μου, τον άντρα μου. Σκέφτηκα ότι πρέπει να είμαι εγώ δυνατή για να μπορέσουν κι αυτοί να το αντιμετωπίσουν με δύναμη.

– Ξέρω ότι ήσουν μόνη σου όταν στο είπε ο Γιατρός. Εσύ όταν το είπες στην οικογένεια σου πως αντέδρασαν;

– Η μία μου κόρη στεναχωρήθηκε πολύ και χρειάστηκε να τη στηρίξω εγώ η ίδια…αλλά όλοι μαζί και οι έξι μας ( έχω τέσσερα παιδιά) συμφωνήσαμε ότι θα ταξιδέψουμε μαζί αυτό το ταξίδι και θα βγούμε νικητές!

– Το πρώτο βήμα ήταν να γίνει η επέμβαση για να αφαιρεθεί ο όγκος. Που έγινε;

– Έγινε σε ιδιωτική κλινική με τα έξοδα πληρωμένα από την ασφάλεια μου.

– Στην Κλινική σου πρότειναν ψυχολογική στήριξη;

– Μου πρότειναν αλλά δεν ήθελα γιατί ο ίδιος ο γιατρός με στήριξε ψυχολογικά.

– Μαρία σκέφτηκες το θάνατο;

– Ο θάνατος είναι πάντα δίπλα μας Άννα. Μπορεί να συμβεί σε κάθε λεπτό! Γι΄αυτό και εμείς πρέπει να ζούμε τις στιγμές μας σαν να είναι οι τελευταίες.

– Μετά την επέμβαση ακολούθησαν οι χημειοθεραπείες και μετά οι ακτινοθεραπείες. Αλήθεια ποια ήταν η πιο επώδυνη περίοδος;

– Η περίοδος που έκανα τις χημειοθεραπείες! Ήρθαν στιγμές που λύγισα και είπα δεν θα τα καταφέρω! Όμως σκεφτόμουν το μικρό εγγονό μου και έπαιρνα δύναμη .

– Σου έπεσαν τα μαλλιά. Πως ένιωσες σαν γυναίκα;

– Δεν το σκέφτηκα καθόλου. Ούτε ο σύντροφος μου με έκανε να νιώσω άσχημα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να συνεχίσω το ταξίδι και να βγω νικήτρια.

– Και να που βγήκες! Υπήρχαν άνθρωποι τριγύρω σου που ήταν επιφυλακτικοί απέναντι σου, που απομακρύνθηκαν;

– Προσπαθούσα να μένω μακριά από ανθρώπους με αρνητικές σκέψεις . Την περίοδο της ασθένειας μου πέθαναν δύο φίλοι μου από Καρκίνο. Αλλά προσπάθησα να μην επηρεαστώ. Αγωνίστηκα! Γιατί πραγματικά είναι ένας αγώνας! Ένα ταξίδι! Που όμως χαίρομαι που δεν το έκανα μόνη, αλλά είχα συνταξιδιώτες την οικογένεια μου!

– Ξέρω ότι την περίοδο που έκανες ακτινοθεραπείες έγινε κάτι που άλλαξε τη ζωή σου…

– Ναι .Ξεκίνησα να φτιάχνω κοσμήματα από μαλλί και χάντρες. Στην αρχή το είδα σαν διέξοδο από όλο αυτό που περνούσα, αλλά μετά το συνέχισα και τώρα έχω σπίτι μου ένα δικό μου χώρο που τα εκθέτω. Με τα κοσμήματα νιώθω να δημιουργώ! Μου θυμίζουν την περιπέτεια της υγείας μου, όμως συγχρόνως μου θυμίζουν τη δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του.

– Έκανες προσπάθεια να δημιουργήσεις ένα Σύλλογο Καρκινοπαθών στη περιοχή μας.

– Δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Οι περισσότεροι κρύβουν το πρόβλημα τους ή δεν θέλουν να το θυμούνται. Δεν τους κατηγορώ. Ο καθένας κάνει αυτό που νιώθει. Όμως μέσα από το Σύλλογο θα μπορούσαν να βοηθηθούν και άλλα άτομα που είναι στην αρχή της ασθένειας. Ο Καρκίνος θέλει δύναμη, θέλει κουράγιο για να παλέψεις με όλες σου τις δυνάμεις και τις περισσότερες φορές είσαι ΕΣΥ ο ΝΙΚΗΤΗΣ! Θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλες τις γυναίκες και να τους υπενθυμίσω ότι δεν πρέπει να παραμελούν τη μαστογραφία και το τεστ ΠΑΠ. Η πρόληψη σώζει ζωές!

– Μαρία χαίρομαι για την αισιοδοξία σου και τη δύναμη που έχεις. Μεταδίδεις μια θετική ενέργεια και μακάρι όλοι οι άνθρωποι που βιώνουν αυτή την ασθένεια να πάρουν λίγη δύναμη από την κουβέντα μας! Σ΄ευχαριστώ .

Πηγή: εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