Εμείς, οι εκπαιδευτικοί του ΕΠΑΛ Αγίου Νικολάου θεωρούμε ότι η διαδικασία αυτοαξιολόγησης της Σχολικής Μονάδας που μας υποχρέωσε το Υπουργείο Παιδείας να εφαρμόσουμε δεν έχει στόχο τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας
και των σχολείων αλλά τη κατηγοριοποίηση τους για να κατασκευασθεί η δεξαμενή με βάση την οποία θα κλείσουν – συγχωνευθούν τα σχολεία που προβλέπονται από τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους.
Η διαδικασία αυτή δείχνει ως μόνους υπευθύνους τα σχολεία (μαζί με τους καθηγητές) για τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν αρκετοί παράγοντες εξωτερικοί των σχολείων (π.χ. Αναλυτικά προγράμματα, Κατευθύνσεις του Υπουργείου, Χρηματοδότηση της Παιδείας, Συνολική οργάνωση της Εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, Πραγματική Αναλογία μαθητών ανά καθηγητή, μη Έγκαιρη επάνδρωση των σχολείων με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς που καθορίζουν το αποτέλεσμα της Εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Πέρα των παραπάνω κρίνουμε απαραίτητες τις παρακάτω παρεμβάσεις χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να επιτευχθεί πραγματική αναβάθμιση της Εκπαίδευσης:
· Πραγματική και ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών,
· Πλήρη λειτουργία των Ανάπτυξη όλων των υποστηρικτικών δομών (ενισχυτική διδασκαλία, πρόσθετη διδακτική στήριξη, βιβλιοθήκη, γραμματεία) που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια καθώς και ανάπτυξη άλλων αναγκαίων που δεν τις έχει προβλέψει μέχρι σήμερα η Πολιτεία,
· Ειδική μέριμνα για τις μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα των μαθητών, με έγκαιρη διάγνωσή τους και έγκαιρη ψυχοπαιδαγωγική παρέμβαση των αναγκαίων εκπαιδευτικών δομών για δημιουργία ίσων ευκαιριών σε όλους τους μαθητές.
· Σύγχρονα συγγράμματα με βάση τις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις,
· Έγκαιρη έκτακτη εξειδικευμένη επιμόρφωση των καθηγητών στα νέα μαθήματα και ωρολόγια προγράμματα .
Συνυπογράφουμε το πλαίσιο και τα αιτήματα της ΟΛΜΕ:
Γνωρίζουμε καλά ότι χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα μεγάλο εκπαιδευτικό, μορφωτικό, αναζωογονητικό ρεύμα εκπαιδευτικών, μαθητών, λαϊκών οικογενειών, του κόσμου της εργασίας, με στόχο να επιβάλει, με πρακτικά βήματα, την κίνηση προς το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο που, από άποψη περιεχομένου, αναλυτικών προγραμμάτων, δομών, λειτουργιών, εκπαιδευτικών μεθόδων, βιβλίων, μέσων και υποστηρικτικών διαδικασιών, θα εξασφαλίζει την ενιαία πρόσβαση όλων των μαθητών στην επιστημονική γνώση, με κριτικό τρόπο, για την ολόπλευρη ανάπτυξη των νέων, σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα χωράει όλους τους μαθητές και όλη τη γνώση και θα αποτελεί βάση για τη διεκδίκηση αξιοπρεπούς εργασίας.
Για να μη γίνει η νέα γενιά της ανεργίας, της απλήρωτης μαθητείας και της “κοινωφελούς εργασίας” χωρίς εργασιακά δικαιώματα.
Για τη στοιχειωδώς επαρκή λειτουργία του δημόσιου σχολείου απαιτούνται άμεσα μέτρα όπως :
· Ουσιαστική χρηματοδότηση, αύξηση του προϋπολογισμού για την παιδεία.
· Κατάργηση του ν. 4186/13, μη εφαρμογή του φέτος στην Α΄ Λυκείου.
