Πριν μέρες πήγα στο Κέντρο Προστασίας Παιδιού στην Νεάπολη. Ένα ανακαινισμένο κτίριο με ένα πανέμορφο κήπο που όμως είχε πολλά ξερά αγριόχορτα. Κάλυπταν το πανέμορφο κιόσκι και ήταν πολύ επικίνδυνα με κάποιο τσιγάρο να πάρουν φωτιά.
- Τι είναι το Κέντρο Προστασίας Παιδιού; με ρώτησαν ο Γρηγόρης και ο Αλέξης, οι δύο κηπουροί συνάδελφοι μου , όταν τους ζήτησα την πολύτιμη βοήθεια τους για να κοπούν αυτά τα αγριόχορτα.
- Το Κέντρο αυτό φιλοξενεί και φροντίζει παιδιά και εφήβους που δεν έχουν οικογένεια ή ακόμα και αν έχουν, η οικογένεια τους αδυνατεί να τα φροντίσει.
Μόλις άκουσαν για παιδιά ούτε καν το σκέφτηκαν αλλά πρόσφεραν αμέσως τη βοήθεια τους.
Τα παιδιά και η διευθύντρια μας καλοδέχτηκαν και μέσα σε λίγες ώρες ένα κομμάτι του κήπου καθαρίστηκε και τα χόρτα μαζεύτηκαν.
Δύο απλοί άνθρωποι από την Αλβανία, προθυμοποιήθηκαν να εργαστούν εθελοντικά, για να κάνουν πιο όμορφο ένα κήπο, τον οποίο κάθε μέρα χαίρονται παιδιά. Χωρίς κάποια ανταμοιβή και με κίνητρο την αγάπη! Έδειξαν ότι ο εθελοντισμός δεν έχει εθνικότητα! Όλοι αν θέλουν μπορούν να προσφέρουν στον τομέα που ο καθένας μπορεί.
Ο εθελοντισμός δίνει νόημα και περιεχόμενο σε πανανθρώπινες αξίες, λιγότερο ή περισσότερο ξεχασμένες, όπως η κοινωνική αλληλεγγύη, η κοινωνική προσφορά και η αγάπη προς το συνάνθρωπο μας.
Στο Κέντρο συναντήσαμε την Διευθύντρια κα Αντωνία Φα΄ι΄τάκη η οποία μας είπε ότι φιλοξενούνται 28 παιδιά από Ελλάδα, Βουλγαρία και Αλβανία. Το βασικότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή του Κέντρου είναι η έλλειψη προσωπικού.
Φεύγοντας ακούσαμε από το Γιώργο (παιδί του Κέντρου που όλη την ώρα μας κοίταζε περίεργα) ένα ντροπαλό ΄΄ευχαριστούμε΄΄…εμείς ευχαριστούμε Γιώργο για το δροσερό νερό που μας πρόσφερες αλλά πιο πολύ για το χαμόγελο σου!