· Επαναφορά τομέων και ειδικοτήτων που καταργήθηκαν από την δημόσια ΤΕΕ και των εκπαιδευτικών που απολύθηκαν ή μετατάχθηκαν.
· Σταθερό εκπαιδευτικό και εργασιακό περιβάλλον.
· Αναβάθμιση του ρόλου και της λειτουργίας του Συλλ. Διδασκόντων, που πρέπει να είναι ο βασικός μοχλός όλης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και λειτουργίας του σχολείου.
· Διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών, τουλάχιστον τόσων όσοι συνταξιοδοτούνται.
· Τμήματα με 20 μαθητές (15 στις κατευθύνσεις, 10 στα εργαστήρια).
· Ανάπτυξη όλων των υποστηρικτικών δομών (ενισχυτική διδασκαλία, πρόσθετη διδακτική στήριξη, βιβλιοθήκη, γραμματεία)
· Ανάπτυξη διαδικασιών παιδαγωγικής και διδακτικής στήριξης των έργου των εκπαιδευτικών.
· Ολόπλευρη επιστημονική, οικονομική, εργασιακή στήριξη του εκπαιδευτικού, με ουσιαστική επιμόρφωση, μισθό, ασφάλιση – σύνταξη, για αξιοπρεπή ζωή και σταθερές εργασιακές σχέσεις, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί απρόσκοπτα στο ρόλο του.
Επειδή ένα τέτοιο πλαίσιο λειτουργίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική της υπονόμευσης του δημόσιου σχολείου, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, του χτυπήματος των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας.
Επειδή είναι προφανές ότι ο στόχος του μηχανισμού αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης είναι η νομιμοποίηση και η εφαρμογή της πολιτικής της κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών, της έξωσης των μαθητών από την δημόσια εκπαίδευση προς την εφήμερη κατάρτιση και την απλήρωτη μαθητεία, της καθήλωσης και μείωσης μισθών και τελικά των απολύσεων.
Δηλώνουμε ότι με τη συσπείρωση στα συνδικάτα μας, με τον συλλογικό και κοινό αγώνα εκπαιδευτικών, γονιών μαθητών, όλων των εργαζομένων, θα αποτρέψουμε την πολιτική Κυβέρνησης – Κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, θα κάνουμε πράξη το Δημόσιο Σχολείο των κοινωνικών αναγκών και των οραμάτων μας.
Η θέση μας για μια πραγματική αξιολόγηση:
Οι καθηγητές του ΕΠΑΛ δηλώνουμε ότι η διαδικασία που προωθείται δεν έχει σχέση με την πραγματική Αξιολόγηση γιατί τιμωρεί όσους δεν έχουν τα χαρακτηριστικά και τις νόρμες που το Υπουργείο καθόρισε και εμμέσως προωθεί πελατειακές σχέσεις με κομματικές αναφορές.
Σήμερα χρειάζεται μια πραγματική Αξιολόγηση η οποία:
Α) Θα κρίνει και θα αξιολογεί όλες τις παραμέτρους που επηρεάζουν την Εκπαιδευτική διαδικασία.
Β) Σε καμιά περίπτωση δεν θα οδηγεί σε απολύσεις και μισθολογική στασιμότητα.
Γ) Θα έχει ως στόχο την Εκπαιδευτική, Παιδαγωγική, και Επαγγελματική βελτίωση των Εκπαιδευτικών.
Δ) Θα εντοπίζει τις αδυναμίες και τα προβλήματα σε όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν την Εκπαιδευτική διαδικασία με στόχο όχι την τιμωρία αλλά την υποβολή προτάσεων για αλλαγές και βελτιώσεις σύμφωνα με το πιο πάνω σκεπτικό της ΟΛΜΕ.
Ε) Θα προτείνει εθελοντικές μεταβολές στην οργανωτική κατανομή του προσωπικού για τη βελτίωση της Εκπαίδευσης.